ILPP1/443-1528/09-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1528/09-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 11 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działalność Wnioskodawcy polega na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym. Pożyczka udzielana jest na podstawie umowy zawartej z klientem. Przychody z tytułu pożyczki składają się z kapitału (płatny w ratach), opłaty wstępnej (płatnej od razu), odsetek z tytułu udzielanych pożyczek, odsetek z tytułu wpłat windykacyjnych, odsetek za opóźnienie, opłaty za obsługę pożyczki w domu klienta oraz ubezpieczenia pożyczki.

Wnioskodawca osiąga również przychody ze sprzedaży zwolnionej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką wartość uwzględnić w pozycji 20 deklaracji VAT-7K w podstawie opodatkowania jako sprzedaż zwolnioną od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie pożyczek poza systemem bankowym jest klasyfikowane jako PKWiU 65.22. Usługi te mieszczą się w ramach tzw. usług pośrednictwa finansowego, które korzystają ze zwolnienia od podatku VAT - art. 43 ust. 1 pkt 1, załącznik nr 4 do ustawy, poz. 3.

Obrotem z tytułu tych usług jest kwota otrzymanych przez podatnika odsetek, a w przypadku Wnioskodawcy także opłaty wstępnej w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT - "jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano cześć należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części."

W opinii Spółki, w pozycji 20 deklaracji VAT-7K należy wpisać wszystkie wartości wymienione w opisie stanu faktycznego, mianowicie: kapitał (płatny w ratach), opłatę wstępną (płatną od razu), odsetki z tytułu udzielonych pożyczek, odsetki z tytułu wpłat windykacyjnych, odsetki za opóźnienie, opłatę za obsługę pożyczki w domu klienta oraz ubezpieczenie pożyczki, pomijając kwotę udzielonej pożyczki, ponieważ kapitał pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast uregulowania ust. 3 ww. artykułu 8 ustawy wskazują, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Należy zauważyć, że powyższy przepis jest zgodny z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 poz. 1 z późn. zm.). w myśl art. 73 Dyrektywy w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Do podstawy opodatkowania, w myśl art. 78 ww. Dyrektywy wlicza się następujące elementy:

a.

podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

b.

koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Powołane przepisy Dyrektywy wskazują na to, że kwoty pobierane przez dostawcę (usługodawcę) od nabywcy wpływają na wartość dokonywanej czynności, a co się z tym wiąże wpływają również na podstawę opodatkowania. Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Na podstawie 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją nr 3 wskazanego załącznika, jako zwolnione od opodatkowania wymienione zostały usługi w zakresie pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane w Sekcji j ex (65-67) z wyłączeniami.

Usługi związane z pośrednictwem finansowym dotyczą szerokiego kręgu usług pośrednio lub bezpośrednio związanych z usługami finansowymi i co do zasady podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług zgodnie z ww. przepisami. Wyłączeniu ze zwolnień, o których mowa powyżej podlegają:

1.

działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2.

usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3.

usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4.

usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5.

usług ściągania długów oraz faktoringu,

6.

usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

7.

usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12,

8.

transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9.

transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Wśród wyłączeń ze zwolnienia nie ujęto zatem usług zaliczanych do grupowania PKWiU 65.22, co oznacza że korzystają one ze zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność polegająca na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym. Przedmiotowe pożyczki (sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22) udzielane są na podstawie umowy z klientem. w skład pożyczki wchodzi kapitał (płatny w ratach), opłata wstępna (płatna od razu), odsetki z tytułu udzielanych pożyczek, odsetki z tytułu wpłat windykacyjnych, odsetki za opóźnienie, opłata za obsługę pożyczki w domu klienta oraz ubezpieczenie pożyczki.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż w przypadku udzielanych przez Spółkę pożyczek, podstawą opodatkowania (czyli obrotem) - zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna Wnioskodawcy z tytułu świadczenia tych usług. Kwotą należną z tytułu tej sprzedaży jest natomiast - jak wskazuje Zainteresowany - wynagrodzenie w formie opłaty wstępnej (płatnej od razu), odsetek z tytułu udzielanych pożyczek, odsetek z tytułu wpłat windykacyjnych, odsetek za opóźnienie, opłaty za obsługę pożyczki w domu klienta oraz ubezpieczenie pożyczki. Zatem ta kwota powinna zostać uwzględniona w deklaracji VAT-7K (w polu 20, przeznaczonym do wykazywania podstawy opodatkowania z tytułu "dostawy towarów oraz świadczenia usług, na terytorium kraju, zwolnionych od podatku").

Należy zauważyć, iż podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja, została potraktowana jako element stanu faktycznego. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę, według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl