ILPP1/443-166/07/10-S/HW - Sprzedaż działek budowlanych poza prowadzoną działalnością gospodarczą a obowiązek podatkowy w zakresie VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1575/08 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 443/08 - stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2007 r. (data wpływu 27 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wszedł w posiadanie nieruchomości rolnej stanowiącej gospodarstwo rolne, położonej w S., obszar 5,7650 ha, na podstawie umowy przekazania gospodarstwa zawartej w dniu 5 czerwca 1984 r. Gospodarstwo rolne zostało przekazane Wnioskodawcy przez rodziców. Grunty rolne były uprawiane przez Zainteresowanego, a płody rolne wykorzystywane były na potrzeby rodziny. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu S., zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w P. Nr X (...) z dnia 16 września 1999 r. i Nr X (...) z dnia 28 kwietnia 2005 r. grunty przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Wnioskodawca wydzielił z gospodarstwa rolnego łącznie 13 działek.

W dniu 3 grudnia 2003 r. Zainteresowany sprzedał pierwszą niezabudowaną działkę o powierzchni 0,3022 ha.

Dnia 31 maja 2006 r. Wnioskodawca sprzedał drugą niezabudowaną działkę o powierzchni 0,3153 ha. Podatnik zapłacił od tej sprzedaży podatek VAT.

Dnia 26 marca 2007 r. Zainteresowany darował niezabudowaną działkę o powierzchni 0,2182 ha na rzecz siostry. Z tytułu tej darowizny Wnioskodawca nie odprowadził podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza sprzedać kolejne niezabudowane działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż kilku działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i czy dostawa tych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Zainteresowany uważa, iż sprzedaż nawet wielokrotna, przedmiotów majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 22 listopada 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną Nr ILPP1/443-166/07-2/HW stwierdzając, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2007 r. (data wpływu: 27 sierpnia 2007 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 4 grudnia 2007 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 3 stycznia 2008 r. Nr ILPP1/443/W-16/07-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 7 stycznia 2008 r.).

W dniu 28 stycznia 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2007 r. oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 443/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz Strony skarżącej kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Pismem z dnia 17 lipca 2008 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku.

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1575/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1575/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 443/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Ponadto należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 1984 Wnioskodawca stał się właścicielem zabudowanej nieruchomości rolnej stanowiącej gospodarstwo rolne. Gospodarstwo rolne zostało przekazane Zainteresowanemu przez rodziców. Grunty rolne uprawiane były przez Wnioskodawcę, a płody rolne wykorzystywane były na potrzeby rodziny. Zainteresowany nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca z gospodarstwa, wydzielił łącznie 13 działek, z tym że 1 sprzedano pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), kiedy grunt nie mieścił się w pojęciu "towar". Dokonana w roku 1999 i roku 2005 zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego spowodowała, iż nabyta wcześniej nieruchomość uzyskała charakter budowlany.

Powyższe okoliczności wskazują, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w celach handlowych. Skoro bowiem nabycie nastąpiło w wyniku przekazania gospodarstwa przez rodziców w roku 1984, brak jest podstaw, aby przypisać nabyciu przedmiotowego gruntu zamiar odsprzedaży. Zatem, brak zamiaru odsprzedaży gruntu w momencie jego nabycia uniemożliwia przyjęcie, że Wnioskodawca z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek stał się podatnikiem podatku od towarów i usług z racji prowadzenia działalności handlowej.

W przedmiotowej sytuacji nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy działek budowlanych bowiem czynność ta wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, a to skutkuje tym że dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowych działek przez Wnioskodawcę nie stanowi działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym mu prawem do rozporządzania własnym majątkiem i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, zbycie przedmiotowych działek jest dokonywane poza zakresem działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.