ILPP1/443-182/11-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w roku 1990 nieruchomość rolną zabudowaną położoną w K. (obręb G.). W roku 2001 część zabudowaną tej nieruchomości sprzedano, w wyniku czego pozostała jej część niezabudowana składająca się z działek o nr ew. 21/2 i 20/2 o powierzchni 1,8336 ha. W roku 1994 dokupiono przyległe do tych gruntów działki rolne o nr ew. 22/2 i 23 o powierzchni 2,1038 ha. Po latach gmina przeznaczyła te tereny w planie studium pod usługi, a obecnie w opracowaniu jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Od posiadanych gruntów opłacany jest podatek rolny.

Wnioskodawczyni prowadzi z mężem gospodarstwo rolne, w zakres którego wchodzą uprawy polowe połączone z chowem i hodowlą zwierząt. Z tytułu prowadzonej działalności rolniczej od roku 2005 Zainteresowana rozlicza podatek VAT na zasadach ogólnych.

W bieżącym roku Wnioskodawczyni wraz z mężem rozważa jednorazową sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 3,9374 ha, a pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek chce przeznaczyć na cele osobiste (prywatne). Nadmienia się, że sprzedaż gruntów będzie dokonana z majątku prywatnego Wnioskodawczyni i jej męża, a sam zakup gruntów nie był dokonywany w celu odsprzedaży.

W uzupełnieniu z dnia 22 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż w roku 1990 działki nr 20 i 21 zostały nabyte na powiększenie posiadanego pod K. w miejscowości W., gmina K. gospodarstwa rolnego o powierzchni ok. 5 hektarów. Przez prowadzoną w tamtym czasie reformę Zainteresowana wraz z mężem była zmuszona sprzedać to gospodarstwo w roku 1990 na pokrycie odsetek od zaciągniętego kredytu na zakup przedmiotowych działek. W roku 1994 zakup był dokonany w celu powiększenia posiadanych działek graniczących z tymi gruntami.

W roku 2001 część nieruchomości została zbyta na realizację celu publicznego (obwodnicę miasta). Plan zagospodarowania miasta obowiązujący wówczas obejmował całą powierzchnię działek nr 20 i 21 pod budowę drogi dwupasmowej, z czego zrealizowana została budowa drogi jednopasmowej.

Przedmiotowe działki rolne Wnioskodawczyni wykorzystuje w prowadzonym wraz z mężem gospodarstwie rolnym. Uzyskane płody rolne z przedmiotowych działek są sprzedawane, bądź wykorzystywane na potrzeby prowadzonego gospodarstwa. Działki nie są, jak również nie były nigdy przedmiotem dzierżawy, czy też innych umów o podobnym charakterze. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Poza sprzedażą wyżej wskazanych gruntów rolnych Zainteresowana nie dokonywała innych transakcji sprzedaży działek i nie ma zamiaru zbywać należących do niej innych nieruchomości. Dla przedmiotowego terenu przestał obowiązywać miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Obecny plan studium przewiduje dla części terenu przy obwodnicy realizację celu publicznego (ścieżki rowerowe, zieleń) oraz usługi, dla pozostałej części zabudowę mieszkaniową. W stosunku do nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości dokonywana w powyższych warunkach przez osoby fizyczne z majątku osobistego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatnikiem VAT jest osoba prowadząca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z definicją działalności gospodarczej na potrzeby VAT: "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonywania usługi lub sprzedaży towaru. Aby zatem dostawę gruntów uznać za działalność gospodarczą w momencie jej realizacji podatnik powinien mieć zamiar dokonywania takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonywany był w celu odsprzedaży - co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca.

Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży ze swojego majątku, np. gruntu budowlanego, nieruchomości rolnej przeznaczonej pod zabudowę oraz wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego, zorganizowanego charakteru, a towary te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia - czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, nawet kilka transakcji sprzedaży nieruchomości nie czyni automatycznie ze sprzedawcy (nawet będącego podatnikiem VAT z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w innym zakresie) osobę prowadzącą działalność gospodarczą na potrzeby podatku VAT w odniesieniu do tych transakcji. Takie stanowisko przyjął również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w treści uzasadnienia wyroku z dnia 6 września 2006 r. (sygn. akt. I SA/Wr 1254/05) Sąd nie zgodził się na automatyczne przyjmowanie przez organy podatkowe założenia, że sam fakt wykonywania czterokrotnej sprzedaży działek nadaje sprzedawcy status podatnika VAT - organy podatkowe muszą wykazać, że sprzedawca działał w charakterze "handlowca".

WSA, tak samo jak NSA (wyrok z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07) uznał bowiem, że nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży: cyt: "sprzedaż - nawet kilkakrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, TOM 1, Wrocław 2006, s. 349-350). Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem lub usługodawcą (to ostatnie przy zbyciu wieczystego użytkowania) i obraca częstotliwie budynkami, lokalami albo gruntami. A jeśli nie częstotliwie to z takim zamiarem. O zamiarze częstotliwości decydowałoby przygotowanie obiektu, "wystawianie do sprzedaży", oferowanie na rynku posiadanego majątku - nawet gdyby nie dochodziło do wielu transakcji. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika (nawet jeśli jest on podatnikiem w ogóle) pozostają poza zakresem opodatkowania". WSA w powołanym wyroku odwołał się do wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-291/92 pomiędzy Dieter Armbrecht a Finanzamt Ulzen, w którym ETS podkreślił, iż w przypadku gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, który zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa w odniesieniu do tej sprzedaży jako podatnik w rozumieniu art. 2 ust. 1 Dyrektywy w sprawie VAT.

