ILPP1/443-1340/10/12-S/MK - Zwolnienie z VAT dostawy gruntu zabudowanego budynkiem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 września 2011 r., sygn. akt I SA/Go 549/11 - stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 marca 2011 r. i 7 lutego 2012 r. (data wpływu 2 marca 2011 r. i 8 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy gruntu zabudowanego budynkiem - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy gruntu zabudowanego budynkiem. Dnia 2 marca 2011 r. i 8 lutego 2012 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o brakujący podpis osoby upoważnionej, doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, własne stanowisko, pełnomocnictwo oraz brakującą kwotę opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działki gruntu i właścicielem znajdującego się na działce budynku oraz budowli. Budynek został wybudowany w roku 1977 i od dnia 1 sierpnia 1977 r. prowadzona była w nim przez Spółdzielnię działalność gospodarcza. W czerwcu 1995 r. Spółdzielnia poniosła na budynek nakłady - wydatki na jego modernizację - w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej budynku.

Następnie w miesiącu sierpniu 2009 r. Spółdzielnia poczyniła następne nakłady na budynek w kwocie 3.000 zł netto. W obu przypadkach, poniesionych wydatków, obowiązywał podatek VAT, który został odliczony.

Od dnia 2 listopada 1994 r. oraz nadal budynek wraz z gruntem jest oddany w dzierżawę firmie "A" Spółka jawna. W miesiącu styczniu 2011 r. Spółdzielnia zamierza sprzedać budynek wraz z gruntem ww. dzierżawcy.

Dnia 2 marca 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż przedmiotowy budynek warsztatowy oraz budowle przeznaczone do sprzedaży usytuowane są na tej samej działce gruntu pozostającej w wieczystym użytkowaniu podatnika.

Budynek i budowle będące własnością podatnika oraz prawo wieczyste użytkowania gruntu, dla których właścicielem jest Miasto, podlegać będą sprzedaży na podstawie tej samej czynności prawnej.

Na przedmiotowej działce, na której posadowiony jest budynek warsztatowy wybudowany w roku 1974, znajdują się budowle m.in. drogi i place wewnętrzne, sieć deszczowa, sieć kanalizacyjna, sieć wodociągowa wewnętrzna, sieć wodociągowa zewnętrzna, oświetlenie terenu, ogrodzenie terenu, droga dojazdowa, linia telefoniczna, wiaty rowerowe, myjnie samochodowe, wszystkie wybudowane w roku 1974 oraz instalacja wodociągowa i ogrodzenie z siatki wybudowane w roku 1987.

W związku z podziałem administracyjnym, w dniu 17 sierpnia 1977 r., powołano do życia Spółdzielnię z/s w G. i wpisano ją do rejestru sądowego.

Od dnia 15 września 1977 r. Wnioskodawca przejął od Spółdzielni w Z. m.in. budynek oraz budowle wybudowane w roku 1974. Od tego czasu Wnioskodawca stał się właścicielem przedmiotowych środków trwałych.

Ponadto, jak wskazał Zainteresowany, pierwsze zasiedlenie nastąpiło z dniem 2 listopada 1994 r. kiedy to Wnioskodawca wydzierżawił "A" Sp. jawna przedmiotowy budynek oraz budowle.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą budynków i budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu przedmiotowego budynku i budowli z uwagi na fakt, iż w tamtych latach nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług, a nabycie nie nosiło znamion umowy kupna-sprzedaży, natomiast odbyło się w formie bezpłatnego przekazania majątku spółdzielczego.

Wnioskodawca wyjaśnił jednocześnie, iż w czerwcu 1995 r. podatnik poniósł nakłady inwestycyjne wyłącznie na budynek warsztatowy przeznaczony do zbycia w wysokości 80.994,00 zł, co w stosunku do wartości początkowej obiektu - 200.270,00 zł - stanowiło 40,42% jego wartości początkowej. Natomiast nie poniósł jakichkolwiek nakładów modernizacyjnych na budowle przeznaczone do zbycia.

W sierpniu 2009 r. podatnik poniósł dalsze nakłady inwestycyjne w przedmiotowym budynku warsztatowym w wysokości 3.000,00 zł netto, co stanowiło 1,07% wartości początkowej.

Poniesione nakłady modernizacyjne dotyczyły wyłącznie tego obiektu.

Wnioskodawca podał także, iż strony przyszłej transakcji, tj. sprzedający i kupujący są podatnikami podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż budynku oraz użytkowania wieczystego gruntu będzie zwolniona od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż przedmiotowego budynku oraz działki gruntu pozostającej w użytkowaniu wieczystym będzie zwolniona od podatku VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 1 marca 2011 r. Wnioskodawca skorygował własne stanowisko w sprawie wskazując, iż co do zasady sprzedaż towarów używanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podlega zwolnieniu od VAT, a za takie należy uznać używany budynek warsztatowy oraz używane budowle.

