ILPP1/443-1294/10-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) oraz z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 14 i 18 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dnia 20 grudnia 2010 r. wniosek uzupełniono o pełnomocnictwo, a w dniach 14 i 18 lutego 2011 r. Zainteresowany uzupełnił przedmiotowy wniosek o adres do korespondencji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w szeroko rozumianej branży energetycznej. Spółka powstała w wyniku połączenia kilkunastu spółek, w związku z czym wstąpiła we wszystkie ich prawa i obowiązki (sukcesja generalna). Jedną z połączonych Spółek była X S.A., która została przekształcona w samobilansujący Oddział Spółki Y Spółka Akcyjna i działa obecnie pod nazwą X Spółka Akcyjna (dalej jako X).

W związku z koncentracją prowadzenia działalności na branży energetycznej Wnioskodawca planuje zbyć składniki majątkowe, które służą do prowadzenia innych rodzajów działalności. Spółka planuje sprzedać między innymi obiekty socjalno-bytowe będące w jej posiadaniu.

Jednym z takich ośrodków jest Dom Wczasowo-Rekreacyjny (dalej jako Ośrodek). Ośrodek prowadzi działalność gospodarczą w szeroko pojętej branży turystycznej. Przede wszystkim zajmuje się sprzedażą noclegów oraz posiłków i napojów dla turystów, jak również organizacją i wynajmem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe, bankiety, szkolenia, spotkania integracyjne itp. Istotną część odbiorców usług Spółki stanowią jej pracownicy, dla których możliwość korzystania z Ośrodka stanowi działalność socjalną Spółki na ich rzecz, dofinansowaną z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS), który pokrywa częściowo koszty ich pobytu w Ośrodku. Poza prowadzeniem działalności socjalnej na rzecz pracowników Spółki, Ośrodek świadczy również usługi na rzecz innych podmiotów w trybie zwykłej działalności gospodarczej.

Spółka planuje sprzedać Ośrodek jako funkcjonujący obiekt, prowadzący nieprzerwanie działalność gospodarczą w zakresie świadczonych dotychczas usług. Dlatego obiektem planowanej sprzedaży będą nie tylko same budynki wraz z gruntem, ale również inne składniki majątkowe, które znajdują się w ośrodku i są wykorzystywane w prowadzonej działalności. Będzie to przede wszystkim wyposażenie poszczególnych pokoi, kuchni oraz innych pomieszczeń gospodarczych, takie jak lodówki, meble itp. Działalność prowadzona przez Ośrodek nie była nigdy główną działalnością Spółki. W ramach podpionu Dyrektora ds. Pracowniczo-Administracyjnych, Ośrodek jest wyodrębniony jako osobna jednostka, położona poza głównym miejscem prowadzenia działalności Spółki. Do zarządzania ośrodkiem wynajęto zarządcę, a obsługą ośrodka zajmuje się odrębna firma. Ponadto, Spółka zawarła umowy z dostawcami usług wyłącznie na potrzeby Ośrodka (m.in. dostawy mediów, usługi pralnicze, konserwacja urządzeń itp.), jak również z odbiorcami jego usług.

Ośrodek jest również wyodrębniony dla celów rachunkowych, gdyż zdarzenia gospodarcze związane z prowadzeniem przez niego działalności księgowane są na osobnych kontach systemu księgowego Spółki, co pozwala na wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań Ośrodka. Taki sposób prowadzenia ewidencji księgowej pozwala, co do zasady, na stworzenie osobnego bilansu oraz rachunku zysków i strat Ośrodka dla celów wewnętrznych Spółki. Dla działalności Ośrodka przyporządkowany jest również wyodrębniony tylko na jego potrzeby rachunek bankowy.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży Ośrodek składać się będzie z następujących składników

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w kontekście planowanej transakcji sprzedaży Ośrodka należy go klasyfikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT, a konsekwencją prawidłowości takiej klasyfikacji powinno być wyłączenie transakcji sprzedaży Ośrodka spod opodatkowania tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, Ośrodek, w skład którego wchodzą wspomniane składniki majątkowe oraz zobowiązania, spełnia wszelkie przesłanki, aby zostać sklasyfikowanym jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. Co za tym idzie do jego sprzedaży nie będą miały zastosowania przepisy o VAT, a w konsekwencji nie powstanie dla Spółki z tego tytułu obowiązek podatkowy w VAT.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa VAT) oraz z identyczną definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania."

Na podstawie powyższej definicji w doktrynie prawa podatkowego wskazuje się przesłanki, których łączne wystąpienie jest uznawane za konieczne i wystarczające do uznania danych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czy to na gruncie CIT czy VAT:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot transakcji w postaci Ośrodka spełnia wszystkie wyżej wymienione kryteria do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad 1. Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania.

Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa musi stanowić pewien zespół składników majątkowych, obejmujący zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, iż aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego (por. S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części - podatki dochodowe, Warszawa 2007, s. 53).

Podobne stanowisko prezentują również organy podatkowe, m.in. w interpretacji z dnia 29 października 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPB1/2/423-875/09/AP) stwierdził, iż "podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)".

Co więcej, ponieważ zobowiązania są jedynym, bezpośrednio wymienionym w definicji legalnej składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca jest zdania, iż stanowią one fundamentalny element tego pojęcia, gdyż ustawodawca celowo wyeksponował rolę zobowiązań w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak z kolei wskazano w opisie zdarzenia, przedmiot transakcji obejmuje składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny (między innymi środki trwałe), jak i niematerialny (między innymi należności czy prawa z umów z kontrahentami), oraz zobowiązania, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy spełnione będą powyższe warunki.

Ad. 2 Wyodrębnienie organizacyjno-finansowe

Aby można było stwierdzić, że masa majątkowa będąca przedmiotem transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi ona być wyodrębniona organizacyjne i finansowo z istniejącego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe i organizacyjne najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. W takim bowiem przypadku istnieje osobna jednostka organizacyjna, wyodrębniona z organizmu przedsiębiorcy, posiadająca przypisane jej zasoby do prowadzenia działalności. Ośrodek będzie wypełniał powyższe kryteria zarówno pod względem formalnym, jak i materialnym. Ośrodek funkcjonuje w ramach przedsiębiorstwa Spółki jako osobna jednostka znajdująca się poza główną siedzibą przedsiębiorstwa, posiada również własną strukturę organizacyjną z kierownikiem na czele. Dodatkowo Ośrodek wyodrębniony jest ze Spółki pod względem finansowym. Ośrodek posiada bowiem własne zasoby pieniężne, które są deponowane na rachunku bankowym oddzielnym od głównego rachunku Spółki. Co więcej, sposób prowadzenia przez Spółkę ewidencji rachunkowej pozwala na przyporządkowanie do Ośrodka odrębnego majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Prawidłowość powyższej argumentacji potwierdzona została m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 11 czerwca 2010 r. (sygn. ITPP2/443-221/ 10/AP), zgodnie z którą "wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową."

Ad. 3 Wyodrębnienie funkcjonalne

W świetle komentowanej definicji kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa winien być ponadto wyodrębniony funkcjonalnie, to jest musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Powszechnie przyjmuje się, iż chodzi tutaj o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną (por. S. Krempa. Sprzedaż..., s. 53) zdolność do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zatem kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku już od momentu jej wyodrębnienia.

Składniki majątkowe, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat, m.in. w wyroku z dnia 6 czerwca 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 355/08), który powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, stwierdził, iż aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu, sklepu czy punktu usługowego. W tym też zakresie w praktyce organów podatkowych podkreśla się, iż zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca podkreśla, iż Ośrodek jest wyodrębniony również pod względem funkcjonalnym. Ośrodek posiada bowiem składniki majątkowe, które umożliwiają mu prowadzenie działalności turystycznej. Ponadto, nawet po zaprzestaniu świadczenia usług na rzecz pracowników Spółki, Ośrodek będzie w stanie rozszerzyć obecnie prowadzoną działalność gospodarczą dla klientów zewnętrznych.

Spółka podkreśla, że sprzeda Ośrodek ze wszystkimi składnikami majątkowymi oraz przeniesie na nabywcę prawa i obowiązki z umów z kontrahentami, czyli nabywca będzie dysponował wszystkimi czynnikami, które niezbędne są do prowadzenia działalności turystycznej. W rezultacie Ośrodek będzie mógł podjąć działalność w swoim dotychczasowym zakresie automatycznie po przejęciu przez kupującego. Tym samym, zdaniem Spółki kryterium należy uznać za spełnione.

Spółka zwraca również uwagę, że stanowisko Spółki odnośnie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w sytuacji spełnienia wskazanych przesłanek potwierdziły w ostatnim czasie organy podatkowe w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 października ILPB4/423-88/10-2/MC, ILPB4/423-87/10-2/MC, ILPP1/443-773/10-2/AK, ILPP1/443-772/10-2/MP.

Z powyższych względów należy uznać, iż Ośrodek powinien być sklasyfikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa zarówno na gruncie przepisów ustawy o VAT, jak i ustawy o CIT. Przy czym klasyfikacja Ośrodka jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie powodować, że zgodnie z regulacją art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jego sprzedaż pozostanie poza zakresem regulacji ustawy o VAT.

W związku z powyższym, skoro Ośrodek należy sklasyfikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, sprzedaż Ośrodka pozostanie poza zakresem ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie bowiem do art. 6 ust. 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa, a od dnia 1 grudnia 2008 r. również zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Natomiast, według art. 2 pkt 27e ustawy, przez "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przedsiębiorstwo, czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem zbywany majątek można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa tylko wówczas, gdy stanowi on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie branży energetycznej. W związku z koncentracją prowadzenia działalności w branży energetycznej Wnioskodawca planuje zbyć składniki majątkowe, które służą do prowadzenia innych rodzajów działalności. Spółka planuje zbyć m.in. posiadane składniki majątkowe takie jak obiekty socjalno-bytowe. Jednym z takich obiektów jest Dom Wczasowo-Rekreacyjny, który zajmuje się sprzedażą noclegów oraz posiłków i napojów dla turystów, jak również organizacją i wynajmem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe, bankiety, szkolenia, spotkania integracyjne. Odbiorcami takich świadczeń są zarówno pracownicy Wnioskodawcy, jak i inne podmioty w trybie zwykłej działalności gospodarczej. Zainteresowany planuje sprzedać ww. Ośrodek. Przedmiotem sprzedaży będą nie tylko same budynki wraz z gruntem, ale również składniki majątkowe, które znajdują się w ośrodku i są wykorzystywane w prowadzonej w tym zakresie działalności, tj. przede wszystkim wyposażenie poszczególnych pokoi, kuchni (lodówki, meble). Działalność ta nigdy nie była główną działalnością Spółki. Istnieje ona w ramach podpionu, który podlega Dyrektorowi ds. Pracowniczo-Administracyjnych. Ośrodek jest wyodrębniony jako osobna jednostka położona poza głównym miejscem prowadzenia działalności Spółki, a do zarządzania ośrodkiem wynajęto zarządcę. Ponadto, Spółka zawarła umowy z dostawcami usług wyłącznie na potrzeby Ośrodka (m.in. dostawy mediów, usługi pralnicze, konserwacje urządzeń itp.), jak również z odbiorami jego usług. Obiekt jest wyodrębniony także dla celów rachunkowych, gdyż zdarzenia gospodarcze związane z prowadzeniem przez niego działalności, księgowane są na osobnych kontach systemu księgowego Wnioskodawcy. Pozwala to na wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Taki sposób prowadzenia ewidencji księgowej pozwala, co do zasady, na stworzenie osobnego bilansu oraz rachunku zysków i strat Ośrodka dla celów wewnętrznych Spółki. Dla działalności Ośrodka przyporządkowany jest również wyodrębniony tylko na jego potrzeby rachunek bankowy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Dom Wczasowo-Rekreacyjny, który będzie przedmiotem sprzedaży, stanowi zorganizowaną części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż opisany we wniosku Ośrodek cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym. Dom Wczasowo-Rekreacyjny wyodrębniony jest z podstawowej (statutowej) działalności Wnioskodawcy jako osobna jednostka położona poza głównym miejscem prowadzenia działalności Spółki. Odrębność finansowa wynika natomiast z faktu, iż działalność Ośrodka księgowana jest na osobnych kontach systemu księgowego, co umożliwia określenie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Pozwala to na sporządzenie osobnego bilansu. Wyodrębnienie funkcjonalne wynika z kolei z odrębnego zakresu działalności Ośrodka, innej siedziby Domu Wczasowo-Rekreacyjnego gdzie wykonywana jest działalność oraz fakt samodzielnego świadczenia usług turystycznych na rzecz zarówno pracowników Wnioskodawcy, jak i podmiotów zewnętrznych. Ośrodek samodzielnie realizuje zadania gospodarcze w zakresie usług turystycznych, a to znamionuje zorganizowane części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, Ośrodek posiadający wyodrębnienie organizacyjne, funkcjonalne i finansowe, cechujący się samodzielnością gospodarczą w zakresie usług turystycznych uznać należy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Skutkiem powyższego, sprzedaż opisanego Ośrodka nie będzie podlegać - na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, opisany we wniosku Dom Wczasowo-Rekreacyjny stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a jego dostawa nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku VAT.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, została załatwiona pismem z dnia 11 marca 2011 r. znak ILPB3/423-959/10-7/EK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.