ILPP1/443-166/09-3/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanego projektu inwestycyjnego pn. "Termoizolacja (...)" - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanego projektu inwestycyjnego pn. "Termoizolacja (...)". Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wystąpiła z wnioskiem o wsparcie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 na projekt pn. "Termoizolacja (...)". Występując z wnioskiem o wsparcie Gmina uwzględniła w budżecie tego projektu jako koszty kwalifikowane koszty podatku VAT. Głównym celem ww. projektu jest zaspokojenie potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców wsi. Dzięki realizacji projektu mieszkańcy będą mieć bazę lokalową niezbędną do realizacji zadań statutowych wsi oraz prowadzenia działalności kulturalnej wsi (organizowanie zebrań wiejskich, imprez kulturalnych, prowadzenie działalności w zakresie kultywowania tradycji ludowej). Baza lokalowo-turystyczna przyczyni się do zapewnienia turystom bazy socjalno-noclegowej. Zgodnie z dokumentem "Narodowe strategiczne ramy odniesienia 2007-2013 krajowe wytyczne dotyczące kwalifikowania wydatków w ramach funduszy strukturalnych i funduszy spójności w okresie programowania 2007-2013" podatek od towarów i usług (VAT) może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy został faktycznie poniesiony przez beneficjenta, który nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT. Zgodnie z przepisami prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przysługuje podmiotom mającym status podatnika VAT. Gmina jest podatnikiem podatku VAT. W rozliczeniu z Urzędem Skarbowym nie stosuje prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wniosku, Gmina informuje, iż przedmiotowa inwestycja nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych). Turyści korzystający z bazy socjalno-noclegowej będą zwracać Gminie koszty zużycia wody, energii elektrycznej, ścieków, nie będą natomiast płacić za wynajem pomieszczeń noclegowych. Ponadto, po zakończeniu realizacji inwestycji budynek świetlicy wiejskiej nie zostanie przekazany innemu podmiotowi w użytkowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie realizującej projekt pn. "Termoizolacja (...)" przysługuje prawo do odliczeń podatku VAT naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług "nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych".

Do zadań własnych gminy należą zadania publiczne służące zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Utrzymanie świetlicy wiejskiej należy do ww. zadań. Z uwagi na to, iż przedmiotowy projekt mieści się w obrębie zadań własnych Gminy, to w tym zakresie Gmina jako organ władzy publicznej realizuje zadania nałożone przepisami prawa, dla realizacji których została powołana, nie jest uznawana za podatnika VAT. W związku z powyższym, Gminie nie przysługuje prawo do odliczania bądź zwrotu podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z ww. projektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zasady regulujące zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zawarte są w art. 87 cyt. ustawy.

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ww. ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach (...).

Z treści cyt. wyżej art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, które obejmują m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym) oraz utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 cyt. ustawy).

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż Gmina, posiadająca status podatnika podatku VAT, ubiega się o dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 projektu polegającego na termoizolacji i remoncie budynku świetlicy wiejskiej z zapleczem socjalno-turystycznym. Celem realizowanego w ramach zadań publicznych (własnych) projektu jest zaspokojenie potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców wsi. Po zakończeniu zadania mieszkańcy będą mieć bazę lokalową niezbędną do realizacji zadań statutowych wsi oraz prowadzenia działalności kulturalnej wsi (organizowanie zebrań wiejskich, imprez kulturalnych, prowadzenie działalności w zakresie kultywowania tradycji ludowej). Baza lokalowo-turystyczna przyczyni się do zapewnienia turystom bazy socjalno-noclegowej. Przy czym Gmina informuje, iż turyści korzystający z bazy socjalno-noclegowej będą zwracać Gminie koszty zużycia wody, energii elektrycznej, ścieków, nie będą natomiast płacić za wynajem pomieszczeń noclegowych. Wnioskodawca zaznacza również, iż po zakończeniu realizacji inwestycji budynek świetlicy wiejskiej nie zostanie przekazany innemu podmiotowi w użytkowanie.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE serii L nr 371 str. 1 z późn. zm.), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Ze wskazanego wyżej przepisu, wynika iż podmiot, który daną usługę nabywa we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inne podmioty, nie może być zatem potraktowane inaczej niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, iż Gmina odsprzedając usługi o charakterze powszechnym (tzw. media), sama wykonuje "pośrednio" usługę polegającą na dostarczaniu wody, energii elektrycznej oraz odprowadzaniu ścieków. Wobec tego, świadczone usługi stanowią czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienioną w cyt. wyżej art. 5 ustawy o VAT. Ponadto, dla żadnej z tych usług ustawodawca nie przewidział w ustawie lub przepisach wykonawczych zwolnienia od podatku od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca realizując inwestycję polegającą na termoizolacji i remoncie budynku świetlicy wiejskiej z zapleczem socjalno-turystycznym będzie wykonywał czynności opodatkowane.

W przedmiotowej sprawie warunek określony w art. 86 ustawy o VAT został spełniony, bowiem nabywane towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 1 i ust. 2 powołanej ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 cyt. ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż zarówno proporcja ustalana wstępnie, na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego, jak i proporcja ustalana po zakończeniu roku podatkowego w celu korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem art. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z wyżej powołanych przepisów, wynika, iż obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Ponadto w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ww. ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Gmina wykonuje zarówno czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (czynności opodatkowane i zwolnione), jak i czynności niepodlegające podatkowi VAT (działalność statutowa). W celu określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku do których Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - stosuje proporcję.

Wobec powyższego nie można stwierdzić, iż Gminie przysługuje prawo do całkowitego odliczenia, gdyż byłoby to sprzeczne z ww. zasadą neutralności podatku od towarów i usług i naruszałoby podstawowy mechanizm działania tego podatku. Wtedy bowiem można byłoby odliczyć podatek naliczony, mimo braku podatku należnego, który mógłby być obniżony. W takim przypadku podatek nie zostałby przez nikogo uiszczony. Tym samym, podatnicy dokonujący czynności niepodlegających opodatkowaniu byliby stawiani w pozycji uprzywilejowanej, po pierwsze nie mieliby obowiązku uiszczenia podatku należnego, a po drugie dokonując jakiejkolwiek innej czynności opodatkowanej, mogliby skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego, nie pozostającego w żadnej relacji z podatkiem należnym. Innymi słowy, podatnik miałby prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie pod warunkiem dokonania jednej czynności opodatkowanej, nawet stanowiącej nieznaczny wycinek całokształtu jego działalności.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dotyczących zarówno czynności podlegających opodatkowaniu, jak i niepodlegających ustawie należy stwierdzić, iż - jak wynika z konstrukcji cyt. wyżej przepisów - obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, ale dotyczy tylko zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną". Zatem Gmina w pierwszej kolejności zobowiązana jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom podlegającym opodatkowaniu (w opisanym przypadku zwolnionym od podatku i opodatkowanym - świadczenie usług), a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Podatnika.

W zakresie przedmiotowego projektu Gmina nie będzie miała możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 10 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia oraz podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 10 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, tut. Organ stwierdza, że w przypadku zakupów przez Gminę towarów i usług w związku z realizacją inwestycji polegającej na termoizolacji i remoncie budynku świetlicy wiejskiej z zapleczem socjalno-turystycznym, w celu wykonywania zarówno działalności statutowej - niepodlegającej przepisom ustawy o VAT, jak i czynnościom podlegającym tej ustawie, prawo do odliczenia wystąpi wyłącznie w odniesieniu do zakupów służących czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczania kwoty podatku VAT przysługującej do odliczenia na podstawie proporcji (zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), jednakże wyliczenie tej kwoty powinno nastąpić wyłącznie w odniesieniu do części zakupów służących czynnościom podlegającym regulacjom ustawy o podatku o towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie są to czynności opodatkowane oraz zwolnione od podatku VAT.

Ponadto, informuje się, iż powołany przez Gminę art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.