ILPP1/443-1397/09-2/AT - Zaokrąglanie kwot wykazywanych na fakturze VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1397/09-2/AT Zaokrąglanie kwot wykazywanych na fakturze VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa nabywając gaz ziemny od (...) S.A. w (...) otrzymuje faktury VAT, które w pozycji cena jednostkowa towaru lub usługi zawierają stawkę wyrażoną z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Cena jednostkowa w fakturach VAT nie jest zaokrąglona do dwóch miejsc po przecinku zgodnie z zasadą wyrażoną w § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatków od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Zdaniem ww. kontrahenta wymóg zaokrąglenia do pełnych groszy wyrażony w § 5 ust. 6 odnosi się wyłącznie do kwot widniejących na fakturze, a kwoty w rozumieniu § 5 ust. 1 pkt 10 i pkt 12 cyt. rozporządzenia to wyłącznie kwota podatku oraz kwota należności ogółem. Cena jednostkowa nie podlega obowiązkowi zaokrąglenia do pełnych groszy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym cena jednostkowa gazu ziemnego, będąca niezbędnym elementem faktury VAT, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 7 ww. rozporządzenia podlega obowiązkowi zaokrąglenia, na podstawie zasady określonej w § 5 ust. 6 zdanie drugie, tj. końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z encyklopedyczną definicją cena to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którymi zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386 z późn. zm.), są złote podzielone na 100 groszy. z powyższego wynika, że najmniejszymi jednostkami w polskim systemie płatniczym są grosze w wartościach od 1 do 100 i nie dzielą się one na części ułamkowe. Zdaniem Zainteresowanego, zasada zaokrąglania kwot na fakturach wyrażona w § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, dotyczy również ceny jednostkowej gazu ziemnego, która jest zawsze kwotą pieniężną, a niewłaściwe jej określenie ma wpływ na inne pozycje w dokumencie sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z treści przepisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) wynika, że podstawy opodatkowania, kwoty podatków, z zastrzeżeniem § 2, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Należy wyjaśnić, iż ww. przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej ma charakter ogólny. Sposób zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatku od towarów i usług w wystawianych fakturach VAT, regulują natomiast przepisy szczególne rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura VAT stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabywając towary i usługi od swojego kontrahenta otrzymuje faktury VAT, które w pozycji cena jednostkowa towaru lub usługi zawierają stawkę wyrażoną z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Cena jednostkowa na fakturach VAT nie jest zaokrąglona do dwóch miejsc po przecinku zgodnie z zasadą wyrażoną w § 5 ust. 6 ww. rozporządzenia.

Na podstawie § 5 ust. 6 cyt. rozporządzenia, kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Należy zauważyć, że zdanie drugie cytowanego przepisu § 5 ust. 6 rozporządzenia wskazuje, że: "kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się (...)", a zatem regulacja ta ma zastosowanie do wszelkich kwot wykazywanych w fakturze VAT, tj. do wartości netto, kwoty podatku oraz wartości brutto. Celem zaokrąglania kwot w fakturze, jest wykazywanie kwot w pełnych groszach, a nie w ułamkach grosza.

Wyżej wymieniona regulacja zaokrągleń kwot wykazywanych w fakturze VAT, ma przede wszystkim uzasadnienie praktyczne, bowiem obliczając z danej kwoty należnej (z wartości brutto), podstawę opodatkowania (wartość netto) oraz kwotę podatku, niejednokrotnie nawet w przypadku dużych kwot, możemy spotkać się z sytuacją, że obliczona arytmetycznie podstawa opodatkowania lub kwota podatku zawiera w sobie ułamek 1 grosza. Ponieważ nie istnieje nominał ułamka grosza, uzasadnione było uregulowanie prawne takich sytuacji i wprowadzenie, w zakresie wystawiania faktur VAT, zaokrągleń kwot do pełnego grosza.

Reasumując, zgodnie z powołanymi przepisami oraz w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy uznać, że widniejąca na fakturze VAT cena jednostkowa winna być zaokrąglona do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. w związku z powyższym, cena jednostkowa będąca niezbędnym elementem faktury VAT, podlega również obowiązkowi zaokrąglenia do dwóch miejsc po przecinku, zgodnie z treścią § 5 ust. 6 rozporządzenia.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy także zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl