ILPP1/443-150/09-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z o.o. jest podmiotem wyspecjalizowanym w pozyskiwaniu nowych nieruchomości, budowie obiektów handlowych oraz ich wynajmie na rzecz podmiotu, który prowadzi w tych obiektach działalność handlową.

W związku z powyższym Spółka nabywa nieruchomości m.in. poprzez kupno praw własności gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów wraz z częściami składowymi należącymi do nabywanych nieruchomości (np. budynki, budowle), od podmiotów zewnętrznych.

Dnia 7 sierpnia 2008 r. Spółka zawarła w formie aktu notarialnego umowę kupna zabudowanej nieruchomości od urzędu miasta, w celu wybudowania na niej obiektu handlowego, który będzie wynajmowany podmiotowi wyspecjalizowanemu w prowadzeniu działalności handlowej.

Zgodnie ze stanem faktycznym oraz zapisami aktu notarialnego powyższa nieruchomość składa się z:

* prawa własności zabudowanej budynkiem mieszkalnym (pustostanem) i budynkiem garażowo-gospodarczym działki gruntu o numerze YY/YY, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr XX,

* prawa własności zabudowanej budynkiem mieszkalnym (pustostanem) działki gruntu o numerze YY/YY, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr XX.

Teren, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego rehabilitacji Osiedla P. oznaczony jest symbolami 7U - tereny usług komercyjnych, a w ewidencji gruntów rodzaj użytku powyższych działek gruntu został określony symbolem "B" - tereny mieszkaniowe.

Ponadto, Spółka informuje, że z posiadanej opinii rzeczoznawcy wynika, iż "na podstawie przeprowadzonej analizy zawartej transakcji cena zakupu nieruchomości dotyczyła wyłącznie gruntu i nie obejmowała w swoim zakresie wartości zabudowy, która wynosiła 0,00 zł".

W dniu 8 sierpnia 2008 r. urząd miasta wystawił dwie faktury VAT dokumentujące sprzedaż ww. nieruchomości na kwoty obejmujące wartości poszczególnych działek oraz podatek VAT w wysokości 22% - zgodnie z zapisami zawartymi w powyżej wymienionym akcie notarialnym.

Kwestią istotną dla rozliczeń Spółki w zakresie podatku VAT, jest prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur, dokumentujących nabycie przedmiotowych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jako podatnik VAT czynny ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez kontrahenta faktur w sytuacji, gdy nieruchomość zabudowana jest budynkami, które nie przedstawiają żadnej wartości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego wynikającego z wystawionych faktur o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur, pod warunkiem, że zakupy udokumentowane tymi fakturami są związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę.

Zdaniem Spółki, w związku z faktem, iż zakup przedmiotowej nieruchomości jest związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i czynnościami opodatkowanymi (nabywanie, budowa i wynajem nieruchomości) to przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Sprzedającego na jej rzecz.

Z uwagi jednak na zapis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, jeżeli dokumentują transakcję, która nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, Spółka dokonuje weryfikacji zasadności zastosowania stawki VAT w wysokości 22% przez podmioty sprzedające Spółce nieruchomości.

W opinii Spółki w przedstawionym stanie faktycznym przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie powinien mieć zastosowania z uwagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie spełnia warunków do zwolnienia od podatku. W związku z tym, że w akcie notarialnym kupna nieruchomości nie wyodrębniono wartości budynków, tylko podano wartości poszczególnych działek, a przedmiotowe budynki nie przedstawiają żadnej wartości zgodnie ze stanem faktycznym i opinią rzeczoznawcy Sprzedający dokonał prawidłowej interpretacji przepisów VAT i opodatkował transakcje 22% stawką podatku, przez co Spółka ma prawo do odliczenia VAT z przedmiotowych faktur na zasadach ogólnych.

W przedstawionym stanie faktycznym, nie można bowiem mówić o dostawie budynków, a jedynie gruntu. W przypadku, gdyby w omawianym stanie faktycznym zastosować art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, doszłoby do sytuacji, w której wartość gruntu nie byłaby wyodrębniona z wartości budynku (którego wartość wynosi zero). Spowodowałoby to brak możliwości określenia podstawy opodatkowania, a w konsekwencji prawidłowego ujęcia wartości transakcji dla celów ewidencji VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, potwierdzeniem stanowiska Spółki jest interpretacja Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 7 września 2006 r. nr 1471/NUR2/443-231/06/ST, w której stwierdzono w analogicznej sytuacji do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, że w związku z faktem, iż budynki i budowle przeznaczone są do rozbiórki i nie przedstawiają żadnej wartości, to przedmiotem sprzedaży jest grunt, a w związku z tym transakcja podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dostawa towarów używanych była zwolniona od podatku, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczyło również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwolniona od podatku była dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które miały być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczyło części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Przez towary używane, w myśl ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu, rozumiano budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosowano do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Podkreślić należy, iż aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy miał zastosowanie, to wszystkie wyżej wspomniane warunki musiały zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznaczało zastosowanie zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Zatem co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są sprzedawane budynki (budowle lub ich części).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W myśl art. 3 pkt 3 ww. ustawy, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (...).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż w dniu 7 sierpnia 2008 r. Spółka nabyła prawo własności następujących nieruchomości:

* działki gruntu o numerze YY/YY zabudowanej budynkiem mieszkalnym (pustostanem) i budynkiem garażowo-gospodarczym,

* działki gruntu o numerze YY/YY zabudowanej budynkiem mieszkalnym (pustostanem).

Zgodnie z opinią rzeczoznawcy, cena zakupu nieruchomości dotyczyła wyłącznie gruntu i nie obejmowała w swoim zakresie wartości zabudowy, która wynosiła 0,00 zł.

Z uwagi na powyższe, dla dostawy ww. nieruchomości sprzedawca zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, odnosi się wprost do budynków, budowli lub ich części, a nie do ich wartości, czy innych parametrów. Podobnie jest ze zwolnieniem od podatku przewidzianym dla dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).

W związku z tym, w sprawie będącej przedmiotem zapytania, dla zastosowania zwolnienia od podatku nie będzie miał znaczenia stan techniczny, czy wartość przedmiotowych budynków, a jedynie przesłanki wskazane wprost w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż dostawa nieruchomości zabudowanej winna zostać zwolniona od podatku jeżeli:

W konsekwencji powyższego ze zwolnienia od podatku VAT korzysta zarówno dostawa budynków jak również - na podstawie art. 29 ust. 5 ww. ustawy - dostawa gruntu, na którym zostały posadowione przedmiotowe budynki.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały przez ustawodawcę w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) - stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto ustawa o podatku VAT zawiera pewne wyjątki, w których prawo do odliczenia nie przysługuje. Zostały one wymienione w art. 88 ww. ustawy. W ust. 3a pkt 2 powołanego artykułu zastrzeżono, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że jeżeli dla dostawy przedmiotowych nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, w związku z zapisem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur wystawionych przez sprzedawcę.

Ponadto tut. Organ informuje, że z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), zgodnie z którą z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10, art. 43 ust. 2 ustawy oraz uchylony został art. 43 ust. 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.