Sprzedaży gruntów Wnioskodawczyni wraz z mężem chce dokonać z majątku osobistego w warunkach nie wskazujących na zamiar powtarzania i nadania tej sprzedaży zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej.

Sprzedaż taka musi mieścić się w zakresie danej działalności (handlowej, produkcyjnej, rolnej). Po pierwsze transakcja ta wykracza poza zakres profesji Zainteresowanej i jej męża (w tym przypadku rolniczej), po drugie pieniądze uzyskane ze sprzedaży chce wydać na cele osobiste.

Reasumując, Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku tej sprzedaży nie powstanie obowiązek opodatkowania jej podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

Na mocy art. 2 pkt 15 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez gospodarstwo rolne rozumie się gospodarstwo rolne w myśl przepisów o podatku rolnym (art. 2 pkt 16 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nie posiadającej osobowości prawnej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (...). Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w roku 1990 nieruchomość rolną zabudowaną. W roku 2001 część zabudowaną tej nieruchomości sprzedano, w wyniku czego pozostała jej część niezabudowana składająca się z działek o powierzchni 1,8336 ha. W roku 1994 dokupiono przyległe do tych gruntów działki rolne o powierzchni 2,1038 ha. Po latach gmina przeznaczyła te tereny w planie studium pod usługi, a obecnie w opracowaniu jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Od posiadanych gruntów opłacany jest podatek rolny.

Wnioskodawczyni prowadzi z mężem gospodarstwo rolne, w zakres którego wchodzą uprawy polowe połączone z chowem i hodowlą zwierząt. Z tytułu prowadzonej działalności rolniczej od roku 2005 Zainteresowana rozlicza podatek VAT na zasadach ogólnych.

Wnioskodawczyni wskazała, iż w roku 1990 działki zostały nabyte na powiększenie posiadanego gospodarstwa rolnego o powierzchni ok. 5 hektarów. W roku 1994 zakup był dokonany w celu powiększenia posiadanych działek graniczących z tymi gruntami.

Przedmiotowe działki rolne Wnioskodawczyni wykorzystuje w prowadzonym wraz z mężem gospodarstwie rolnym. Uzyskane płody rolne z przedmiotowych działek są sprzedawane, bądź wykorzystywane na potrzeby prowadzonego gospodarstwa. Działki nie są, jak również nie były nigdy przedmiotem dzierżawy czy też innych umów o podobnym charakterze. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Poza sprzedażą wyżej wskazanych gruntów rolnych Zainteresowana nie dokonywała innych transakcji sprzedaży działek i nie ma zamiaru zbywać należących do niej innych nieruchomości. Dla przedmiotowego terenu przestał obowiązywać miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Obecny plan studium przewiduje dla części terenu przy obwodnicy realizację celu publicznego (ścieżki rowerowe, zieleń) oraz usługi, dla pozostałej części zabudowę mieszkaniową. W stosunku do nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze powołaną definicję działalności gospodarczej, należy uznać, iż planowana przez Zainteresowaną transakcja ma związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Zatem rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem wykorzystywała będący przedmiotem wniosku grunt w celu prowadzenia działalności rolniczej (Wnioskodawczyni wskazała, iż wykorzystuje przedmiotowe działki w prowadzonym gospodarstwie rolnym a płody rolne uzyskane z przedmiotowych działek są sprzedawane), jako podatnik podatku VAT, nie można uznać, że grunt ten jest majątkiem osobistym, który - jak sama nazwa wskazuje - służy do zaspokajania tylko i wyłącznie potrzeb osobistych (prywatnych).

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) i zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w ww. przepisie posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W świetle art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. Przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane podatkiem od towarów i usług są tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego dla przedmiotowego terenu, stanowiącego nieruchomość niezabudowaną, przestał obowiązywać miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a obecne studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy przewiduje dla części terenu przy obwodnicy realizację celu publicznego (ścieżki rowerowe, zieleń) oraz usługi, dla pozostałej części zabudowę mieszkaniową.

Zatem działka będąca przedmiotem sprzedaży znajduje się na terenach przeznaczonych pod zabudowę co w konsekwencji oznacza brak możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż transakcja sprzedaży przez Zainteresowaną nieruchomości niezabudowanej, która zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań przeznaczona jest do zabudowy, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości, nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji, dostawę przedmiotowej nieruchomości należy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług.

Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla jej małżonka.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej. Natomiast, wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości został rozstrzygnięty w interpretacji z dnia 22 kwietnia 2011 r. nr ILPB2/415-132/11-2/AJ.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.