Wnioskodawca uważa, iż planowana transakcja zbycia budynku warsztatowego, budowli oraz działki gruntu pozostającego w wieczystym użytkowaniu będzie podlegać zwolnieniu przedmiotowemu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, oraz na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 23 marca 2011 r. postanowienie nr ILPP1/443-1340/10-4/MK, ILPB2/436-277/10-4/AJ o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

W ww. postanowieniu tut. Organ stwierdził, że przedłożone przez Wnioskodawcę pełnomocnictwo zostało udzielone w sposób niezgodny z zapisami KRS. Zostało ono bowiem podpisane przez jednego członka zarządu. Ponieważ złożone pełnomocnictwo było nieprawidłowe, zatem Spółdzielnia nie uzupełniła braków formalnych wniosku w przewidzianym w wezwaniu organu podatkowego terminie. W tej sytuacji - na podstawie art. 14g § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej niespełniający wymogów określonych w art. 14b § 3 pozostawiono bez rozpatrzenia.

Pismem z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) Spółdzielnia złożyła zażalenie.

W odpowiedzi na zażalenie Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w zażaleniu, stwierdził brak podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia. Utrzymanie w mocy zaskarżonego rozstrzygnięcia nastąpiło postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2011 r. znak ILPP1/443Z-4/11-2/HMW i ILPB2/436-1/11-2/JW.

W związku z powyższym, Spółdzielnia wniosła w dniu 1 czerwca 2011 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim. Po rozpatrzeniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 14 września 2011 r., sygn. akt I SA/Go 549/11, w którym uchylił zaskarżone postanowienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 września 2011 r., sygn. akt I SA/Go 549/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Jak stanowi § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Wskazane wyżej rozporządzenie zastąpiło obowiązujące do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649). Obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, zwalniał od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu, w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, korzysta ze zwolnienia od podatku.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy jednak wskazać, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działki gruntu oraz właścicielem posadowionych na nim budynku oraz budowli. Obiekty te zostaną zbyte na podstawie tej samej czynności prawnej gdyż są posadowione na tej samej działce gruntu. Budynek został wybudowany w roku 1977 i od dnia 1 sierpnia 1977 r. prowadzona jest w nim działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Na jego modernizację Zainteresowany poniósł w czerwcu 1995 r. wydatki sięgające 40,42% wartości początkowej budynku. Następnie w sierpniu 2009 r. poczynił kolejne wydatki, które wyniosły zaledwie 1,07% wartości początkowej. W obu przypadkach modernizacji, należny podatek VAT został odliczony. Na przedmiotowej działce gruntu znajdują się także budowle mające postać dróg, placów wewnętrznych, sieci deszczowej, sieci kanalizacyjnej, sieci wodociągowej wewnętrznej, sieci wodociągowej zewnętrznej, oświetlenia terenu, ogrodzenia terenu, drogi dojazdowej, linii telefonicznej, wiaty rowerowej oraz myjni samochodowej - wszystkie wybudowane w roku 1974 oraz instalacja wodociągowa i ogrodzenie z siatki wybudowane w roku 1987. Od dnia 2 listopada 1994 r. budynek wraz z gruntem i budowlami został oddany w dzierżawę. Ponadto, Wnioskodawcy w związku z nabyciem budynku i budowli nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nakładów inwestycyjnych nie ponosił na budowle (jedynie na budynek).

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenia przyszłe wskazać należy, iż dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynku i budowli posadowionych na tym gruncie korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż dostawa budynku oraz budowli nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, a od tej czynności upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Co prawda nakłady na ulepszenie budynku warsztatowego poniesione w roku 1995 przekroczyły 30% jego wartości początkowej, jednakże po tej modernizacji budynek był wydany użytkownikowi w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (w ramach umowy najmu) i od tego momentu do dnia sprzedaży upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Następne poniesione nakłady już 30% wartości nie przekroczyły. W konsekwencji niniejsza sprzedaż ww. obiektów spełnia przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, do zwolnienia od podatku VAT. Skutkiem powyższego - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia - również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym obiekty te są posadowione korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tut. Organ wyjaśnia, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, przyjmując za aktualne stanowisko wyrażone w uzupełnieniu z dnia 1 marca 2011 r.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), przestało obowiązywać w krajowym porządku prawnym z dniem 31 grudnia 2010 r. Następnie - jak już wskazano w treści interpretacji - od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. powołany akt wykonawczy zastąpiono rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy gruntu zabudowanego budynkiem. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.