ILPP1/443-175/07-3/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. (data wpływu 29 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 22 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1999 Zainteresowany nabył grunt rolny o powierzchni 40,28 ha, składający się z dwóch działek nr 7X/3 i nr 7X/3, położony w gminie Ś.Ś. obręb J. W roku 2002 dokonany został podział geodezyjny w trybie rolnym działki nr 7X/3 i nr 7X/3, z którego wytyczono 9 działek, tj. 7X/5, 7X/6, 7X/7, 7X/8, 7X/9, 7X/10, 7X/11, 7X/12 i 7X/13. W roku 2004 Zainteresowany darował swojej siostrze sześć działek o łącznej powierzchni 23,7641 ha (działki od nr 7X/5 do nr 7X/10). Pozostały grunt o powierzchni 15 ha, tj. działki nr 7X/11 (droga), 7X/12 i 7X/13 pozostały własnością Wnioskodawcy. Na wniosek Zainteresowanego uchwałą Rady Miejskiej w Ś.Ś. z dnia 31 stycznia 200X r. nr IV/XX/07 przedmiotowe działki zostały przekwalifikowane na działki typu zabudowa zagrodowa. Działka nr 7X/13 o pow. 3,0518 ha została sprzedana w sierpniu 2007 r., natomiast działka nr 7X/12 zostanie podzielona na 24 działki, które Zainteresowany zamierza sprzedać.

Zainteresowany od roku 1995 jest rolnikiem, a nabyte w 1999 r. działki rolne należały do jego majątku osobistego. Zainteresowany nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej i jest rencistą.

Wcześniej, tj. w roku 1995 przez Zainteresowanego został nabyty grunt rolny o pow. 2,66 ha położony w miejscowości P. Grunt ten na wniosek Zainteresowanego został przekwalifikowany na grunt typu budowlano - usługowy i podzielony na 15 działek, z których to 10 działek zostało sprzedanych. Od tych sprzedanych i należących do majątku osobistego Zainteresowanego działek został odprowadzony podatek VAT.

Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Pismem z dnia 19 listopada 2007 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek wskazując, iż nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym a na przedmiotowym gruncie nie jest i nie była prowadzona działalność rolnicza ani inna działalność gospodarcza. Oświadczył jednocześnie, że grunty nabyte w P. i w gminie Ś.Ś. obręb J. były i są pastwiskami i łąkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek prywatnych, należących do majątku osobistego podlega podatkowi VAT.

Zdaniem Zainteresowanego sprzedaż prywatnych działek nie podlega podatkowi VAT.

Stanowisko takie Wnioskodawca poparł wyrokami NSA z 24 kwietnia 2007 r. sygn. I FSK 603/06 i WSA z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. III SA/Wa 4178/2006.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem towary zgodnie z art. 2 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonywana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Kryterium prowadzenia działalności nie wyłącza z grona podatników osoby fizyczne, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca nabył grunty rolne, które następnie zostały na jego wniosek przekwalifikowane i podzielone na grunty pod zabudowę. W związku z powyższym sprzedaż 11 i zamiar sprzedaży kolejnych 24 działek nie jest czynnością jednorazową i nosi znamiona działalności gospodarczej.

Dlatego też słusznym było zarejestrowanie się Zainteresowanego jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż dokonał dostawy 11 działek i zamierza dokonać dostawy następnych nieruchomości gruntowych, nabytych wcześniej na potrzeby własne.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu ustawy VAT.

W chwili obecnej Zainteresowany planuje dokonanie dostawy pozostałych działek pod zabudowę jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, co zobowiązuje go do odprowadzenia 22% podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadły w indywidualnych sprawach i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Zainteresowanego wyrażone w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.