ILPP1/443-142/08-2/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu: 8 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT robót budowlanych w zakresie budownictwa mieszkaniowego - jest nieprawidłowe

W dniu 8 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT robót budowlanych w zakresie budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od roku 2006, jest podatnikiem podatku VAT. Spółka jest generalnym wykonawcą budowy osiedla mieszkaniowego wraz z lokalami użytkowymi (garaże, lokale usługowe) oraz infrastrukturą towarzyszącą. Procentowy udział powierzchni użytkowej lokali użytkowych (tj. lokali usługowych oraz garaży) do powierzchni użytkowej wszystkich lokali na całym osiedlu (tj. lokali mieszkalnych, lokali usługowych, garaży) wynosi 14,45%. Powyższa proporcja została ustalona w oparciu o dane o powierzchni użytkowej wszystkich lokali zawarte w dokumentacji projektowej. Na osiedlu wybudowanych zostanie łącznie siedem budynków. W pięciu budynkach znajdować się będę wyłącznie lokale mieszkalne, zakwalifikowane wg klasyfikacji statystycznej do symbolu PKOB 1122, jako budynki mieszkalne wielorodzinne.

W pozostałych dwóch budynkach znajdować się będą zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe. W jednym z tych budynków obok lokali mieszkalnych, znajdować się będą lokale usługowe, w drugim natomiast - garaże (garaże zlokalizowane są w hali garażowej znajdującej się pod tym budynkiem). Te dwa budynki również należą do klasyfikacji PKOB 1122, ponieważ procentowy udział powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych w powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynku (tj. lokali mieszkalnych, lokali usługowych i garaży) w każdym z tych dwóch budynków jest wyższy niż 50%. W budynku, w którym obok lokali mieszkalnych znajdują się lokale usługowe udział ten wynosi 72,76%, natomiast w budynku, w którym obok lokali mieszkalnych znajdują się garaże udział ten wynosi 81,03%. Po zakończeniu budowy następuje ponowny obmiar wszystkich lokali i powierzchnie wynikające z projektu mogą ulec nieznacznym odchyleniom.

Spółka jest generalnym wykonawcą tego osiedla i wykonuje niemalże wszystkie usługi związane z jego wybudowaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia robót budowlanych związanych z budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, w którym są zarówno lokale mieszkalne jak i lokale użytkowe należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% do części robót, które dotyczą proporcjonalnie lokali mieszkalnych oraz stawkę VAT w wysokości 22% do części robót, które dotyczą proporcjonalnie lokali użytkowych.

Proporcję należy ustalić na podstawie dokumentacji projektowej budynku poprzez porównanie powierzchni użytkowych lokali mieszkalnych i lokali użytkowych do całkowitej powierzchni użytkowej budynku, w którym są świadczone usługi.

Swoje stanowisko Spółka popiera brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stawkę w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W przepisach tych wyraźnie jest zaznaczone, że 7% stawki nie stosuje się do lokali użytkowych, nawet jeżeli znajdują się one w budynkach mieszkalnych. W odniesieniu do tych lokali użytkowych należy zastosować stawkę podstawową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, na podstawie obowiązującego od 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 - 12c ustawy.

Artykuł 2 pkt 12 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka jest generalnym wykonawcą budowy budynków mieszkalnych w ramach osiedla mieszkaniowego wraz z lokalami użytkowymi, takimi jak: garaże i lokale usługowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Przedmiotowe budynki należą do klasyfikacji PKOB 1122 "Budynki o trzech i więcej mieszkaniach".

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż uznanie danego budynku mieszkalnego za obiekt budownictwa mieszkaniowego skutkuje tym, iż wszelkie roboty budowlane związane z tym budynkiem korzystają z obniżonej do wysokości 7% stawki podatku VAT.

Reasumując tut. Organ stwierdza, iż Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w odniesieniu do całości robót związanych z budynkiem zaklasyfikowanym do symbolu PKOB 1122, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe.

Nadmienia się, że roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu - podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT, tj. 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.