ILPP1/443-1345/09-8/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 23 grudnia 2009 r.) oraz z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 20 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania majątku przez zakład budżetowy na rzecz gminy - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania majątku przez zakład budżetowy na rzecz gminy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 23 grudnia 2009 r. oraz w dniu 20 stycznia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Ośrodek Sportu i Rekreacji w (dalej zwany OSiR) został powołany uchwałą Rady Miasta i Gminy w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług turystycznych, dowozów szkolnych oraz prowadzenia stołówki szkolnej. OSiR jest zakładem budżetowym Gminy i nie posiada osobowości prawnej. OSiR został wyposażony w majątek ruchomy. Posiada status podatnika podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób prawnych, jak również prowadzi sprzedaż z zastosowaniem kas fiskalnych.

W trakcie prowadzonej działalności OSiR nabywał środki trwałe i wyposażenie, obniżając kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. OSiR dokonywał inwestycji ze środków własnych, jak i z dotacji celowych z budżetu Gminy. Prowadzone inwestycje, nabywane wyposażenie oraz zakup pozostałych produktów, służą opodatkowanej działalności zakładu. w związku z powyższym OSiR obniżał kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego. w OSiR nie stosowano odliczeń amortyzacyjnych środków trwałych - na koniec każdego roku dokonywane były odpisy umorzeniowe. Zakup składników rzeczowych o wartości początkowej do 3.500 zł wliczany był w koszty uzyskania przychodu, umarzany w 100% i wprowadzany do ewidencji pozabilansowej tzw. księgi inwentarzowej. OSiR prowadził ewidencję magazynową dla artykułów żywnościowych i paliw. Zapas tych materiałów wyliczany był według cen zakupu. Dla pozostałych zakupów OSiR nie prowadził ewidencji magazynowej, gdyż dokonywane one były zgodnie z bieżącymi potrzebami.

OSiR został postawiony w stan likwidacji Uchwałą Rady Miejskiej w Zgodnie z § 1 ww. uchwały likwidacja dokonała się z dniem 31 grudnia 2009 r. Działalność likwidowanego OSiR-u oraz mienie pozostające w jego posiadaniu zostały przejęte przez Gminę, która następnie przekaże je Centrum Kultury. Należności i zobowiązania OSiR na dzień 31 grudnia 2009 r. zostały przejęte przez Gminę.

W dniu 23 grudnia 2009 r. Wnioskodawca poinformował, iż OSiR rozpoczął działalność w roku 1990. Mienie było przekazane na podstawie protokołów przekazania środka trwałego. Zgodnie z zapisem w statucie ośrodek zarządza majątkiem trwałym przekazanym przez Gminę w ramach zwykłego zarządu. Gmina jest właścicielem ww. majątku, a oddała przedmiotowy majątek w nieodpłatne używanie.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. Gmina wskazała, iż w przedmiotowej sprawie następuje przeniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy OSiR zobowiązany będzie do zapłaty podatku VAT od czynności przekazania majątku zakupionego podczas prowadzenia działalności, od którego OSiR odliczył od podatku należnego podatek naliczony oraz czy majątek trwały przekazywany Gminie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, OSIR nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku VAT od czynności przekazania Gminie majątku zakupionego podczas prowadzonej działalności, od którego odliczył od podatku należnego podatek naliczony, jako iż nie jest to czynność podlegająca opodatkowaniu, jak również majątek przekazywany Gminie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należności i zobowiązania zlikwidowanego OSIR przejmie Gmina jako organ, który podjął decyzję o likwidacji (art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych - Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.). Decyzja o likwidacji stanowi dla banku prowadzącego rachunek OSiR podstawę do zamknięcia rachunku oraz przekazania środków finansowych, pozostałych po dokonaniu rozliczeń finansowych, na dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego (§ 54 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno-prawną). w związku z treścią przytoczonych przepisów w ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw do twierdzenia, że w przypadku likwidacji zakładu budżetowego i przekazania środków trwałych zakładu na rzecz gminy, powstanie obowiązek zapłaty podatku VAT, jako że w tym przypadku ma miejsce przeniesienie przedsiębiorstwa, co wyłączone jest z zakresu normowania ustawy o podatku towarów i usług (art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Brak obowiązku zapłaty wynika również z faktu, iż zgodnie z ustawą o finansach publicznych należności i zobowiązania likwidowanego zakładu budżetowego przejmuje organ, który go zlikwidował (art. 25), co jest konsekwencją braku osobowości prawnej zakładu budżetowego i możliwości odpowiadania za zaciągnięte zobowiązania. Analiza uregulowań ustawy o finansach publicznych prowadzi do wniosku, że skoro zakład budżetowy nie posiada de facto majątku (towarów czy praw), w stosunku do których jest samodzielnym dysponentem, nie może go przekazać komukolwiek w sytuacji, gdy jest likwidowany. Majątek, który był co prawda w jego gestii (w czasie jego funkcjonowania), cały czas był własnością Gminy i zostanie oddany do jej dyspozycji w związku z likwidacją. Nie występuje zatem stan określony art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co w konsekwencji prowadzi do braku możliwości zastosowania tego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jednocześnie w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie przedsiębiorstwa nie będzie podlegało przepisom ustawy. Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Rada Miasta i Gminy podjęła uchwałę o postawieniu w stan likwidacji OSiR. Działalność likwidowanego OSiR-u oraz mienie pozostające w jego posiadaniu zostaną przejęte przez Gminę, która następnie przekaże je Centrum Kultury. Należności i zobowiązania OSiR na dzień 31 grudnia 2009 r. zostaną przejęte przez Gminę. Wnioskodawca oświadczył, iż w przedmiotowej sprawie następuje przeniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) - stan prawny na dzień 31 grudnia 2009 r. - sektor finansów publicznych tworzą:

Natomiast ust. 2 art. 4 ww. ustawy stanowi, iż sektor finansów publicznych dzieli się na podsektory:

W art. 19 ww. ustawy o finansach publicznych stwierdza się, iż jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale oraz na podstawie odrębnych ustaw jako państwowe lub samorządowe osoby prawne albo jako państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, tworzą, łączą, przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną i likwidują:

W myśl art. 21 ust. 2 cyt. ustawy, tworząc jednostkę budżetową organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 cyt. ustawy o finansach publicznych likwidując zakład budżetowy, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu zakładu; w przypadku państwowego zakładu budżetowego decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

W myśl ust. 6 powołanego wyżej artykułu należności i zobowiązania likwidowanego zakładu budżetowego przejmuje organ, który podjął decyzję o likwidacji, z zastrzeżeniem ust. 7.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż jeżeli przekazywany po likwidacji zakładu budżetowego majątek zakupiony podczas prowadzonej działalności oraz majątek trwały przekazany przez Gminę w ramach trwałego zarządu, stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to jest to czynność wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, która nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, zgodnie z powołanym art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.