ILPP1/443-1567/09-2/AK - Stawka podatku VAT dla usług badań archeologicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani... przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 18 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wykonywała usługi badań archeologicznych na zlecenie inwestorów, którzy w "Pozwoleniach na budowę" narzucone mieli warunki wykonywania robót ziemnych pod nadzorem archeologa, celem wykonania badań archeologicznych. Badania mogły być wykonywane jedynie po uzyskaniu zezwolenia na badania archeologiczne od wojewódzkiego konserwatora zabytków. Zainteresowana ściśle przestrzegała powyższych warunków tj. uzyskiwała zezwolenia, zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.).

Zakres prac wykonywanych w ramach usług jest szczegółowo określony w zezwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków i polega na archiwalnym rozeznaniu archeologicznym i historycznym terenu badań, czynnego uczestnictwa przy pracach ziemnych (wykonywanych przez firmy budowlane), dokumentowaniu, opracowaniu skatalogowaniu, ewidencjonowaniu i konserwacji zabytków nieruchomych oraz zabytków ruchomych.

Usługi obejmują wykonanie dokumentacji stanowisk badawczych dla wojewódzkiego konserwatora, wymaganej przepisami.

W miesiącu maju 2009 r. sprzedaż tej usługi przekroczyła kwotę 50.000 zł. Zainteresowana rozpoczęła naliczać i płacić podatek VAT 22%, gdyż przepisy ustawy w prosty sposób nie określają pojęcia "badań archeologicznych" jako zwolnionych od tego podatku.

W dniu 15 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni wysłała wniosek do Urzędu Statystycznego o sklasyfikowanie dla celów podatkowych świadczonych przez nią usług, które sama zalicza do grupowania PKWIU 92.52.12-00.00, w ramach działalności PKD 2004 - 73.20.F, oraz PKD 2007 - 72.20.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi "badań archeologicznych" w zakresie wykopaliskowych ratowniczych badań archeologicznych, nadzorów archeologicznych przy robotach ziemnych wykonywanych przez inne jednostki powierzchniowych badań archeologicznych oraz opracowywaniu wyników badań, wykonywane odpłatnie przez Wnioskodawczynię, zgodnie z zakresem prac określonych przez wojewódzkiego konserwatora zabytków, sklasyfikowane pod symbolem PKWIU 92.52.12-00.00 "usługi ochrony zabytków" podlegają zwolnieniu od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, usługi świadczone przez Zainteresowaną należą w pełni do "usług ochrony zabytków" ujętych w klasyfikacji PKWIU 92.52.12.-00.00 (w ramach podstawowej działalności ujętej w PKD 2007; 72.20Z) i podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż nie zostały objęte wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11 załącznika Nr 4 do ww. ustawy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowana powołała interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 lutego 2008 r. Nr ILPP1/443-460/07-2/MK i z dnia 4 grudnia 2007 r. Nr ILPPI/443-197/07-2MK oraz Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty z dnia 16 stycznia 2007 r. Nr I USB III/4367/71/2006/kk).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści art. 8 ust. 3 ustawy, wynika, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, a obowiązek zaklasyfikowania do właściwego grupowania statystycznego świadczonych usług, spoczywa na Wnioskodawcy.

Zasadą jest, iż zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej - (Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy, w którym pod pozycją 11 zostały wymienione usługi objęte symbolem PKWiU ex 92, tj. usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem:

Użycie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usługi należącej do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Zgodnie z przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) dla celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni świadczyła usługi polegające na badaniach archeologicznych na zlecenie inwestorów. Zakres prac wykonywanych w ramach usług jest szczegółowo określony w zezwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków i polega na archiwalnym rozeznaniu archeologicznym i historycznym terenu badań, czynnego uczestnictwa przy pracach ziemnych (wykonywanych przez firmy budowlane), dokumentowaniu, opracowaniu skatalogowaniu, ewidencjonowaniu i konserwacji zabytków nieruchomych oraz zabytków ruchomych. Usługi obejmują wykonanie dokumentacji stanowisk badawczych dla wojewódzkiego konserwatora, wymaganej przepisami.

Wnioskodawczyni wskazała, iż świadczone przez nią usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU pod symbolem 92.52.12-00.00.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny, należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawczynię usługi, sklasyfikowane przez Zainteresowaną w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z pozycją 11 załącznika Nr 4 do ustawy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawczynię we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowaną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.