ILPP1/443-165/14-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu 27 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia daty dostawy jako obligatoryjnego elementu faktury VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia daty dostawy jako obligatoryjnego elementu faktury VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej nieelektrycznego sprzętu ADG i jest płatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dostarcza do dystrybutorów detalicznych, w tym do sklepów wielkopowierzchniowych, ww. sprzęt. Za transport towarów, w zależności od warunków konkretnej umowy, odpowiada Wnioskodawca lub dystrybutor detaliczny.

Moment dostawy zależy od tego, kto odpowiedzialny jest za transport. Jeżeli transport leży w gestii Wnioskodawcy dostawa - przejście władztwa ekonomicznego - następuje z momentem dostarczenia towaru do magazynu klienta. Faktura VAT dołączana jest do dostarczanego towaru. W momencie wystawienia faktury, rozpoczęcia transportu, Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć, w którym dniu nastąpi dostawa. Od momentu wystawienia faktury do dnia dostawy nie mija 30 dni.

W przypadku, gdy Wnioskodawca wydaje towar przewoźnikowi wybranemu przez klienta, dostawa - przejście władztwa ekonomicznego - następuje w momencie wydania towaru przewoźnikowi. Wówczas faktura zawiera datę dostawy, tj. dzień wydania towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, w przypadku dołączania faktury do towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę do dystrybutora detalicznego (klienta), Wnioskodawca może na fakturze nie wpisywać daty dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106e ustawy o VAT, na fakturze wskazać należy m.in. datę dostawy. Zgodnie z art. 106i ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT, faktura może być wystawiona nie wcześniej niż 30 dni przed dokonaniem dostawy.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy dostawa dokonywana jest z momentem wydania towarów przez kierowcę Wnioskodawcy w magazynie dystrybutora detalicznego (klienta) w kilka dni od wystawienia faktury i rozpoczęcia transportu, Wnioskodawca wystawiając fakturę nie musi wpisywać daty dostawy. Faktura nie może być jednak wystawiona wcześniej niż 30 dni przed dniem dostawy - dostarczeniem towarów do magazynu klienta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług to - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Od 1 stycznia 2014 r. zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1 - 15 ustawy, faktura powinna zawierać:

Jak wynika z art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej nieelektrycznego sprzętu ADG i jest płatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dostarcza do dystrybutorów detalicznych, w tym do sklepów wielkopowierzchniowych, ww. sprzęt. Za transport towarów, w zależności od warunków konkretnej umowy, odpowiada Wnioskodawca lub dystrybutor detaliczny. Moment dostawy zależy od tego, kto odpowiedzialny jest za transport. Jeżeli transport leży w gestii Wnioskodawcy dostawa - przejście władztwa ekonomicznego - następuje z momentem dostarczenia towaru do magazynu klienta. Faktura VAT dołączana jest do dostarczanego towaru. W momencie wystawienia faktury, rozpoczęcia transportu, Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć, w którym dniu nastąpi dostawa. Od momentu wystawienia faktury do dnia dostawy nie mija 30 dni. W przypadku, gdy Wnioskodawca wydaje towar przewoźnikowi wybranemu przez klienta, dostawa - przejście władztwa ekonomicznego - następuje w momencie wydania towaru przewoźnikowi. Wówczas faktura zawiera datę dostawy, tj. dzień wydania towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

* możliwości nie umieszczania na fakturze VAT daty dostawy w przypadkach, w których Wnioskodawca sam dostarcza towary do dystrybutora detalicznego (klienta) oraz

* kwestii momentu dostawy towaru w takich przypadkach.

Jak wyjaśniono powyżej zagadnienie obligatoryjnych elementów faktury VAT uregulowane jest w art. 106e ustawy, natomiast kwestia momentu dostawy towaru (jego wydania) zawarta została w zupełnie odmiennym akcie prawnym.

Zgodnie z art. 544 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zwanej dalej k.c., jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.

Ponadto jak stanowi art. 548 § 1 k.c. z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy.

Z przywołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że wydanie rzeczy następuje z chwilą powierzenia rzeczy przez sprzedawcę przewoźnikowi z poleceniem dostarczenia rzeczy do miejsca przeznaczenia uzgodnionego wcześniej z kupującym. Z chwilą, w której rzecz została powierzona przewoźnikowi, następuje formalne spełnienie świadczenia przez sprzedawcę, a na kupującego przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że generalnie moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy odpowiada momentowi "wydania towarów", o którym mowa w art. 544 k.c.

W sytuacji zatem, gdy towar jest wysyłany przez dostawcę do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika (spedytora, kuriera) dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy i przypadku będącego przedmiotem zapytania (tekst jedn.: samodzielnego dostarczania towarów przez Wnioskodawcę do dystrybutora detalicznego), datą dostawy będzie data (dzień) rozpoczęcia transportu towaru do dystrybutora detalicznego. Powyższe wynika z faktu, że w takiej chwili (dniu) Wnioskodawca zakończy - względem sprzedanej rzeczy - wszelkie czynności (np. pakowanie) umożliwiające przekazanie towaru nabywcy (fizyczną dostawę nabywcy skutkującą przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem). Stanie się bowiem w pełni gotowy do wydania towaru nabywcy. Transport do nabywcy stanowi natomiast jedynie czynność przemieszczenia towaru (paczki) do kontrahenta. Sam Wnioskodawca podejmując transport towaru zastępuje jedynie - przewoźnika, skutkiem czego nie jest już odpowiedzialny za gotowość nabywcy do odbioru towaru lub jego faktyczny odbiór.

W świetle powyższego uwzględniając powołane przepisy prawa oraz elementy stanu faktycznego wskazać należy, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca obowiązany jest zamieszczać na fakturze VAT datę dostawy także w sytuacji, gdy sam dostarcza towary (nie za pośrednictwem przewoźnika) do dystrybutora detalicznego. Powyższy obowiązek wynika z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy, który to literalnie nakłada taką czynność, nie zawierając jednocześnie jakichkolwiek odstępstw lub wyjątków.

Podsumowując, w przypadku dołączenia faktury do towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę do dystrybutora detalicznego (klienta), Zainteresowany ma obowiązek wpisywać na fakturze - datę dostawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.