ILPP1/443-167/10-5/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca złożył wniosek o refundację poniesionych nakładów finansowanych ze środków własnych oraz zaciągniętego kredytu na realizację inwestycji mieszczących się w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2. Spółka otrzymała odpowiedź, że wniosek po korekcie został pozytywnie zaopiniowany i otrzymał akceptację instytucji wdrażającej. w związku z tym Zainteresowany chciałby się przygotować do prawidłowego rozliczenia otrzymanych funduszy w ramach refundacji za zrealizowane inwestycje i przyjęte do użytkowania środki trwałe oraz prawidłowego podziału kosztów na kwalifikowane i niekwalifikowane w ramach prowadzonej inwestycji z Programu Operacyjnego infrastruktura i Środowisko 2.

W związku z realizowaną inwestycją mieszczącą się w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2, Wnioskodawca poniósł nakłady finansowe ze środków własnych i zaciągniętego kredytu inwestycyjnego i zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług korzystał z prawa do zwrotu podatku naliczonego nad należnym. Podatek został rozliczony i zwrócony Spółce przez Urząd Skarbowy.

W uzupełnieniu z dnia 2 kwietnia 2010 r. do złożonego wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

* w momencie dokonywania zakupów był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i obecnie nadal jest czynnym podatnikiem VAT,

* inwestycja została częściowo zrealizowana przez niego ze środków własnych i kredytu; Wnioskodawca nadal oczekuje na podpisanie umowy i refundację środków finansowych za zrealizowane etapy inwestycji,

* zrealizowana część inwestycji mieści się w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2 i jest wykorzystywana przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy refundacja środków finansowych poniesionych przy realizacji inwestycji nie wpłynie na wcześniejsze rozliczenia z Urzędem Skarbowym zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku złożonego wniosku o refundację poniesionych nakładów inwestycyjnych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2 w wartości netto podatek VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego. Refundacja poniesionych nakładów zostanie przyznana Zainteresowanemu w wartości netto w związku z tym w jego ocenie, podatek VAT został prawidłowo rozliczony przez niego z Urzędem Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Należy zaznaczyć, iż dla prawa do odliczenia nie ma znaczenia źródło finansowania wydatków na nabycie towarów i usług w tym podatku naliczonego. Także pokrycie tych wydatków (podatku naliczonego) nie z własnych środków podatnika nie pozbawia go prawa do odliczenia podatku.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z realizowaną inwestycją mieszczącą się w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2, poniósł nakłady finansowane ze środków własnych i zaciągniętego kredytu inwestycyjnego. Spółka złożyła wniosek o refundację poniesionych nakładów. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług Zainteresowany korzystał z prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Podatek został rozliczony i zwrócony Wnioskodawcy przez Urząd Skarbowy. w momencie dokonywania zakupów Spółka była i obecnie nadal jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zrealizowana część inwestycji jest wykorzystywana przez Zainteresowanego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa uznać należy, iż otrzymanie refundacji dokonanych przez Wnioskodawcę nakładów związanych z przedmiotową inwestycją nie powoduje utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem, refundacja środków finansowych poniesionych przy realizacji inwestycji nie wpłynie na wcześniejsze rozliczenia z Urzędem Skarbowym dokonane zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że realizowana inwestycja nadal będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto zauważyć należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek w zakresie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.