ILPP1/443-186/07-2/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 września 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-186/07-2/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla zaliczki na poczet zakupu mieszkań oraz obiektów i usług towarzyszących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla zaliczki na poczet zakupu mieszkań oraz obiektów i usług towarzyszących.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi firmę developerską. Na sprzedawane przez siebie mieszkania, obiekty i usługi towarzyszące pobiera od klientów zaliczki, na które wystawia faktury VAT. Cena brutto towaru ustalana jest na podstawie wstępnej umowy sprzedaży. Celem zabezpieczenia przed wzrostem stawki podatku VAT z 7% na wyższą, Wnioskodawca zamierza ustalić wysokość zaliczki ze stawką 22% VAT, a następnie przy ostatecznym rozliczeniu zastosować stawkę obowiązującą na dzień sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy właściwe jest stosowanie stawki podatku VAT w wysokości 22% dla zaliczek na poczet zakupu mieszkań.

Podatnik stoi na stanowisku, że prawidłowe jest stosowanie stawki 22% VAT dla zaliczek na poczet zakupu mieszkania, gdyż realizując zadanie inwestycyjne nie wiadomo do końca czego ostatecznie klient zażąda (np. oprócz mieszkania jeszcze jego wykończenia w elementy zabudowane, miejsca parkingowego lub wykonania innych prac zleconych).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez dostawę (zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy) należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się obniżoną do 7% stawkę podatku w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. W art. 2 pkt 12 cytowanej ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie "obiekty budownictwa mieszkaniowego", jako budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych:

* 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne,

* 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

* ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy, co do zasady, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Ustawodawca jednakże zastrzegł, że od zasady tej istnieje szereg wyjątków, które w sposób odmienny określają moment powstania obowiązku podatkowego. Wyjątki od zasady generalnej wyrażonej w cytowanym wyżej artykule unormowane zostały w ust. 2 - 21 tegoż artykułu, w art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do zapisu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Istota zaliczki dotyczy należności związanych z przyszłym, zidentyfikowanym świadczeniem.

Pobranie przez dostawcę zaliczki, zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798), skutkuje obowiązkiem wystawienia przez niego faktury VAT. Faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;

3.

datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT" lub "FAKTURA VAT-MP", kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej części należności brutto;

4.

stawkę podatku;

5.

kwotę podatku (wyliczoną według wzoru wskazanego w rozporządzeniu);

6.

dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;

7.

datę otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), o której mowa w ust. 1 i 2, jeśli nie pokrywa się również z datą wystawienia faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 powołanego rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę). Jeżeli faktury, o których mowa w § 14 ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto, to w myśl § 14 ust. 5 ww. rozporządzenia, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca pobierając zaliczkę na poczet realizowanej przez siebie inwestycji, powinien stosować stawkę VAT obowiązującą dla danego towaru lub usługi na dzień otrzymania zaliczki. Zgodnie z cytowanym wyżej przepisem rozporządzenia, faktura VAT dokumentująca pobranie zaliczki powinna zawierać m.in. nazwę towaru lub usługi, na rzecz których dokonano zaliczki.

W związku z tym Wnioskodawca przyjmując zaliczkę na zakup mieszkania, do 31 grudnia 2007 r. powinien stosować obniżoną do 7% stawkę podatku VAT, a wystawiając fakturę VAT jednoznacznie określić, że jest to zaliczka na zakup mieszkania.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Podatnika w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl