ILPP1/443-1384/11-6/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1384/11-6/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 11 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.) oraz 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży pawilonu handlowego wraz z prawem użytkowania wieczystego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży pawilonu handlowego wraz z prawem użytkowania wieczystego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 11 stycznia 2012 r. oraz 27 stycznia 2012 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprzedała pawilon handlowy wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu za cenę brutto 2 000 000 zł.

Gmina i Miasto w dniu 2 grudnia 1993 r. oddała Spółdzielni odpłatnie w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat (licząc od dnia 22 grudnia 1993 r.) działkę nr 625, która była m.in. zabudowana pawilonem handlowym o kubaturze 2 674 m 3.

Kartoteka tego budynku zawiera następujące informacje:

1.

data przyjęcia do użytkowania 1 lipca 1973 r. nr inwentarzowy 1/52, wartość początkowa 1 761 258 zł;

2.

wartość po przeszacowaniu na dzień 31 grudnia 1983 r. 7 749 535 zł;

3.

wartość po przeszacowaniu na dzień 1 stycznia 1988 r. 17 048 977 zł;

4.

wartość po przeszacowaniu na dzień 1 stycznia 1990 r. 267 668 939 zł;

5.

wartość po przeszacowaniu na dzień 1 stycznia 1991 r. 642 405 454 zł;

6.

wartość po przeszacowaniu na dzień 1 stycznia 1995 r. 150 965,29 zł;

7.

poniesione nakłady na modernizację w kwocie 187 112,68 zł zwiększyły wartość brutto pawilonu handlowego na dzień 31 grudnia 1997 r. do kwoty 338 077,97 zł;

8.

dalsza modernizacja wykonana w roku 1998 na wartość 85 004,96 zł zwiększyła wartość brutto tego obiektu na dzień 31 lipca 1998 r. do kwoty 423 082,93 zł;

9.

w latach 2002-2004 przebudowa wraz z modernizacją zwiększyła wartość początkową pawilonu handlowego o kwotę 99 647,04 zł;

10.

na dzień dokonania sprzedaży kartoteka środka trwałego wykazywała wartość brutto pawilonu handlowego 522 729,97 zł;

11.

w dniu 18 listopada 2005 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego we Wschowie decyzją Nr 364/2005 udzielił Spółdzielni Dobrosława w Sławie pozwolenia na użytkowanie inwestycji, obejmującej przebudowę wraz z modernizacją pawilonu handlowego na działce 625/1.

Spółdzielnia w pawilonie handlowym prowadziła cały czas działalność handlową, która od roku 1993 była opodatkowana podatkiem od towarów i usług i w związku z tym podatek VAT, zawarty w nakładach na modernizację, był uznawany jako podatek naliczony do odliczenia.

W uzupełnieniu z dnia 11 stycznia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1.

zbycie pawilonu handlowego było dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż w pawilonie zostały poniesione wydatki na ulepszenie stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej;

2.

między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata;

3.

w stosunku do ww. pawilonu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

4.

wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej pawilonu i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego ulepszenia;

5.

w stanie ulepszonym pawilon był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat (co udokumentowane jest zamkniętą inwestycją w księgach rachunkowych, są dokumenty zakupu i sprzedaży, świadczące o prowadzeniu działalności opodatkowanej w tym pawilonie), jednak okres 5 lat nie minął od momentu uzyskania zgody na użytkowanie pawilonu od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

W dniu 31 stycznia 2012 r. Wnioskodawca przesłał pismo stanowiące uzupełnienie wniosku, w którym sprostował informacje podane w pkt 5 pisma z dnia 11 stycznia 2012 r. wskazując, iż w stanie ulepszonym pawilon był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat (co udokumentowane jest zamkniętą inwestycją w księgach rachunkowych, są dokumenty zakupu i sprzedaży świadczące o prowadzeniu działalności opodatkowanej w tym pawilonie). Dnia 18 listopada 2005 r. Spółdzielnia uzyskała zgodę na użytkowanie pawilonu od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy uznać sprzedaż pawilonu handlowego nr inwentarzowy 1/52, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) i art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, jako zwolnioną od podatku od towarów i usług oraz zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), jako zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, od pawilonu handlowego nr inwentarzowy 1/52 użytkowanego od dnia 1 lipca 1973 r. do czasu poniesienia nakładów na ulepszenie, nie przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółdzielnia w tym budynku przez cały okres użytkowania dokonywała sprzedaży opodatkowanej, co dawało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na ulepszenie w latach 1997-2004 na ogólną wartość. Jak wskazuje kartoteka tego środka, nakłady na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej tego obiektu. Spółdzielnia budynek w stanie ulepszonym wykorzystywała do czynności opodatkowanych przez okres 5 lat i 160 dni, licząc od daty pozwolenia na użytkowanie, wydanego przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego, tj. od daty dokonania ostatniego ulepszenia.

Wobec tego sprzedaż pawilonu handlowego powinna być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (budowla) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) - stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższego przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprzedał pawilon handlowy wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina i Miasto w dniu 22 grudnia 1993 r. oddała Spółdzielni odpłatnie w użytkowanie wieczyste działkę nr 625, która była m.in. zabudowana pawilonem handlowym. W stosunku do ww. pawilonu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, na ww. budynek Zainteresowany poniósł wydatki na ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej pawilonu i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego ulepszenia. Jak wskazał Zainteresowany - przedmiotowy obiekt w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat (co udokumentowane jest zamkniętą inwestycją w księgach rachunkowych, są dokumenty zakupu i sprzedaży, świadczące o prowadzeniu działalności opodatkowanej w tym pawilonie), bowiem dnia 18 listopada 2005 r. Spółdzielnia uzyskała zgodę na użytkowanie pawilonu od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie dokonana w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprzedaż pawilonu handlowego nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, sprzedaż dokonana była w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca - po nabyciu ww. budynku - poniósł bowiem nakłady ulepszające go, przekraczające 30% jego wartości początkowej, od których przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT i po ich zakończeniu nieruchomość nie była wydana w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Należy jednak mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W odniesieniu do ww. obiektu będącego przedmiotem sprzedaży, Spółdzielni w związku z jego nabyciem nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, Zainteresowany poniósł nakłady na ulepszenie pawilonu handlowego przekraczające 30% jego wartości początkowej i w związku z tymi wydatkami korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednakże w stanie ulepszonym budynek ten - jak wskazał Wnioskodawca - wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat.

Zatem z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, iż na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z ust. 7a tego przepisu ustawy, dostawa ww. budynku - pawilonu handlowego mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Jak wynika z cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu analogicznie jak związane z tym gruntem budynki, budowle lub ich części. Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem zapytania należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dostawa budynku mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym budynek ten jest trwale związany mogło być objęte zwolnieniem od tego podatku.

Reasumując, dostawa pawilonu handlowego - nr inwentarzowy 1/52 - oraz sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) straciło moc obowiązującą z dniem 5 kwietnia 2011 r. Natomiast od dnia 6 kwietnia 2011 r. zaczęło obowiązywać ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl