ILPP1/443-1315/10-4/AW - Zwolnienie z podatku VAT usług edukacyjnych świadczonych przez placówkę kształcenia ustawicznego i szkoły.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. Szkoleniowiec, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2011 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia do świadczenia usług edukacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia do świadczenia usług edukacyjnych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 lutego 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dominującym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest edukacja osób dorosłych w formach szkolnych i pozaszkolnych. Zainteresowany jest organem prowadzącym placówkę kształcenia ustawicznego "A" wpisaną do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, prowadzonej przez Wydział Oświaty Urzędu Miasta.

Wnioskodawca jest organem prowadzącym także szkoły dla dorosłych: technika, licea, szkoły policealne - wszystkie wpisane do ewidencji.

Faktury za przeprowadzone szkolenia, jak i czesne dla słuchaczy szkół wystawia organ prowadzący, tj. Zainteresowany, a nie placówka kształcenia ustawicznego, czy też szkoły.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W uzupełnieniu z dnia 25 lutego 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Ponadto, na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Zainteresowany prowadzi kursy:

* sprzedawcy z obsługą kasy fiskalnej i komputera (sprzedawca zawód 522301),

* przygotowujące do pracy na stanowisku sekretarki - asystentki (sekretarka zawód 412001),

* kadry, płace, ZUS oraz prawo pracy - (pracownik ds. osobowych zawód 441501),

* operatora wózka jezdniowego - (kierowca operator wózków jezdniowych zawód 834401) i inne powyżej niewymienione kursy zawodowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi edukacyjne świadczone przez placówkę kształcenia ustawicznego i szkoły, a fakturowane przez organ prowadzący - Wnioskodawcę będą od dnia 1 stycznia 2011 r. usługami zwolnionymi od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadane zaświadczenie o wpisie placówki kształcenia ustawicznego oraz szkół do ewidencji szkół i placówek niepublicznych daje uprawnienie do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na edukacji osób dorosłych w formach szkolnych i pozaszkolnych, poprzez ich kształcenie. Zainteresowany jest organem prowadzącym placówkę kształcenia ustawicznego "A" wpisaną do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, prowadzonej przez Wydział Oświaty Urzędu Miasta. Placówka zakwalifikowana jest do podmiotów wskazanych w art. 2 pkt 3a z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Placówka kształcenia ustawicznego prowadzi kształcenie osób dorosłych w formach pozaszkolnych na rożnego rodzaju kursach i szkoleniach. Prowadzi również usługi kształcenia zawodowego, przekwalifikowania zawodowego, dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Ponadto, Wnioskodawca jest organem prowadzącym także szkoły dla dorosłych: technika, licea, szkoły policealne - wszystkie wpisane do ewidencji. Wnioskodawca wskazał, iż szkoły, których organem prowadzącym jest Zainteresowany są szkołami niepublicznymi z uprawnieniami publicznymi. Są to szkoły ponadgimnazjalne dla osób dorosłych. Są one objęte systemem oświaty i zakwalifikowane do podmiotów wskazanych w art. 2 pkt 2c ww. ustawy o systemie oświaty. Ww. szkoły działają zatem w oparciu o ww. ustawę o systemie oświaty.

Faktury za przeprowadzone szkolenia, jak i czesne dla słuchaczy szkół wystawia organ prowadzący, tj. Zainteresowany, a nie placówka kształcenia ustawicznego, czy też szkoła.

Ww. placówka kształcenia ustawicznego prowadzi także kursy na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach między innymi:

* kursy dokształcające i doskonalące kierowców przewożących towary niebezpieczne - na podstawie art. 10 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,

* szkolenia doskonalące dla osób ubiegających się o świadectwa kwalifikacji dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci - eksploatacja i dozór - na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 20 lipca 2005 r.,

* kursy podstawowe i ponadpodstawowe różnych typów spawania - na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bhp przy pracach spawalniczych § 27 i § 3 pkt 11,

* kursy bezpieczeństwa i higieny pracy - na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy art. 237 ⁽³⁾.

Ponadto, na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Zainteresowany prowadzi kursy:

* sprzedawcy z obsługą kasy fiskalnej i komputera (sprzedawca zawód 522301),

* przygotowujące do pracy na stanowisku sekretarki - asystentki (sekretarka zawód 412001),

* kadry, płace, ZUS oraz prawo pracy - (pracownik ds. osobowych zawód 441501),

* operatora wózka jezdniowego - (kierowca operator wózków jezdniowych zawód 834401) i inne powyżej niewymienione kursy zawodowe.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Należy wskazać, iż zakres powyższego zwolnienia adresowany jest m.in. do jednostek objętych systemem oświaty, realizujących usługi kształcenia, do których zalicza się również placówki niepubliczne, które uzyskały wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Poprzez kształcenie ustawiczne - w świetle art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) - należy rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Zgodnie z art. 82 cyt. ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

W oparciu o art. 2 ww. ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje:

