ILPP1/443-138/07-2/IN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki D.D. Spółka z o.o. Spółka Komandytowo-Akcyjna, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2007 r. (data wpływu 20 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży miejsca postojowego w wielostanowiskowym garażu usytuowanym pod budynkiem mieszkalnym lub mieszkalno-usługowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży miejsca postojowego w wielostanowiskowym garażu usytuowanym pod budynkiem mieszkalnym w sytuacji, gdy sprzedaż następuje wraz z mieszkaniem znajdującym się w tym samym budynku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca realizuje inwestycję, polegającą na budowie budynków mieszkalnych i budynków mieszkalno-usługowych w zespole zabudowy wielorodzinnej wraz z zagospodarowaniem terenu.

Spółka zamierza dokonywać sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z udziałami w garażach wielostanowiskowych położonych w kondygnacjach podziemnych budynków.

W związku z powyższym Wnioskodawca już teraz zawiera z przyszłymi nabywcami przedwstępne umowy sprzedaży w formie aktów notarialnych lub w formie pisemnej. W umowach tych zobowiązuje się zawrzeć w przyszłości umowy przyrzeczone tj. umowę o ustanowienie odrębnej własności i sprzedaży lokalu wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym w kondygnacji podziemnej budynku, z którym łączyć się będzie prawo do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego, za cenę i na warunkach określonych w umowie przedwstępnej. Miejsc postojowych pod poszczególnymi budynkami jest mniej niż mieszkań, a zatem niektóre osoby podpisały przedwstępne umowy sprzedaży, których przedmiotem będzie jedynie sprzedaż mieszkania (bez miejsca postojowego). Obecnie Spółka zawiera umowy wyłącznie na sprzedaż mieszkań wraz z miejscami postojowymi w kondygnacji podziemnej danego budynku.

Wnioskodawca podkreśla, że sprzedaż mieszkania wraz z miejscem postojowym nastąpi na podstawie jednej umowy, zawartej w formie aktu notarialnego.

W umowach przedwstępnych przy sprzedaży miejsc postojowych Spółka stosuje stawkę VAT w wysokości 22%, a przy sprzedaży mieszkań 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką należy opodatkować sprzedaż miejsca postojowego w wielostanowiskowym garażu usytuowanym pod budynkiem mieszkalnym lub mieszkalno-usługowym, w sytuacji, gdy sprzedaż ta nastąpi wraz z mieszkaniem znajdującym się w tym samym budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy miejsce postojowe sprzedawane jest łącznie z mieszkaniem, należy przyjąć stawkę odpowiednią dla sprzedaży mieszkania tj. 7%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę - w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "towarów" zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 tejże ustawy. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy. Taką obniżoną stawkę dla niektórych czynności ustawodawca przewidział w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy. Zgodnie z tym przepisem w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego" - zgodnie z art. 2 pkt 12 powołanej wyżej ustawy - rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Nie jest zatem lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba (zespół izb) nie przeznaczona na stały pobyt ludzi i nie służąca zaspokajaniu ich potrzeb. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Spółka zbywa udział w garażu podziemnym, wraz z prawem do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego. Sprzedaż mieszkania i miejsca postojowego znajdującego się w hali garażowej zostanie udokumentowana jednym aktem notarialnym.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione przez Spółkę w złożonym wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdza się, iż sprzedaż udziału w garażu wielostanowiskowym wraz z prawem do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego, stanowiącego udział we współwłasności nieruchomości wspólnej (hali garażowej znajdującej się w tym samym obiekcie budownictwa mieszkaniowego), na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania zapisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe. W kontekście rozpatrywanego zagadnienia na uwagę zasługuje fakt, iż powołana wyżej ustawa o własności lokali, obok pojęcia "samodzielnego lokalu mieszkalnego" posługuje się również pojęciem "pomieszczenia przynależnego do lokalu", co wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które w sposób funkcjonalny związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały ludzi i wykorzystane są w całości bezpośrednio do zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część składową lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym jest hala garażowa, jako całe pomieszczenie podziemne, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe. Jedno miejsce postojowe jest więc ułamkową częścią pomieszczenia przynależnego. Biorąc pod uwagę fakt, iż sprzedaż pomieszczenia przynależnego, służącego funkcjom innym niż mieszkaniowe podlega wyłączeniu z opodatkowania stawką 7%, to sprzedaż jego części ułamkowej również podlega temu wyłączeniu, a w efekcie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż sprzedaż przedmiotowego miejsca postojowego stanowiącego udział we współwłasności nieruchomości wspólnej (hali garażowej) wraz z wyodrębnionymi lokalami mieszkalnymi dokumentowana jest jednym aktem notarialnym.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Podatnika w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.