ILPP1/443-142/13-5/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i sposobu udokumentowania sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i sposobu udokumentowania sprzedaży gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 maja 2013 r. o doprecyzowanie opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz o wpłatę opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 16 kwietnia 2004 r. zakupiono działki do prywatnego majątku małżonków od Starostwa Powiatowego, bez VAT-u. Są to grunty rolne kl. IV b - przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod obiekty usług handlowych z dopuszczeniem nadbudowy mieszkalnej, z udziałem procentowym drogi wewnętrznej.

Przedmiotowe nieruchomości należą do prywatnego majątku małżonków i nie są związane z działalnością gospodarczą. Będzie to pierwsza sprzedaż nieruchomości przez małżonków z majątku osobistego. Jeden ze współmałżonków (...) prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie której od roku 2012 wymieniona jest działalność - handel nieruchomościami (sprzedaż mieszkań). Małżonkowie chcą sprzedać ww. działki prywatnie firmie zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT.

Drugi z małżonków (...) nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Pismem z dnia 8 maja 2013 r. Wnioskodawca poinformował, iż przedmiotem sprzedaży będą 3 działki pod zabudowę i 1 działka - droga z 50% udziałem do sprzedaży.

Działki pod zabudowę, tj.:

Przedmiotowe działki nigdy nie były udostępniane osobom trzecim, ani nie były wykorzystywane rolniczo. Zainteresowany nie występował i nie będzie występował do Gminy /Burmistrza o przekwalifikowanie w planie zagospodarowania przestrzennego posiadanych ww. działek na działki przeznaczone pod zabudowę. W dniu 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca wystąpił do Burmistrza Miasta o zmianę zapisów miejscowego planu ww. działek z propozycją dopuszczenia zabudowy parterowej wysokiej i taką zmianę urząd uwzględnił (dopuścił).

Na przedmiotowych działkach nie poniesiono żadnych nakładów, tj. uzbrojenia działek, ogrodzenia, podziału gruntu, nie doprowadzono gazu, kanalizacji, deszczówki i energii elektrycznej. Nie podejmowano czynności przygotowawczych do sprzedaży. W celu sprzedaży przedmiotowych działek Zainteresowany nie ogłaszał takiej sprzedaży i nie będzie ogłaszać w środkach masowego przekazu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w części dotyczącej Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, w wysokości 23%. Małżonkowie powinni oddzielnie rozliczyć podatek. Jeden ze współmałżonków (...), który prowadzi działalność gospodarczą powinien w swoich deklaracjach (VAT-7) ująć i rozliczyć w 50% wartość transakcji, pozostałą część, tj. 50% powinna rozliczać współmałżonka (...) po wcześniejszej rejestracji (przed zawarciem umowy i aktu notarialnego) jako podmiot gospodarczy i czynny podatnik VAT, aby móc wystawić kupującemu fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestę tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U.UE L347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 16 kwietnia 2004 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupił do prywatnego majątku działki od Starostwa Powiatowego. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Są to grunty rolne kl. IV b - przeznaczone, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod obiekty usług handlowych z dopuszczeniem nadbudowy mieszkalnej, z udziałem procentowym drogi wewnętrznej. Przedmiotowe nieruchomości należą do prywatnego majątku małżonków i nie są związane z działalnością gospodarczą. Będzie to pierwsza sprzedaż nieruchomości przez Małżonków z majątku osobistego. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie której od roku 2012 wymieniona jest działalność - handel nieruchomościami (sprzedaż mieszkań). Przedmiotem sprzedaży będą 3 działki pod zabudowę i 1 działka - droga z 50% udziałem do sprzedaży. Małżonkowie chcą sprzedać ww. działki prywatnie firmie - czynnemu, zarejestrowanemu podatnikowi od podatku od towarów i usług. Przedmiotowe działki nigdy nie były udostępniane osobom trzecim, ani nie były wykorzystywane rolniczo. Zainteresowany nie występował i nie będzie występował o przekwalifikowanie w planie zagospodarowania przestrzennego posiadanych ww. działek na działki przeznaczone pod zabudowę. W dniu 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca wystąpił do Burmistrza Miasta o zmianę zapisów planu miejscowego ww. działek z propozycją dopuszczenia zabudowy parterowej wysokiej i taką zmianę urząd uwzględnił (dopuścił). Na przedmiotowych działkach nie poniesiono żadnych nakładów, tj. uzbrojenia działek, ogrodzenia, podziału gruntu, nie doprowadzono gazu, kanalizacji, deszczówki i energii elektrycznej. Nie podejmowano czynności przygotowawczych do sprzedaży. W celu sprzedaży przedmiotowych działek Zainteresowany nie ogłaszał takiej sprzedaży i nie będzie ogłaszać w środkach masowego przekazu.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika zatem taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań (takich np. jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, podział gruntu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży gruntu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą Jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, stosownie do obowiązującego orzecznictwa, transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym bezprzedmiotowym jest rozstrzygnięcie kwestii udokumentowania opisanej dostawy działek gruntu.

Reasumując:

Ad. 1

Sprzedaż przez Wnioskodawcę zakupionych w dniu 16 kwietnia 2004 r. gruntów, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Zainteresowany, w związku z dostawą przedmiotowych gruntów, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W związku z powyższym bezprzedmiotowym jest rozstrzygnięcie kwestii udokumentowania opisanej dostawy działek gruntu.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla Jego małżonki.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zacytowanego opisu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ pragnie bowiem podkreślić, iż postępowanie w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej opiera się wyłącznie na ściśle określonym stanie przedstawionym przez Wnioskodawcę, czyli takim zdarzeniu, którego wszelkie elementy istotne dla wyrażenia własnego stanowiska w zakresie i sposobie zastosowania prawa podatkowego podatnik przedstawił we wniosku. Należy zaznaczyć, że w postępowaniu w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji, nie może być prowadzone postępowanie dowodowe zmierzające do jednoznacznego określenia przedstawionego zdarzenia, jak również toczyć się spór co do przedstawionego stanu faktycznego.

Wyjaśnić ponadto należy, że powyższa ocena dotyczy stricte okoliczności objętych zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę. W toku zaś kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji, mogą zostać poczynione odmienne ustalenia od przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku. W takiej sytuacji ustalenie w tych postępowaniach, że rzeczywisty stan faktyczny występujący w zakresie okoliczności faktycznych wskazanych przez Zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji jest inny, może stanowić podstawę do dokonania w stosunku do podatnika wymiaru podatku.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i sposobu udokumentowania sprzedaży gruntu przez Wnioskodawcę. Wniosek w części dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości przez żonę Wnioskodawcy został załatwiony postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2013 r. Nr ILPP1/443-142/13-2/HW. Natomiast kwestia dotycząca prawa do korekty podatku należnego i podstawy opodatkowania na podstawie art. 89a ustawy, a także innych obowiązków z nią związanych została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2013 r. nr ILPP1/443-142/13-6/HW. Ponadto, wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie załatwiony odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.