ILPP1/443-151/09-3/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-151/09-3/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 21 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Spółka z o.o. jest podmiotem wyspecjalizowanym w pozyskiwaniu nowych nieruchomości, budowie obiektów handlowych oraz ich wynajmie na rzecz podmiotu, który prowadzi w tych obiektach działalność handlową.

W związku z powyższym Spółka nabywa nieruchomości m.in. poprzez kupno praw własności gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów wraz z częściami składowymi należącymi do nabywanych nieruchomości (np. budynki, budowle), od podmiotów zewnętrznych.

W dniu 9 stycznia 2009 r. Spółka zawarła w formie aktu notarialnego umowę kupna nieruchomości.

Nieruchomość ta składa się z jednej geodezyjnie wyodrębnionej działki gruntu nr 2068/3, dla której Rada Miejska uchwałą nr L/....... z dnia 25 października 2006 r. ustaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie oznaczonym symbolami KDL i R, co oznacza odpowiednio ulica publiczna klasy lokalnej oraz tereny rolnicze.

Ponadto, Strony w ww. akcie notarialnym, oświadczyły, że zawarły niniejszą umowę w celu umożliwienia Spółce realizacji przedsięwzięcia gospodarczego polegającego na prowadzeniu na przedmiotowej nieruchomości oraz nieruchomości sąsiedniej (będącej własnością Spółki) placówki handlowo-usługowej, która to zostanie wybudowana na przedmiotowym gruncie, a następnie wynajęta podmiotowi, wyspecjalizowanemu w prowadzeniu działalności handlowej.

W dniu 12 stycznia 2009 r. sprzedający wystawił fakturę VAT dokumentującą sprzedaż ww. nieruchomości na kwotę obejmującą wartość działki oraz podatek VAT w wysokości 22% -zgodnie z zapisami zawartymi w powyżej wymienionym akcie notarialnym.

Kwestią istotną dla rozliczeń Spółki w zakresie podatku VAT, jest prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z otrzymywanej faktury, dokumentującej nabycie przedmiotowej nieruchomości.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że z wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż tylko część zakupionej działki przeznaczona jest pod zabudowę, natomiast w pozostałym obszarze działka musi pozostać niezabudowana. Spółka nabyła przedmiotową nieruchomości ze względu na konieczność wybudowania drogi dojazdowej do powstającej na sąsiedniej działce (stanowiącej własność Spółki) placówki handlowo-usługowej. Droga dojazdowa będzie znajdowała się częściowo na terenie przeznaczonym pod ulicę lokalną, część rolną natomiast, która nie jest przeznaczona pod zabudowę, Spółka zamierza zagospodarować prawdopodobnie jako tereny zielone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jako podatnik VAT czynny ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionej przez kontrahenta faktury, w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest działka przeznaczona w części pod budowę ulicy publicznej klasy lokalnej - KDL i uprawę polową - R.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego wynikającego z wystawionych faktur o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur, pod warunkiem, że zakupy udokumentowane tymi fakturami są związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę.

W ocenie Spółki, w związku z faktem, iż zakup przedmiotowej nieruchomość jest związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i czynnościami opodatkowanymi (nabywanie, budowa i wynajem nieruchomości) to przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Sprzedającego na jej rzecz.

Z uwagi jednak na zapis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, jeżeli dokumentują transakcję, która nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, Spółka dokonuje weryfikacji zasadności zastosowania stawki VAT w wysokości 22% przez podmioty sprzedające Spółce nieruchomości.

Spółka uważa, że powyżej wymieniony przepis nie ma w tym wypadku zastosowania, a w związku z tym nie pozbawia jej prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze VAT dokumentującej nabycie przedmiotowej nieruchomości od Sprzedającego.

Sprzedaż nieruchomości, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest przynajmniej w części pod zabudowę powinna prawidłowo zostać opodatkowana podstawową stawką VAT, tj. 22%. Zwolnieniu bowiem z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, podlega wyłącznie dostawa terenu niezabudowanego, innego niż teren budowlany oraz innego niż teren przeznaczony pod zabudowę.

Ponieważ na gruncie przepisów prawa podatkowego nie wyjaśniono pojęcia terenu przeznaczonego pod zabudowę, należy kierować się pojęciami zawartymi w innych gałęziach prawa np. planowania i zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie gruntu wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który w przedmiotowej sprawie precyzuje, że sprzedawana nieruchomość przeznaczona jest w części pod zabudowę. W związku z faktem, iż przedmiotem transakcji jest cały grunt, zarówno w części przeznaczonej pod zabudowę, jak i w części stanowiącej tereny rolne, a ponadto Spółka nabyła go celem zabudowy w dozwolonej części, właściwą stawką dla takiego przedmiotu dostawy będzie stawka 22%.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze wystawionej przez Sprzedającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 cyt. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo, gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, co jest warunkiem decydującym o zwolnieniu od podatku w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a jedynie obejmują dane dotyczące ich aktualnego wykorzystania - art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 240, poz. 2027 ze. zm.).

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka nabyła jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę gruntu, która zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenie oznaczonym symbolami KDL i R, co oznacza odpowiednio: ulica publiczna klasy lokalnej oraz tereny rolnicze. Wnioskodawca zakupił przedmiotową nieruchomości ze względu na konieczność wybudowania drogi dojazdowej do powstającej na sąsiedniej działce (stanowiącej własność Spółki) placówki handlowo-usługowej. Droga dojazdowa będzie znajdowała się częściowo na terenie przeznaczonym pod ulicę lokalną, część rolną natomiast, która nie jest przeznaczona pod zabudowę, Spółka zamierza zagospodarować prawdopodobnie jako tereny zielone.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie części gruntu przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego pod tereny rolnicze spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W części natomiast przeznaczonej pod ulicę publiczną klasy lokalnej, z uwagi na budowlane przeznaczenie tego gruntu, podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 22%.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały przez ustawodawcę w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) - stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto ustawa o podatku VAT zawiera pewne wyjątki, w których prawo do odliczenia nie przysługuje, zostały one wymienione w art. 88 ww. ustawy. W ust. 3a pkt 2 powołanego artykułu zastrzeżono, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości w części dotyczącej gruntu przeznaczonego pod zabudowę i podlegającego opodatkowaniu 22% podatku, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych. Natomiast, w części związanej z gruntem rolnym, której dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku, w związku z zapisem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie może skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur wystawionych przez sprzedawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl