ILPP1/443-1393/09-5/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu lokali mieszkalnych. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od roku 1988, wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej - forma opodatkowania: pełna księgowość. w roku 2000 Zainteresowana kupiła budynek mieszkalny wielorodzinny (budynek zakupiony bez podatku VAT), który w momencie zakupu nie nadawał się do zamieszkania. Budynek Wnioskodawczyni zakupiła jako osoba prywatna. Dokumentem na zakup budynku wielorodzinnego jest akt notarialny. w akcie notarialnym - umowy sprzedaży widnieje zapis, że nieruchomość tą Zainteresowana kupuje i nabywa za pieniądze stanowiące jej odrębny majątek, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zakupiona nieruchomość jednak nigdy nie była przeznaczona na cele działalności gospodarczej. Budynek nie jest ujęty w książce środków trwałych oraz nie jest amortyzowany. Wszelkie materiały na jego ulepszenie zewnętrzne i wewnętrzne Wnioskodawczyni kupiła prywatnie na swoje imię i nazwisko oraz adres zamieszkania, nie odliczając podatku VAT od zakupionych materiałów. Stopniowo Zainteresowana dokonywała ulepszeń związanych z dokończeniem budowy nieruchomości, tj. dokonywała ulepszenia oraz zmian wewnątrz, jak i zewnątrz budynku. Obecnie prace zostały zakończone, a kwoty ulepszenia budynku przewyższają 30% wartości jej zakupu. Prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków nie przysługiwało. Nakłady na ulepszenie ww. lokali nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. w dniu 5 maja 2009 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego spisał protokół kontroli obowiązkowej, utwierdzając, że obiekt wykonany został zgodnie z projektem i nadaje się do użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, a w dniu 8 maja 2009 r. wydał decyzje pozwalające na użytkowanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego. w dniu 19 maja 2009 r. po rozpatrzeniu wniosku Zainteresowanej, Starosta Powiatu wydał zaświadczenie stwierdzające, że lokale mieszkalne w budynku stanowią - w rozumieniu art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) - samodzielne lokale.

Budynek posiada 8 lokali mieszkalnych oraz z adaptacji poddasza 5 lokali użytkowych M-1 do wynajęcia. Obecnie Wnioskodawczyni sprzedała dwa mieszkania wg aktu notarialnego, a dwa wynajmuje. Pierwsze wynajmuje od dnia 1 września 2009 r. a drugie mieszkanie od dnia 2 listopada 2009 r. Wnioskodawczyni wybiera opodatkowanie w formie ryczałtu.

W uzupełnieniu z dnia 12 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż świadczona usługa polegająca na wynajmie lokali mieszkalnych sklasyfikowana jest w grupowaniu PKWiU pod symbolem 70.20.11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłacenia podatku od towaru i usług z tytułu wynajmu mieszkań dla osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wynajem mieszkań dla osób fizycznych jest zwolniony od podatku VAT. Tym samym od wynajmu mieszkań Zainteresowana nie zapłaci podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zauważyć należy, iż najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej wypełnia, określoną w art. 8 ustawy, definicję usług wobec czego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczenie określonej usługi do właściwego grupowania należy jednak do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego sklasyfikowania wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług - do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. w poz. 4 tego załącznika, tj. w "wykazie usług zwolnionych od podatku" wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 70.20.11 - "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe".

Użycie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że zwolnienie od podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

W przedmiotowej sprawie najistotniejszą kwestią jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez Wnioskodawczynię.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w roku 2000 kupiła budynek mieszkalny wielorodzinny, który w momencie zakupu nie nadawał się do zamieszkania. Stopniowo Zainteresowana dokonywała ulepszeń związanych z dokończeniem budowy nieruchomości. w maju 2009 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego wydał decyzje pozwalające na użytkowanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Budynek posiada 8 lokali mieszkalnych oraz 5 lokali użytkowych M-1 z adaptacji poddasza do wynajęcia. Obecnie Wnioskodawczyni sprzedała dwa mieszkania wg aktu notarialnego, a dwa wynajmuje. Pierwsze wynajmuje od dnia 1 września 2009 r., a drugie mieszkanie od dnia 2 listopada 2009 r. Zainteresowana wskazała, iż świadczona usługa polegająca na wynajmie lokali mieszkalnych sklasyfikowana jest w grupowaniu PKWiU pod symbolem 70.20.11.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 70.20.11 - "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek" mieszczą się w katalogu czynności, o których mowa w poz. 4 załącznika Nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem są zwolnione od podatku VAT.

Reasumując, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię, które są sklasyfikowane w dziale PKWiU 70.20.11 korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT (poz. 4 załącznika Nr 4 do ustawy), pod warunkiem, że wynajem jest dokonywany na cele mieszkalne.

Podkreślić należy, iż kwestia zaklasyfikowania przedmiotowych usług według PKWiU nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc, na podatniku spoczywa obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego.

Zatem przedmiotowa interpretacja wydana została wyłącznie w oparciu o symbol PKWiU podany przez Wnioskodawczynię.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić również uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. w związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowaną.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu lokali mieszkalnych, zaś w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży mieszkań została wydana odrębna interpretacja Nr ILPP1/443-1393/09-4/AW z dnia 3 lutego 2010 r.

Natomiast, kwestie dotyczące stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości i w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu wynajmu mieszkań zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 2 lutego 2010 r. Nr ILPB1/415-1213/09-4/TW, ILPB1/415-1213/09-5/TW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.