ILPP1/443-18/07-2/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 sierpnia 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-18/07-2/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta K przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2007 r. (data wpływu 16 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto K oddaje nieruchomości gruntowe w użytkowanie wieczyste. Za oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste pobierana jest pierwsza opłata, a następnie opłaty roczne. Zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustala się wg stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej określonej zgodnie z art. 67 tej ustawy. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste podlega zapłacie, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste (art. 71 ust. 2 ustawy). Natomiast opłaty roczne wnoszone są za cały okres użytkowania wieczystego w terminie do 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłata roczna nie jest pobierana za rok, w którym ustanowione zostało prawo użytkowania wieczystego (art. 71 ust. 4 ustawy). Podstawą do ustalenia ceny jest jej wartość, jako prawa własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co stanowiło będzie podstawę opodatkowania - obrót, w rozumieniu art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste po terminie 1 maja 2004 r., jeżeli obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub z chwilą wystawienia faktury jeśli dostawa powinna być potwierdzona fakturą, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru (art. 19 ustawy o VAT), z uwzględnieniem uchwały z dnia 8 stycznia 2007 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego - sygn. akt I FPS 1/06.

Zdaniem wnioskodawcy podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest natomiast kwota należna z tyt. sprzedaży - dostawy, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna zaś obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Jednocześnie ustawa o VAT w art. 19 ust. 1 stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6 art. 20 i art. 21 ust. 1.

W przypadku oddawania nieruchomości w użytkowanie wieczyste mamy do czynienia z dostawą, a wydanie towaru następuje z chwilą zawarcia umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, albo w terminie następującym po terminie zawarcia umowy, określonym w tej umowie.

Opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, podlegają czynności określone w ust. 1 tego artykułu, tą czynnością, zdaniem wnioskodawcy bezwzględnie jest zawarcie umowy o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że w każdym przypadku oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste dochodzi do czynności podlegającej opodatkowaniu.

Z oddaniem nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste wiąże się obowiązek uiszczenia pierwszej opłaty, jako należnej kwoty z tytułu dostawy towaru stanowiącej obrót i obejmującej całość świadczenia należnego od nabywcy w chwili powstania obowiązku podatkowego w związku z dokonywaną czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawą opodatkowania jest wyłącznie pierwsza opłata z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, bowiem ustanowienie użytkowania wieczystego następuje w momencie dokonania wpisu do księgi wieczystej.

Okoliczność, że oprócz pierwszej opłaty z takim ustanowieniem wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że ustanowienie (dostawa) użytkowania wieczystego trwa przez cały czas, na jaki zostało zawarte i w którym wnoszone są opłaty. Dlatego też sposób dokonywania zapłaty za użytkowanie wieczyste nie ma znaczenia z punktu widzenia ustawy o VAT, nawet jeżeli zapłata nie została zakończona. W przypadku dostawy towarów zasadą jest, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy o VAT).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W oparciu o uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. I FPS 1/06 także oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jak dostawę towarów.

Mocą przepisu art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z kolei, zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) w art. 71 ust. 1-4 przewiduje, iż za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowania wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata z tytułu oddania nieruchomości gruntowej w wieczyste użytkowanie w drodze przetargu regulowana jest jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste. W przypadku zaś oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej pierwsza opłata może być rozłożona na oprocentowane raty. Opłaty roczne natomiast wnoszone są przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego, opłata roczna nie jest pobierana. Zgodnie z art. 27 wskazanej ustawy o gospodarce nieruchomościami ustanowienie użytkowania wieczystego ma miejsce w momencie dokonania wpisu tego prawa do księgi wieczystej, w oparciu o zawartą w formie aktu notarialnego umowę o jego ustanowieniu.

Wobec uznania, że oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydana towaru - stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bądź, w przypadku gdy, dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą - z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Podkreślić należy, iż powyższe zasady mają zastosowanie również w sytuacji, w której zapłata za wydany towar jest rozłożona na raty lub wręcz nie zostaje dokonana. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wiążą bowiem w takim przypadku momentu powstania obowiązku podatkowego z dokonaniem zapłaty (za wyjątkiem określonym w art. 21 ustawy o VAT dotyczącym rozliczeń wg "metody kasowej").

Wobec powyższego, także oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej po 1 maja 2004 r. skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z chwilą wydana towaru lub wystawienia faktury i bez znaczenia pozostaje fakt, że zapłata nie została w całości uregulowana, bądź zapłaty nie dokonano w ogóle. Sposób zapłaty należności za oddanie nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste (zbliżony do ratalnego poprzez wnoszenie opłat rocznych) nie ma zatem wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ustalaną - stosownie do cytowanego art. 29 ust. 1 ustawy o VAT - jako całość świadczenia należnego od nabywcy (w tym przypadku użytkownika wieczystego) obejmującego zarówno pierwszą opłatę jak i opłaty roczne za cały okres użytkowania nieruchomości, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl