ILPP1/443-151/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług archeologicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług archeologicznych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "A". W zakresie prowadzonej działalności mieszczą się usługi archeologiczne obejmujące badania archeologiczne, archeologiczno-architektoniczne, powierzchniowe, sondażowe oraz nadzory archeologiczne wykonywane na zlecenie inwestorów, po uprzednim uzyskaniu zezwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, określającego szczegółowo warunki wykonywania powyższych badań w strefach ochrony konserwatorskiej.

Usługi archeologiczne sklasyfikowane są jako związane z działalnością historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych (PKWiU 91.03.10.0) i do roku 2010 były zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (załącznik nr 4).

W piśmie z dnia 19 kwietnia 2011 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany wskazał ponadto, że:

* jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT;

* nie jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym (chyba, że za takie można uznać klasyfikację PKWiU 91.03.10.0) lub wpisanym do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Ponadto, w nawiązaniu do rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) Wnioskodawca wskazał, iż część wykonywanych usług archeologicznych dotyczy zabytków wpisanych do rejestru zabytków i odbywa się za pozwoleniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi archeologiczne podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, czy pozostają zwolnione od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi archeologiczne jako usługi w zakresie kultury świadczone przez inne podmioty pozostają zwolnione od podatku VAT. Zwolnienie od podatku VAT usług archeologicznych świadczonych wyłącznie przez instytucje, takie jak muzea, uczelnie i oddziały Polskiej Akademii Nauk, powoduje naruszenie warunków konkurencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi archeologiczne obejmujące badania archeologiczne, archeologiczno-architektoniczne, powierzchniowe, sondażowe oraz nadzory archeologiczne wykonywane na zlecenie inwestorów, po uprzednim uzyskaniu zezwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, określającego szczegółowo warunki wykonywania powyższych badań w strefach ochrony konserwatorskiej. Zdaniem Wnioskodawcy usługi archeologiczne sklasyfikowane są jako związane z działalnością historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych (PKWiU 91.03.10.0). Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Wnioskodawca podkreślił, że część wykonywanych usług archeologicznych dotyczy zabytków wpisanych do rejestru zabytków i odbywa się za pozwoleniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Należy zauważyć, iż do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywał art. 8 ust. 3 ustawy, który stanowił, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119

Świadczenie niektórych usług związanych z kulturą, w tym, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52 usług muzealnictwa i ochrony zabytków korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy. Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) na mocy art. 1 pkt 8 lit. a), uchylono art. 43 ust. 1 pkt 1, który stanowił, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 146a pkt 1 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że kluczową rolę w przedmiotowej sprawie odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są od podatku VAT usługi wykonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru kultury, bądź indywidualnych twórców i artystów wykonawców, wynagradzane w formie honorariów.

Zainteresowany wskazał, że świadczone przez niego usługi archeologiczne wykonywane są w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. W analizowanej sprawie zatem nie zostały spełnione przesłanki podmiotowe wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

W związku z powyższym, usługi archeologiczne, świadczone przez Wnioskodawcę obejmujące badania archeologiczne, archeologiczno-architektoniczne, powierzchniowe, sondażowe oraz nadzory archeologiczne wykonywane na zlecenie inwestorów, po uprzednim uzyskaniu zezwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, określającego szczegółowo warunki wykonywania powyższych badań w strefach ochrony konserwatorskiej, od dnia 1 stycznia 2011 r. nie korzystają ze zwolnienia i podlegają opodatkowaniu wg stawki podatku 23%.

Reasumując, od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi będące przedmiotem pytania są opodatkowane stawką 23%, zgodnie z art. 146a ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zaczęło obowiązywać od dnia 6 kwietnia 2011 r. Natomiast w złożonym wniosku Zainteresowany zaznaczył, iż wniosek dotyczy już zaistniałego stanu faktycznego, w związku z czym interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu złożenia wniosku. Niemniej jednak wskazuje się, iż zgodnie z § 43 ust. 1 ww. rozporządzenia w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. przewidziano zwolnienie od podatku VAT usług polegających na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących:

Ww. zwolnienie odnosi się zatem jedynie do prac konserwatorskich i restauracyjnych, nie obejmuje natomiast usług archeologicznych.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług oraz przepisach wykonawczych do tejże ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Należy również zauważyć, iż od dnia 1 kwietnia 2011 r. na podstawie ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) art. 43 ust. 17, otrzymał brzmienie: "Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Ponadto dodano w art. 43 ust. 17a w brzmieniu: "Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanymi przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.