* 1) przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkola specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego;

* 2) szkoły:

* a) podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego,

* b) gimnazja, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego,

* c) ponadgimnazjalne, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze i leśne,

* d) artystyczne;

* 3) placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;

* 3a) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;

* 3b) placówki artystyczne - ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych;

* 4) poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu;

* 5) młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;

* 6) (uchylony)

* 7) placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;

* 8) (uchylony)

* 9) zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli;

* 10) biblioteki pedagogiczne;

* 11) kolegia pracowników służb społecznych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy m.in. usługi w zakresie kształcenia w formach szkolnych poprzez prowadzenie szkół ponadgimnazjalnych. Wobec powyższych okoliczności świadczone usługi edukacyjne będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, bowiem prowadzone przez Wnioskodawcę szkoły są jednostkami objętymi systemem oświaty i świadczą usługi w zakresie kształcenia.

Ponadto, jak wynika z powyżej opisanego zdarzenia przyszłego Zainteresowany prowadzi placówkę kształcenia ustawicznego, która prowadzi kształcenie dorosłych w formach pozaszkolnych - są to kursy i szkolenia. Zatem ww. placówka świadczy usługi kształcenia zawodowego, przekwalifikowania zawodowego, dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Zgodnie z przepisem z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane, a także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 68b ust. 1-3 ustawy o systemie oświaty, placówki i ośrodki, o których mowa w art. 68a ust. 1 pkt 2, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, mogą uzyskać akredytację, stanowiącą potwierdzenie spełniania określonych wymogów i zapewniania wysokiej jakości prowadzonego kształcenia. Akredytacja może obejmować całość lub część prowadzonego kształcenia. Akredytację przyznaje kurator oświaty właściwy dla siedziby placówki lub ośrodka, w drodze decyzji administracyjnej wydawanej po przeprowadzeniu przez zespół powołany przez kuratora oświaty oceny działalności danej placówki lub ośrodka w zakresie określonym w ust. 3. Akredytację może uzyskać placówka lub ośrodek, które:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy szkolenia i kursy świadczone przez placówkę kształcenia ustawicznego są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

* czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;

* czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

* czy usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, iż prowadzona przez niego placówka kształcenia ustawicznego oferuje kursy dokształcające i doskonalące kierowców przewożących towary niebezpieczne. Świadczone usługi kształcenia - ww. kursy - prowadzone są w formach i oparte na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 28 października 2002 r. ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671 z późn. zm.).

W świetle art. 10 ust. 1 cyt. ustawy, do kierowania pojazdem przewożącym towary niebezpieczne, w stosunku do którego umowa ADR wymaga ukończenia przez jego kierowcę kursu lub kursów dokształcających, jest uprawniona osoba, która:

Zaświadczenie ADR - w myśl art. 10 ust. 2 ww. ustawy - otrzymuje po raz pierwszy osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1-2 i która ukończyła z wynikiem pozytywnym kurs dokształcający początkowy.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 3 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, zaświadczenie ADR, o którym mowa w ust. 2, jest wydawane przez jednostkę prowadzącą kurs na okres 5 lat, licząc od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa w ust. 5.

W roku poprzedzającym datę upływu ważności zaświadczenia ADR, o którym mowa w ust. 2, kierujący pojazdem jest obowiązany ukończyć kurs dokształcający doskonalący. Po ukończeniu tego kursu, z wynikiem pozytywnym, jednostka prowadząca kurs przedłuża ważność zaświadczenia ADR albo wydaje nowe zaświadczenie ADR, na okres kolejnych 5 lat (art. 10 ust. 4 cyt. ustawy).

Innym rodzajem kształcenia dorosłych, które oferuje placówka kształcenia zawodowego prowadzona przez Zainteresowanego są szkolenia doskonalące dla osób ubiegających się o świadectwa kwalifikacji dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci - eksploatacja i dozór. Przedmiotowe szkolenia zawodowe prowadzone są na podstawie odrębnych przepisów, tj.:

* ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.)

* rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r., w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6 ustawy, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych powtarza się co pięć lat (art. 64 ust. 1a ustawy).

Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności reguluje również rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając ww. rozporządzenie w § 1 określił w szczególności:

Zgodnie z § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy:

Ponadto, § 6 powołanego rozporządzenia, zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji.

Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia).

Kolejną świadczoną przez placówkę usługą kształcenia w formie pozaszkolnej są kursy podstawowe i ponadpodstawowe różnych typów spawania, które zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470).

Przez kwalifikacje spawalnicze - na mocy § 3 pkt 11 cyt. rozporządzenia - należy rozumieć ukończenie odpowiedniego przeszkolenia teoretycznego i praktycznego w zakresie spawalnictwa, potwierdzone egzaminem oraz dokumentem upoważniającym do wykonywania prac spawalniczych.

Stosownie do § 27 rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych, prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28.

W oparciu o § 28 ww. rozporządzenia, osoby wykonujące:

Prowadzona przez Wnioskodawcę placówka kształcenia ustawicznego oferuje także kursy bezpieczeństwa i higieny pracy. Zatem w tym przypadku należy wskazać, iż obowiązek przeszkolenia pracowników w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 237 ^{3 §} 1 Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860), które określa:

Zgodnie z § 1a ust. 2 lit. e) cytowanego wyżej rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie BHP.

Szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe (§ 6 rozporządzenia).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż świadczone usługi kształcenia przez placówkę kształcenia ustawicznego w formie pozaszkolnej, m.in.:

* kursy dokształcające i doskonalące kierowców przewożących towary niebezpieczne,

* szkolenia doskonalące dla osób ubiegających się o świadectwa kwalifikacji dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci - eksploatacja i dozór,

* kursy podstawowe i ponadpodstawowe różnych typów spawania,

* kursy bezpieczeństwa i higieny pracy

spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. Przedmiotowe szkolenia i kursy mają na celu uzyskanie lub uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji niezbędnej do celów zawodowych.

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń i kursów zostały ściśle uregulowane w powołanych powyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia i kursy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ponadto, placówka kształcenia ustawicznego na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) prowadzi inne kursy zawodowe, w tym również: sprzedawcy z obsługą kasy fiskalnej i komputera, sekretarki - asystentki, pracownika ds. osobowych (kadry, płace, ZUS i prawo pracy) oraz operatora wózka jezdniowego.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, instytucjami rynku pracy realizującymi zadania określone w ustawie są instytucje szkoleniowe. Instytucjami szkoleniowymi są publiczne i niepubliczne podmioty prowadzące na podstawie odrębnych przepisów edukację pozaszkolną (art. 6 ust. 5 cyt. ustawy).

W świetle art. 20 ust. 1 powołanej ustawy, instytucja szkoleniowa oferująca szkolenia dla bezrobotnych i poszukujących pracy może uzyskać zlecenie finansowane ze środków publicznych na prowadzenie tych szkoleń po wpisie do rejestru instytucji szkoleniowych prowadzonego przez wojewódzki urząd pracy właściwy ze względu na siedzibę instytucji szkoleniowej.

Na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, starosta inicjuje, organizuje i finansuje z Funduszu Pracy szkolenia bezrobotnych w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych i innych kwalifikacji zwiększających szansę na podjęcie lub utrzymanie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, w szczególności w przypadku:

Na mocy art. 40 ust. 2c ww. ustawy, finansowanie szkoleń osób skierowanych przez starostę jest realizowane ze środków publicznych, w szczególności ze środków Funduszu Pracy, Europejskiego Funduszu Społecznego lub ze środków programów Unii Europejskiej, i polega na:

Zaznacza się, iż w oparciu o art. 36 ust. 8 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakres jej stosowania, uwzględniając zawody i specjalności występujące na rynku pracy oraz potrzeby pośrednictwa i poradnictwa zawodowego.

Przepis § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), określa klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy, zwaną dalej "klasyfikacją", stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W niniejszym załączniku jest zatem przedstawiona klasyfikacja zawodów i specjalności. W analizowanej sprawie należy wskazać, iż wymienione wyżej kursy, tzn. sprzedawcy z obsługą kasy fiskalnej i komputera, sekretarki - asystentki, pracownika ds. osobowych oraz operatora wózka jezdniowego zostały uwzględnione w załączniku, o którym mowa powyżej. Zatem należy stwierdzić, iż usługi prowadzenia kursów dla dorosłych przez placówkę kształcenia ustawicznego korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Bowiem przedmiotowe kursy, jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, są dofinansowane ze środków publicznych, w szczególności ze środków Funduszu Pracy, Europejskiego Funduszu Społecznego lub ze środków programów Unii Europejskiej.

Reasumując, należy stwierdzić, iż usługi edukacyjne świadczone przez szkoły, a fakturowane przez Wnioskodawcę będą od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy. Natomiast ww. usługi świadczone przez placówkę kształcenia ustawicznego, a dokumentowane przez Zainteresowanego będą również od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnione od podatku VAT, jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Zaznacza się, iż Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienie od podatku od towarów i usług pod warunkiem, iż szkoły i placówka kształcenia ustawicznego funkcjonują w ramach Zainteresowanego i nie są odrębnymi podmiotami.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zastosowania zwolnienia od podatku VAT należało uznać za prawidłowe, jednakże nie z uwagi na posiadane zaświadczenie o wpisie placówki kształcenia ustawicznego oraz szkół do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, ale spełnienie warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z tytułu świadczenia usług edukacyjnych. Natomiast, kwestia dotycząca wskazania czy ustawa o swobodzie działalności gospodarczej jest odrębnym przepisem, który zwalnia usługi szkoleniowe od podatku VAT została rozstrzygnięta postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 17 marca 2011 r., nr ILPP1/443-1315/10-5/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.