ILPP1/443-1361/11-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu do Biura KIP w Toruniu 19 września 2011 r., do Biura KIP w Lesznie 21 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2011 r. o brakującą opłatę, podpis Wnioskodawcy oraz doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W sierpniu 2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną dotyczącą zakupu lokalu usługowo-turystycznego w P. (gmina R.). Jako przyszły nabywca ww. lokalu Zainteresowany będzie miał zagwarantowaną usługę najmu własnego lokalu przez niezależnego Operatora (firmę, która będzie administrowała, świadczyła usługi zakwaterowania i dbała o wszystkie lokale w budynku, a także o teren przyległy).

Zakupiony apartament Wnioskodawca będzie mógł przeznaczyć na własne potrzeby i wówczas nie będzie on przedmiotem najmu.

W piśmie z dnia 14 grudnia 2011 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany wskazał ponadto, że na dzień złożenia wniosku nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, ale zamierza dokonać rejestracji przed dokonaniem płatności za przedmiotowy lokal usługowo-turystyczny. Operator będzie administrował opisanym lokalem na podstawie umowy najmu, a czynność ta będzie odpłatna. Lokal będzie wykorzystywany w celach zarobkowych i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem 28 dni w roku (tj. 7% ogólnej liczby dni), kiedy to Zainteresowany będzie miał możliwość osobistego i nieodpłatnego korzystania z lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli osoba prywatna dokona rejestracji dla celów podatku VAT przed rozpoczęciem procedury zakupu apartamentu, a następnie będzie wykorzystywać dany lokal dla celów opodatkowanych będzie miała prawo do zwrotu podatku naliczonego zawartego w cenie lokalu. Bycie przedsiębiorcą w myśl ustawy o podatku od towarów i usług nie warunkuje bycia przedsiębiorcą w myśl podatku dochodowego, a zatem możliwy będzie tzw. najem prywatny. W ocenie Zainteresowanego odliczenie podatku VAT będzie również możliwe w przypadku, gdy umowa z Operatorem będzie dawała możliwość korzystania przez właściciela z lokali przez okres 28 dni w roku, ponieważ wykorzystywanie lokalu do czynności nieopodatkowanych będzie miało znikomy zakres (7% ogólnej liczby dni).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści powyższych przepisów wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. do ustawy o podatku od towarów i usług został dodany art. 86 ust. 7b zgodnie z którym, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Cytowany wyżej przepis reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, w tym cele prywatne podatnika bądź jego pracowników, czyli cele nie związane z czynnościami opodatkowanymi.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że w sierpniu 2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną dotyczącą zakupu lokalu usługowo-turystycznego. Jako przyszły nabywca ww. lokalu, Zainteresowany będzie miał zagwarantowaną usługę najmu własnego lokalu przez niezależnego Operatora (firmę, która będzie administrowała, świadczyła usługi zakwaterowania i dbała o wszystkie lokale w budynku, a także o teren przyległy). Zakupiony apartament Wnioskodawca będzie mógł przeznaczyć na własne potrzeby i wówczas nie będzie on przedmiotem najmu. Na dzień złożenia wniosku Zainteresowany nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, ale zamierza dokonać rejestracji przed dokonaniem płatności za przedmiotowy lokal usługowo-turystyczny. Operator będzie administrował opisanym lokalem na podstawie umowy najmu, a czynność ta będzie odpłatna. Lokal będzie wykorzystywany w celach zarobkowych i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem 28 dni w roku (tj. 7% ogólnej liczby dni), kiedy to Zainteresowany będzie miał możliwość osobistego i nieodpłatnego korzystania z lokalu.

Jak wynika z powyższego, na dzień zakupu lokalu użytkowego (usługowo-turystycznego) Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a przedmiotowy lokal będzie służył Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. najem lokalu oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem, tj. do celów prywatnych.

Mając na uwadze normę zawartą w art. 86 ust. 7b ustawy należy stwierdzić, że w związku z nabyciem przedmiotowego lokalu użytkowego Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana będzie do celów działalności gospodarczej (najmem lokalu).

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z najmem przedmiotowego lokalu Operatorowi należy stwierdzić co następuje.

Jak dowiedziono wyżej czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie odliczenie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto, brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałyby możliwość odliczenia w takiej sytuacji.

W związku z powyższym aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, w związku z najmem lokalu użytkowego, z całości zakupów dotyczących utrzymania przedmiotowego lokalu, winien wydzielić tę ich część, która nie jest związana z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. korzystaniem z nieruchomości na cele prywatne) i część, która związana jest z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (tzn. dotyczącą usługi najmu). Aby tego dokonać Wnioskodawca powinien posłużyć się wybranym przez siebie miarodajnym i uzasadnionym kluczem podziału odpowiednim dla sposobu wykorzystania przedmiotowej nieruchomości. Należy zaznaczyć, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Zainteresowany.

Reasumując, należy stwierdzić, że co do zasady Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentujących nabycie lokalu usługowo-turystycznego jednakże tylko w części odpowiadającej udziałowi procentowemu, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana będzie do celów działalności gospodarczej (tj. najmu lokalu). Podobnie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z najmem przedmiotowego lokalu Operatorowi będzie przysługiwało Zainteresowanemu tylko w takiej części, w jakiej wydatki dotyczące najmu tego lokalu związane będą z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Odpowiedzi na pytanie dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi najmu lokalu użytkowego udzielono interpretacją z dnia 21 grudnia 2011 r. nr ILPP1/443-1361/11-5/KG. Natomiast odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie udzielona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.