ILPP1/443-180/09/10-S1/MK - Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działek.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-180/09/10-S1/MK Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1353/09 - stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2009 r. (data wpływu 11 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek. Dnia 11 marca 2009 r. Wnioskodawczyni uzupełniła stan sprawy o wymagane informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 19 kwietnia 2004 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z małżonkiem (na podstawie aktu notarialnego repetytorium A numer (...)) nieruchomość rolną działkę gruntu Nr 666/6 i działkę budowlaną Nr 666/4 o łącznej powierzchni 1,2462 ha. W związku z tym, że była to umowa warunkowa w dniu 30 kwietnia 2004 r. na podstawie aktu notarialnego A numer (...) nastąpiło przeniesienie własności. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wystąpiła o podział nieruchomości gruntowej Nr 666/6 na mniejsze działki. Decyzją z dnia 20 grudnia 2006 r. Nr W (...) Zainteresowana uzyskała podział tej nieruchomości na działki o numerach 666/12, 666/11, 666/10, 666/9, 666/8, 666/7 - droga. Wnioskodawczyni (wraz z małżonkiem) na dzień złożenia wniosku posiadała 4 działki. Jest to majątek prywatny, niezwiązany z działalnością gospodarczą. Decyzję o podziale małżonkowie podjęli w związku z trudnościami jakie wiążą się ze znalezieniem kupca na całą nieruchomość, a ze względów rodzinnych musiano ją sprzedać. Zmiana planów życiowych.

W dniu 29 października 2007 r. aktem notarialnym Repetytorium A Nr (...) sprzedana została działka budowlana, na której Wnioskodawczyni (wraz z małżonkiem) miała zamiar się budować. Nie zmieniono jej przeznaczenia. W dniu 24 stycznia 2008 r. aktem notarialnym repetytorium A (...) Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem sprzedała działkę Nr 666/9 o powierzchni 0,1555 ha niezabudowaną oraz udział wynoszący 1/5 w działce gruntu Nr 666/7 o powierzchni 0,1134 ha. Zainteresowana wraz z małżonkiem ma zamiar sprzedać jeszcze 3 działki.

W uzupełnieniu stanu sprawy z dnia 6 marca 2009 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż nabyła przedmiotowe nieruchomości 19 kwietnia 2004 r. aktem notarialnym repetytorium A numer (...) będącym umową kupna - sprzedaży. Ponadto Zainteresowana wskazała, iż nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie wykorzystywała przedmiotowych nieruchomości w działalności rolniczej. Działki te nie były - na podstawie umów cywilno-prawnych - udostępniane osobom trzecim. Wskazano również, iż Wnioskodawczyni nie odprowadziła z tytułu dokonanych sprzedaży podatku VAT do właściwego organu podatkowego. Działki w świetle zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, wolnostojącą.

Zainteresowana wskazała także, iż na dzień przedmiotowego uzupełnienia, posiada jedynie dwie działki, a łącznie zbyła cztery.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy dostawa działek (majątek własny) powstałych w wyniku podziału będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu...

2.

Czy wyprzedając majątek własny jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności podatkowej Zainteresowana jest podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, z przepisu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nie wynika, że Zainteresowana będzie uznana za podatnika VAT i w związku z tym zobowiązana będzie do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży nieruchomości powstałych z podziału działek. W związku z tym, że grunty są towarami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem ich sprzedaż stanowi "dostawę towaru" (a więc czynność mieszczącą się w katalogu czynności opodatkowanych). Faktycznemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług określona czynność podlega wówczas, gdy czynność ta (mieszcząca się w katalogu czynności opodatkowanych - w tym przypadku sprzedaż działki) jest wykonywana przez podmiot działający dla tej czynności jako podatnik VAT. Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej wyprzedająca majątek prywatny nie może być uznana za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przełożenie definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług na sytuację, w której osoba fizyczna, dokonuje sprzedaży działek ze swego majątku (nie będąc formalnie przedsiębiorcą) wywołuje wiele kontrowersji. Ostatnio w praktyce zaczyna jednak zwyciężać pogląd, zgodnie z którym "Sprzedaży kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu VI Dyrektywy VAT" (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., III SA/Wa 4176/06, niepubl.). W powoływanym wyroku Sąd stwierdził, iż obowiązek podatkowy w VAT nie powstaje w sytuacji, gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje czynności, która odnosi się do majątku osobistego niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, lecz spożytkowania na potrzeby własne.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawczyni przytacza także:

*

wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., l FSK 603/06,

*

wyrok składu 7 sędziów NSA z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07.

W dniu 15 kwietnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną Nr ILPP1/443-180/09-5/MK stwierdzając, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 7 maja 2009 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. Nr ILPP1/443/W-49/09-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 9 czerwca 2009 r.).

W dniu 6 lipca 2009 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1353/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz Strony skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt 1353/09 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem w dniu 19 kwietnia 2004 r. nabyła (na podstawie aktu notarialnego repetytorium A numer (...)) nieruchomość rolną, tj. działkę gruntu Nr 666/6 i działkę budowlaną Nr 666/4 o łącznej powierzchni 1,2462 ha. W związku z tym, że była to umowa warunkowa w dniu 30 kwietnia 2004 r. na podstawie aktu notarialnego A numer (...) nastąpiło przeniesienie własności. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wystąpiła o podział nieruchomości gruntowej Nr 666/6 na mniejsze działki. Decyzją z dnia 20 grudnia 2006 r. Nr W (...) Zainteresowana uzyskała podział tej nieruchomości na działki o numerach 666/12, 666/11, 666/10, 666/9, 666/8, 666/7 - droga. Wnioskodawczyni (wraz z małżonkiem) na dzień złożenia wniosku posiadała 4 działki. Decyzję o podziale nieruchomości małżonkowie podjęli w związku z trudnościami jakie wiążą się ze znalezieniem kupca na całą nieruchomość, a ze względów rodzinnych musiano ją sprzedać. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie wykorzystywała przedmiotowych nieruchomości w działalności rolniczej. Działki te nie były - na podstawie umów cywilno-prawnych - udostępniane osobom trzecim. Wnioskodawczyni wskazała także, iż na dzień złożenia uzupełnienia do wniosku, zbyła cztery działki i planuje sprzedaż pozostałych dwóch.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując planowanej sprzedaży działek gruntu Zainteresowana działała w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku nabytego dla celów prywatnych i sprzedawanego z uwagi na zmianę planów życiowych. Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe pozostałe działki gruntu będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, zbycie przez Wnioskodawczynię działek będących majątkiem własnym nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji Zainteresowana w związku z dostawą nieruchomości nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej opodatkowania dostawy działek w zdarzeniu przyszłym. Rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania dostawy działek w stanie faktycznym zostało zawarte w interpretacji Nr ILPP1/443-180/09/10-S/MK z dnia 25 maja 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl