ILPP1/443-163/13-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia Gminy jako podatnika VAT w związku z poborem opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia Gminy jako podatnika VAT w związku z poborem opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowaną jako czynny podatnik od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań tych należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Działania własne gminy to m.in. utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Do zagadnienia zadania własnego gminy polegającego na utrzymaniu czystości i porządku identycznie odnosi się ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391) w art. 3 ust. 1. Ustawa ta została znowelizowana m.in. ustawą z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 152, poz. 897).

Skutkiem wprowadzenia zmian Gmina musi przejąć obowiązki właścicieli nieruchomości w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi, w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi wnoszoną na rzecz gminy (art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach).

Zgodnie z art. 6c ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, to właśnie gminy są zobowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy.

W szczególności obowiązki gminy to: wyłonienie w drodze przetargu przedsiębiorcy odbierającego odpady komunalne, określenie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz pobieranie opłaty od mieszkańców. Gmina z wybranym z przetargu przedsiębiorcą zawrze umowę cywilnoprawną na wykonanie usług zagospodarowania odpadów komunalnych.

Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi będzie stanowić dochód gminy (art. 6r. ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach), który gmina przeznaczy na pokrycie kosztów funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi (art. 6r. ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach). Do opłaty tej mają zastosowanie przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.

Czynności pobierania opłaty nie będą wykonane w ramach umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielami nieruchomości. Rada Gminy określi, w drodze uchwały, stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, natomiast właściciel nieruchomości jest zobowiązany złożyć deklaracje o wysokości tej opłaty (art. 6m ust. 1), a w przypadku niezłożenia deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent określi w drodze decyzji wysokość tej opłaty (art. 6o ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach), w trybie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, wykonując zadania nałożone na Nią przepisami prawa wymienionymi w opisie zdarzenia przyszłego i pobierając opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, występuje w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie On podlegać wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT w zakresie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach i nie ma obowiązku wykazywania pobranych opłat dla celów rozliczeń VAT.

Gospodarowanie odpadami komunalnymi należy do zadań własnych Gminy, do wykonania których została Ona zobowiązana odrębnymi przepisami prawa, a pobieranie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi przez Gminę nie wynika z umów cywilnoprawnych. Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że za podatnika uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 art. 15, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przez organy władzy publicznej należy rozumieć organy rządowej administracji centralnej, administracji terenowej oraz organy administracji samorządowej (zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 852/09, wyrok z dnia 15 września 2005 r., sygn. akt I SA/Ol 278/05).

Czynności związane z pobieraniem opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi należą do zadań własnych gminy (sprawy z zakresu utrzymania czystości i porządku), zostały nałożone na gminę na mocy odrębnych przepisów (tzn. ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. zmieniającej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach), w związku z czym korzystają z wyłączenia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Gmina będzie uznana za podatnika VAT w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań gminy lub gdy wykonuje mieszczące się w ramach jej zadań, ale czynności te wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych. W zakresie przedmiotowej opłaty gmina nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż pobieranie tej opłaty nie będzie odbywało się na podstawie umów cywilnoprawnych - rada gminy określa stawkę opłaty, a właściciele nieruchomości są zobowiązani do złożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami, a w przypadku niezłożenia deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent określi wysokość opłaty w drodze decyzji, jak również czynności w zakresie tej opłaty nie są czynnościami wykraczającymi poza zakres zadań gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wyłączenie organów władzy publicznej z zakresu podatku od towarów i usług uzależnione jest od spełnienia przesłanki podmiotowej - ich statusu i przesłanki przedmiotowej - a więc od charakteru podejmowanych przez organy działań.

Ponadto jak stanowi z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, jednostka samorządu terytorialnego dokonując określonych czynności prawno-podatkowych występuje w roli podatnika podatku VAT, gdy czynności te nie stanowią zadań statutowych jednostki, określonych w odrębnych przepisach, oraz gdy zostały wykonane na podstawie umowy cywilnoprawnej. Status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wynikający z czynności cywilnoprawnych wskazuje także, iż takie czynności de facto - w świetle regulacji art. 15 ust. 2 ustawy - uznawane są za działalność gospodarczą jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy wynika, iż w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391), utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy.

W myśl art. 6c ust. 1 ww. ustawy, gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy.

Rada gminy może - jak stanowi ust. 2 powołanego przepisu - w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.

Stosownie do treści art. 6d ust. 1 cyt. ustawy, wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c, albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów.

Właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (art. 6h powołanej ustawy).

A jak wynika z art. 6j ust. 1 wskazanej ustawy, w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:

- oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.

W ust. 2 tego artykułu wskazano, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

Jak wynika natomiast z art. 6j ust. 2a ww. ustawy - obowiązującego od dnia 6 marca 2013 r. - Rada gminy może zróżnicować stawki opłaty w zależności od powierzchni lokalu mieszkalnego, liczby mieszkańców zamieszkujących nieruchomość, odbierania odpadów z terenów wiejskich lub miejskich, a także od rodzaju zabudowy.

Stosownie do treści art. 6j ust. 3 cytowanej ustawy, w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 2, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn liczby pojemników z odpadami komunalnymi powstałymi na danej nieruchomości oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6k ust. 1 pkt 2.

W myśl art. 6I ww. ustawy, rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę warunki miejscowe.

Zgodnie z art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych.

W przypadku zmiany danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi lub określonej w deklaracji ilości odpadów komunalnych powstających na danej nieruchomości właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć nową deklarację w terminie 14 dni od dnia nastąpienia zmiany. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zmienionej wysokości uiszcza się za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana (art. 6m ust. 2 ustawy).

Z art. 6o powołanej ustawy wynika, że w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę uzasadnione szacunki, w tym średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Natomiast jak stanowi art. 6p wskazanej ustawy, w razie stwierdzenia, że właściciel nieruchomości nie uiścił opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uiścił ją w wysokości niższej od należnej, wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zauważyć także należy, iż stosownie do art. 6q ww. ustawy, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

W świetle treści art. 6r. ust. 1 cyt. ustawy, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Jak wynika z art. 6r. ust. 2 ww. ustawy z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r. ust. 3 ww. ustawy).

Analiza powołanych regulacji wskazuje jednocześnie, iż przedmiotowa opłata stanowi dochód gminy, jednakże organ samorządowy może nią pokryć koszty funkcjonowania system gospodarowania odpadami komunalnymi, co oznacza dowolność przeznaczenia takich środków. Z przytoczonych regulacji wynika zatem, iż gospodarka odpadami komunalnymi, stanowi zadanie własne gminy, a wszelkie wynikające stąd obowiązki - określane są aktami prawa administracyjnego, a nie umową cywilnoprawną.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako czynny podatnik od podatku od towarów i usług. Skutkiem wprowadzenia zmian do ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, Wnioskodawca musi przejąć obowiązki właścicieli nieruchomości w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi, w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi wnoszoną na rzecz Gminy. Aktualnie to gminy są zobowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy. W szczególności obowiązki gminy to: wyłonienie w drodze przetargu przedsiębiorcy odbierającego odpady komunalne, określenie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz pobieranie opłaty od mieszkańców. Gmina z wybranym w przetargu przedsiębiorcą zawrze umowę cywilnoprawną na wykonanie usług zagospodarowania odpadów komunalnych. Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi będzie stanowić dochód gminy, które przeznaczy na pokrycie kosztów funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. Czynności pobierania opłaty nie będą wykonane w ramach umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielami nieruchomości. Rada Gminy określi, w drodze uchwały, stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, natomiast właściciel nieruchomości jest zobowiązany złożyć deklaracje o wysokości tej opłaty, a w przypadku niezłożenia deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent określi w drodze decyzji wysokości tej opłaty.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że ustalając stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i pobierając ją od właścicieli nieruchomości, Gmina występować będzie w pozycji nadrzędnej w stosunku do podmiotów uczestniczących w danej czynności (właścicieli nieruchomości), wykonując zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, z której wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Określony w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach charakter opłaty wskazuje, iż w istocie mamy do czynienia z "daniną publiczną" - opłata ustalana jest w sposób określony w ustawie i stanowi dochód gminy przeznaczony na działania wykonywane w interesie publicznym. Zatem, stosownie do powołanych na wstępie regulacji, opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, których pobór wynika z wymogów nałożonych przez przepisy prawa, nie stanowią wynagrodzenia za świadczoną usługę, lecz opłatę mającą charakter daniny publicznej.

Reasumując, w związku z realizacją opisanego zadania własnego oraz pobieraniem opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, Gmina nie wystąpi w roli podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a ponadto opłata ta nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.