ILPP1/443-140/09/11-S/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 697/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 kwietnia 2011 r., sygn. akt I FSK 479/10 - stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną, tj. 7% stawką podatku VAT, dostawy lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, garażem oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnych - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną, tj. 7% stawką podatku VAT dostawy lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, garażem oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka powstała w roku 2008 jako spółka celowa do realizacji budowy apartamentów budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Spółka zawiera umowy o wybudowanie lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym z prawem do korzystania z miejsca postojowego w podziemnym garażu wielostanowiskowym. Garaż wielostanowiskowy stanowi część wspólną nieruchomości ze zobowiązaniem do ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego po wybudowaniu i przeniesieniu tej własności wraz z udziałem ułamkowym we współwłasności wspólnej aktem notarialnym na nabywcę. Do niektórych lokali należeć będą również takie pomieszczenia przynależne jak pomieszczenia piwniczne.

Każdy nabywca wyraża w umowie zgodę na podział do korzystania z miejsc postojowych w garażu podziemnym w ten sposób, że nabywcy danego lokalu będzie przysługiwać wyłączne prawo do korzystania i pobierania pożytków z oznaczonego miejsca postojowego ze zrzeczeniem się wszelkich roszczeń co do pozostałych miejsc postojowych i wyrażeniem zgody na korzystanie i pobieranie pożytków przez współwłaścicieli pozostałych lokali w budynku i ich następców prawnych (jest to tzw. podział do korzystania z rzeczy stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych - quoad usum).

Garaż podziemny wielostanowiskowy zlokalizowany jest w podziemiu budynku mieszkalnego. Realizowany obiekt sklasyfikowany jest zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w Dziale 11, Grupa 112, Klasa 1122, jako budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach. W akcie notarialnym przeniesienie prawa odrębnej własności lokalu wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej obejmującej między innymi garaż podziemny wielostanowiskowy z prawem do korzystania i pobierania pożytków z określonego miejsca postojowego, podana będzie jedna cena sprzedaży przedmiotu umowy brutto wraz z rozbiciem do celów podatkowych na kwoty netto oraz podatek od towarów i usług. W umowach przedwstępnych określony jest sposób ustalenia ceny sprzedaży przedmiotu umowy - lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej ostateczna cena sprzedaży zostanie określona w rozliczeniu końcowym sporządzonym na dzień zakończenia budowy na podstawie inwentaryzacji powykonawczej lokali mieszkalnych.

Podstawą obliczenia łącznej ceny ostatecznej będzie, określona w umowie przedwstępnej na dzień jej podpisania, cena netto za metr kwadratowy powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego plus podatek od towarów i usług w wysokości 7%, cena netto za przydzielone do korzystania i pobierania pożytków miejsce postojowe plus podatek VAT w wysokości 7% oraz ewentualna cena netto za metr kwadratowy pomieszczenia przynależnego plus podatek od towarów i usług w wysokości 7%, przy czym powierzchnia użytkowa lokalu zostanie ustalona po zakończeniu robót obmiarem z natury zgodnie z polską normą. W rozliczeniu końcowym zostaną również uwzględnione zniżki z tytułu robót zaniechanych oraz zwyżki z tytułu robót dodatkowych. W umowach zawarta jest również klauzula o zmianie ceny brutto w przypadkach zmiany stawki podatku od towarów i usług oraz ewentualna klauzula waloryzacyjna do ceny netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla całego przedmiotu dostawy, który stanowi lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami przynależnymi (prawo odrębnej własności lokalu) oraz udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej obejmującej m.in. garaż podziemny wielostanowiskowy z prawem do korzystania i pobierania pożytków z określonego miejsca postojowego - jak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - należy zastosować jedną stawkę podatku VAT 7%, na podstawie art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla całego przedmiotu dostawy należy zastosować jedną stawkę podatku VAT - 7% - na podstawie art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Art. 2 pkt 12 ww. ustawy, jak również objaśnienia wstępne załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) definiujące pojęcie budynku mieszkalnego wskazują, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym garaż wielostanowiskowy usytuowany w podziemiach budynku mieszkalnego stanowi część tego budynku. Częścią budynku obiektu budownictwa mieszkalnego w rozumieniu art. 41 ust. 12 cyt. ustawy, są zatem - tak samo jak lokal mieszkalny - pomieszczenia pomocnicze, czy piwnice.

Wnioskodawca argumentuje, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych nie zawiera definicji lokalu użytkowego. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), która ma zastosowanie do przedmiotowych umów, zawiera natomiast definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego, którym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, co stosuje się również odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem na cele inne niż mieszkaniowe.

Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono lokal mieszkalny, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż (tzw. pomieszczenia przynależne). Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokalu, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu. Nie ma zatem możliwości prawnej - w opinii Wnioskodawcy - sprzedaży odrębnej własności lokalu mieszkalnego bez udziału w nieruchomości wspólnej, przy czym nieruchomość wspólna stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Przedmiotem sprzedaży - dostawy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - będzie zatem lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami przynależnymi oraz udział w nieruchomości wspólnej, do której należy garaż wielostanowiskowy w podziemiu budynku mieszkalnego. Miejsce postojowe w garażu nie spełnia kryteriów lokalu - nie jest wydzielone ścianami, nawet z woli stron czynności prawnej nie może być uznane za lokal użytkowy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, co innego pojedynczy garaż, który może być potencjalnym przedmiotem odrębnej własności i przedmiotem samodzielnego obrotu (chociaż z woli stron może być pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego zgodnie z ustawą o własności lokali).

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska w przedmiotowym zakresie przywołuje orzecznictwo sądów administracyjnych: wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. akt I FSK 103/2005, WSA z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 801/07, WSA z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1052/07.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 27 kwietnia 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-140/09-3/MK, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji tut. Organ stwierdził, że obniżona do wysokości 7% stawka podatku VAT będzie miała zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do sprzedawanych części obiektów budownictwa mieszkaniowego - tj. lokali mieszkalnych oraz lokali wraz z pomieszczeniem piwnicznym - na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług nie odnosi się jednak do miejsc postojowych znajdujących się w podziemnym garażu wielostanowiskowym stanowiącym cześć wspólną nieruchomości, te bowiem - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - będą podlegać opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22%.

Pismem z dnia 15 maja 2009 r. (data wpływu 21 maja 2009 r.) Spółka z o.o. wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2009 r. nr ILPP1/443 140/09 3/MK.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z o.o. wniosła w dniu 15 lipca 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Po rozpatrzeniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wydał wyrok w dniu 10 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 697/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W odpowiedzi na powyższe orzeczenie pismem z dnia 11 lutego 2009 r. Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną znak ILRP-007-38/10-2/PS w której zaskarżył wyrok WSA w Łodzi w całości. Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2011 r., sygn. akt I FSK 479/10, Naczelny Sąd Administracyjny, oddalił skargę kasacyjną, skutkiem czego wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 grudnia 2009 r. stał się prawomocny z dniem 14 kwietnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 697/09 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 kwietnia 2011 r., sygn. akt I FSK 479/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod pojęciem "towarów", zdefiniowanym przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, jak stanowi § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Jak wynika z art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Nieruchomość wspólną - art. 3 ust. 2 cyt. ustawy - stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Z analizy wskazanych wyżej przepisów wynika, iż w przypadku wyodrębnienia własności lokali, właścicielom tych lokali przysługuje udział w nieruchomości wspólnej, który obejmuje grunt, część budynku oraz urządzenia, niesłużące wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Zbycie lokalu mieszkalnego - tym samym dostawa takiego lokalu w rozumieniu ustawy o VAT - nie jest możliwe bez jednoczesnego zbycia udziału w gruncie i udziału w częściach wspólnych budynku.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z powyższego wynika więc, iż miejsce postojowe znajdujące się w podziemnej części budynku mieszkalnego jest częścią nieruchomości wspólnej. Nie ma możliwości nabycia prawa do korzystania z miejsca postojowego w oderwaniu do nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że miejsca postojowe nie są w opisanym przypadku samodzielnymi lokalami użytkowymi, nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie jednego budynku. Nie można również nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w tym prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego (w wielostanowiskowym garażu), na zasadzie podziału do korzystania, stanowi jedną czynność - dostawę - opodatkowaną jedną stawką podatku VAT. Wyłącznie dla potrzeb rozliczenia podatku VAT, sprzedaży tej nie można rozpatrywać jako złożonej z dwóch odrębnych czynności. Znajdujące się na terenie nieruchomości wspólnej miejsce postojowe jest bowiem jedynie umownie wydzieloną częścią przestrzeni stanowiącej współwłasność nabywców lokali mieszkalnych. W tej sytuacji miejsce postojowe nie jest odrębnym przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z miejsca postojowego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy oraz § 6 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy, podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca realizuje budowy apartamentów mieszkalnych wielorodzinnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11. W tym celu Wnioskodawca zawiera umowy o wybudowanie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego w podziemnym garażu wielostanowiskowym. Miejsce postojowe oraz garaż wielostanowiskowy stanowi część wspólną nieruchomości. Do niektórych lokali mieszkalnych należeć będą także pomieszczenia przynależne jak pomieszczenia piwniczne.

Zatem w okolicznościach przedstawionych we wniosku wielostanowiskowe pomieszczenie garażowe nie jest wydzielonym lokalem użytkowym, wyłączonym od opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT (art. 41 ust. 12 ustawy). Sprzedaż lokali mieszkalnych wiąże się zatem nierozerwalnie ze sprzedażą udziału w gruncie oraz udziału w częściach wspólnych budynku obejmujących też pomieszczenie garażowe.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż sprzedaż prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w tym prawa do korzystania z miejsca postojowego w podziemnym garażu wielostanowiskowym podlega opodatkowaniu obniżoną, tj. 7% stawką podatku VAT. Sprzedaż taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według jednej stawki podatku, właściwej dla dostawy lokalu mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji nr ILPP1/443-140/09-2/MK, tj. 27 kwietnia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.