ILPP1/443-1467/09-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT pożyczki pieniężnej udzielonej poza systemem bankowym - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT pożyczki pieniężnej udzielonej poza systemem bankowym. w dniu 9 lutego 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie stanu faktycznego sprawy oraz o informacje dotyczące uiszczenia brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka udzieliła okazjonalnie, tzn. pierwszy raz w roku 2009, pożyczki innej firmie, powiązanej ze Spółką przez osoby wspólników (udziałowców). Podpisano umowę pożyczki, określono w niej termin spłaty oraz wysokość odsetek. Pożyczkę przekazano na rachunek pożyczkobiorcy. w zakresie przedmiotowym działalności Spółka ma wpisane PKWiU 65.22 - pozostałe formy udzielania kredytów, jednak pożyczki udzieliła po raz pierwszy.

Podstawową działalnością prowadzoną przez Spółkę jest sprzedaż hurtowa materiałów budowlanych. Pożyczkobiorca zwrócił pożyczkę oraz zapłacił odsetki w ustalonym w umowie pożyczki terminie.

Wnioskodawca będąc pożyczkodawcą wystawił pożyczkobiorcy fakturę VAT opiewającą na kwotę zapłaconych odsetek za "usługi finansowe", PKWiU 65.22.10, "zw" stawka zwolniona. Spółka nie zapłaciła natomiast podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy pożyczki.

W dniu 9 lutego 2010 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek wskazując, iż przewiduje możliwość sporadycznego udzielania kolejnych pożyczek pieniężnych poza systemem bankowym. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca argumentował wystąpienie w sprawie jednego stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielona przez Spółkę okazjonalnie (jedynie raz w roku) pożyczka innej firmie podlega opodatkowaniu VAT, czy też p.c.c.

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił prawidłowo nie płacąc podatku od czynności cywilnoprawnych, a wystawiając fakturę VAT na usługi finansowe PKWiU 65.22.10 na kwotę uzyskanych odsetek. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Należy stwierdzić, że w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy czynności te nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Tak więc jeżeli Spółka udzieliła innemu podmiotowi (w tym powiązanemu) pożyczki, wykonywała działalność usługową, określoną w PKWiU 65.22.10 "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym", a tego rodzaju działalność usługodawcza zawarta jest w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Udzielanie takich pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z tym, że usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Z art. 8 ust. 3 ustawy, wynika, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Istota umowy pożyczki została określona w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0% lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Stosownie do poz. 3 wskazanego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione od podatku są usługi pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU - sekcja j ex (65-67), z wyłączeniem:

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka udzieliła (po raz pierwszy w roku 2009) pożyczki. Pożyczkobiorcą był podmiot powiązany z Wnioskodawcą. Pożyczkobiorca zwrócił pożyczkę oraz wypłacił odsetki w ustalonym w umowie pożyczki terminie. Wnioskodawca wystawił zobowiązanemu fakturę VAT opiewającą na kwotę zapłaconych odsetek za "usługi finansowe" - PKWiU 65.22 - stosując zwolnienie od podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca przewiduje możliwość sporadycznego udzielania kolejnych pożyczek pieniężnych poza systemem bankowym.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie były wpisane do umowy Spółki oraz nie były wykazane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych świadczone poza systemem bankowym, zaliczane do grupy usług pośrednictwa finansowego, sklasyfikowanych w sekcji J. dział 65 PKWiU, mieszczą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 powołanej ustawy. Wobec powyższego udzielanie pożyczek podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że usługa udzielenia pożyczki poza systemem bankowym sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 65.22, stanowi czynność podlegającą - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym, jako nie objęta żadnym z wyłączeń wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT pożyczki pieniężnej udzielonej poza systemem bankowym. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki, zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.