ILPP1/443-18/09-2/AI - Opodatkowanie dotacji otrzymanej na pokrycie kosztów produkcji filmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2008 r. (data wpływu 23 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie produkcji filmowej i telewizyjnej. W najbliższym czasie Zainteresowany będzie produkował kinowy film fabularny przy udziale dotacji z X Instytutu. Produkcja ma odbyć się wspólnie z dwoma koproducentami, w rozumieniu ustawy o kinematografii. Pierwszy z koproducentów wniesie do produkcji wkład finansowy (określoną sumę pieniężną przekazaną na rachunek Wnioskodawcy jako producenta wiodącego) oraz sfinansuje część produkcji (opłacając pewne usługi z własnych środków).

Drugi z koproducentów wniesie do produkcji wkład rzeczowy w postaci udostępniania sprzętu oświetleniowego. Z tytułu wkładów koproducenci mają nabyć współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji filmu. Pomiędzy Wnioskodawcą a koproducentami zawarte zostaną stosowne umowy koprodukcyjne zawierające min: opis, przedsięwzięcia, charakter udziału w przedsięwzięciu poszczególnych koproducentów, wartość wkładów koproducentów, wyliczenie pól eksploatacji przyszłego filmu oraz procentowy udział w prawach do filmu wynikający bezpośrednio z wysokości wkładów. Umowa ta nie będzie umową spółki cywilnej. Nie będzie też sprzedażą licencji. Ponadto Wnioskodawca otrzyma na ww. produkcję dotację z X Instytutu. Dotacja będzie przeznaczona na częściowe sfinansowanie kosztów produkcji ww. filmu fabularnego.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ jak dotąd nie miał żadnej sprzedaży (żadnego obrotu). Wnioskodawca zamierza korzystać ze zwolnienia tak długo jak będzie to możliwe czyli do momentu sprzedaży opodatkowanej powyżej progu 50.000 zł (najprawdopodobniej stanie się to dopiero w momencie sprzedaży licencji gotowego już filmu czyli dopiero po ukończeniu produkcji filmu i rozpoczęciu procesu eksploatacji filmu jako towaru).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Otrzymana dotacja przeznaczona zostanie na dofinansowanie kosztów konkretnej produkcji filmowej, ale nie wpływa na cenę produkowanego filmu. Specyfika rynku filmowego w zakresie produkcji i eksploatacji filmów sprawia, iż brak jest jakichkolwiek korelacji pomiędzy kosztami produkcji filmu z wpływami z jego eksploatacji na różnych polach. W przypadku fabularnych filmów artystycznych (a o takim jest mowa we wniosku), w większości przypadków sprzedaż nie pokrywa nawet części kosztów ich wyprodukowania. Nie można więc łączyć kosztów produkcji z ceną produktu. Cena produktu w umowach licencyjnych jest zawsze negocjowana i uzależniona od szeregów czynników pozaekonomicznych. W przypadku umów dystrybucyjnych cena za produkt w ogóle nie występuje, bowiem określony jest tylko procentowy udział producenta we wpływach z eksploatacji, które to wpływy są zarówno przyszłe jak i niepewne. Jeśli np. film się nie uda wówczas cena produktu może być bardzo niska. Dotacja z X Instytutu przeznaczona jest na produkcję filmu, a nie na jego eksploatację. Zatem, otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę konkretnych towarów i usług, nie stanowi więc obrotu, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Nie jest zatem brana pod uwagę przy wyliczaniu wartości sprzedaży opodatkowanej podatnika.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołuje następujące interpretacje indywidualne: z dnia 12 grudnia 2007 r. Nr IPPP1-443-278/07-2/JF oraz z dnia 3 czerwca 2008 r. Nr ITPP2/443-222/08/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 powołanej ustawy).

Natomiast z treści przepisu art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm.) wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powyższych przepisów wynika, iż elementem wpływającym na ewentualne zwiększenie obrotu o otrzymaną dotacje jest stwierdzenie, czy jest ona przekazywana w celu sfinansowania bądź dofinansowania konkretnej dostawy lub usługi. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, otrzymane dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów nie ma wpływu na wysokość obrotu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji filmowej i telewizyjnej. W najbliższym czasie Zainteresowany będzie produkował kinowy film fabularny przy udziale dotacji z X Instytutu. Otrzymana dotacja będzie przeznaczona na częściowe sfinansowanie kosztów realizowanego filmu i nie będzie miała wpływu na jego cenę.

Zatem, przedmiotowa dotacja stanowić będzie refundację kosztów produkcji filmu, a nie ceny produktu, w związku z czym nie będzie zwiększać obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, dlatego też nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Na podstawie art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Przez sprzedaż, ustawodawca rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - o czym stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego, dotacje nie zostały przez ustawodawcę wymienione w art. 113 ust. 2 ustawy jako kwoty, których nie należy wliczać do limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego. Jeżeli więc otrzymana dotacja będzie obrotem podlegającym opodatkowaniu VAT, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to jej wartość należy uwzględnić przy wyliczaniu limitu zezwalającego na zwolnienie podmiotowe - ale tylko wtedy, gdy ma ona charakter przedmiotowy (dopłaty do ceny sprzedaży towaru lub wykonanej usługi).

W przypadku otrzymania dotacji służącej pokryciu całości lub części kosztów ogólnej działalności podatnika, gdy nie istnieje możliwość bezpośredniego powiązania otrzymanego dofinansowania z ceną konkretnych dostaw towarów lub świadczenia konkretnych usług, brak jest podstaw do uznania, że taka dotacja podlega automatycznemu zaliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie dotacja będzie służyć jedynie refundacji kosztów produkcji filmu, a nie ceny produktu, nie będzie zwiększać obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, nie uwzględnia się tego rodzaju dofinansowania przy wyliczaniu limitu obrotu na dany rok uprawniającego podatnika do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, otrzymana przez Wnioskodawcę od X Instytutu dotacja na pokrycie części kosztów produkcji filmu, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, nie będzie obrotem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takim przypadku, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się kwoty ww. dotacji, gdyż nie ma ona wpływu na ustalenie wartości obrotu uprawniającego do zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.