ILPP1/443-128/11-6/KŁ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-128/11-6/KŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) oraz z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 29 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przeprowadzania szkoleń zawodowych z zakresu fizjoterapii adresowanych do fizjoterapeutów oraz lekarzy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przeprowadzania szkoleń zawodowych z zakresu fizjoterapii adresowanych do fizjoterapeutów oraz lekarzy. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 9 marca 2011 r. oraz 26 kwietnia 2011 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy w ramach swojej działalności usługi przeprowadzania szkoleń zawodowych w formie seminarium z zakresu fizjoterapii adresowanych do fizjoterapeutów oraz lekarzy. Podatnik nie jest publiczną ani niepubliczną placówką kształcenia ustawicznego, placówką kształcenia praktycznego, ani ośrodkiem dokształcania i doskonalenia zawodowego, nie posiada również akredytacji, o której mowa w art. 68b ustawy o systemie oświaty.

Szkolenia prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (dalej: Rozporządzenie). Szkolenia realizowane są zgodnie z programem nauczania przyjętym przez Wnioskodawcę oraz mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych słuchaczy przez uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na temat fizjoterapii. Program nauczania przyjęty przez Zainteresowanego zawiera wszystkie elementy wymienione w § 5 Rozporządzenia. Każde szkolenie trwa zgodnie z programem nauczania co najmniej 5 godzin. Ukończenie szkolenia potwierdzane jest wydaniem zaświadczenia.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż usługi opisane we wniosku skierowane są do przedstawicieli zawodu fizjoterapeuty oraz polegają na przeprowadzaniu szkoleń z zakresu technik oraz sposobów dokonywania zabiegów fizjoterapeutycznych. Istotą przedmiotowych usług jest podniesienie, uzupełnienie oraz utrwalenie wiedzy zawodowej z zakresu fizjoterapii. W związku z powyższym należy uznać, że opisane we wniosku usługi są usługami kształcenia zawodowego.

Spółka wyjaśniła również, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są finansowane ze środków publicznych. Przedmiotowe usługi są prowadzone w formie seminarium i na zasadach przewidzianych dla seminarium, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Wnioskodawca jednak nie jest publiczną i niepubliczną: placówką kształcenia ustawicznego, placówką kształcenia praktycznego lub ośrodkiem dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzącym kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych. Wnioskodawca nie uzyskał również akredytacji, o której mowa w art. 68b ustawy o systemie oświaty.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. Zainteresowany wyjaśnił, iż Spółka nie jest wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, w związku z czym Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty jako publiczna lub/i niepubliczna: szkoła, placówka kształcenia ustawicznego, placówka kształcenia praktycznego lub ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzący kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych. Przedmiotem organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń są techniki oraz sposoby dokonywania zabiegów fizjoterapeutycznych. Istotą przedmiotowych usług jest podniesienie, uzupełnienie oraz utrwalenie wiedzy zawodowej z zakresu fizjoterapii. W związku z powyższym szkolenia organizowane przez Zainteresowanego noszą wszelkie znamiona usług w zakresie kształcenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zdaniem Wnioskodawcy odrębne przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, to m.in. przepisy Rozporządzenia. Jak wskazano na wstępie niniejszego wniosku, Spółka świadczy usługi szkoleniowe w formach i na zasadach przewidzianych właśnie przepisami Rozporządzenia. W związku z powyższym w opinii Zainteresowanego świadczone przez niego usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 5a został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionego treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), od dnia 1 stycznia 2011 r. dodano do ustawy przepis art. 146a ustawy, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci i młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) wynika, że system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 82 ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższy przepis od dnia 6 kwietnia 2011 r. - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) - otrzymał brzmienie: "zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane".

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Przepis ten, w identycznym brzmieniu, od dnia 6 kwietnia 2011 r. uregulowany jest w § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, tj. szkolenia zawodowe z zakresu fizjoterapii adresowane do fizjoterapeutów oraz lekarzy, są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1.

czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub

2.

czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz

a.

czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

b.

czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

c.

czy szkolenia finansowane są w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy w ramach swojej działalności usługi przeprowadzania szkoleń zawodowych w formie seminarium z zakresu fizjoterapii adresowane do fizjoterapeutów oraz lekarzy. Podatnik nie jest publiczną ani niepubliczną placówką kształcenia ustawicznego, placówką kształcenia praktycznego, ani ośrodkiem dokształcania i doskonalenia zawodowego, nie posiada również akredytacji, o której mowa w art. 68b ustawy o systemie oświaty. Szkolenia prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Szkolenia realizowane są zgodnie z programem nauczania przyjętym przez Wnioskodawcę oraz mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych słuchaczy przez uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na temat fizjoterapii. Program nauczania przyjęty przez Zainteresowanego zawiera wszystkie elementy wymienione w § 5 ww. rozporządzenia. Każde szkolenie trwa zgodnie z programem nauczania co najmniej 5 godzin. Ukończenie szkolenia potwierdzane jest wydaniem zaświadczenia. Istotą przedmiotowych usług jest podniesienie, uzupełnienie oraz utrwalenie wiedzy zawodowej z zakresu fizjoterapii. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są finansowane ze środków publicznych. Spółka nie jest wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, w związku z czym Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty jako publiczna lub/i niepubliczna: szkoła, placówka kształcenia ustawicznego, placówka kształcenia praktycznego lub ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego prowadzący kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi świadczone przez Spółkę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a. Wnioskodawca nie jest bowiem jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a zatem nie spełnia wymogu niezbędnego do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie.

Szkolenia zawodowe z zakresu fizjoterapii adresowane do fizjoterapeutów oraz lekarzy, świadczone przez Spółkę, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Istotą przedmiotowych usług jest bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - podniesienie, uzupełnienie oraz utrwalenie wiedzy zawodowej z zakresu fizjoterapii.

Niemniej jednak usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego korzystają ze zwolnienia od podatku wówczas, gdy są:

* prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

* świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub

* finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W opisie sprawy Wnioskodawca utrzymuje, iż prowadzi usługi szkoleniowe w formie seminarium, na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). W myśl § 2 ust. 4 cyt. rozporządzenia seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

Zgodnie z § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia przez organizatora kształcenia należy rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy o systemie oświaty.

Ponadto, w myśl art. 83a ust. 2 ustawy o systemie oświaty, działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807).

Stosownie do art. 68b ust. 1 ww. ustawy, placówki i ośrodki, o których mowa w art. 68a ust. 1 pkt 2 - tj. placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego - prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, mogą uzyskać akredytację, stanowiącą potwierdzenie spełniania określonych wymogów i zapewniania wysokiej jakości prowadzonego kształcenia. Akredytacja może obejmować całość lub część prowadzonego kształcenia.

Realizowane przez Zainteresowanego szkolenia są zgodne z programem nauczania przyjętym przez Spółkę, która nie jest publiczną ani niepubliczną placówką kształcenia ustawicznego, placówką kształcenia praktycznego, ani ośrodkiem dokształcania i doskonalenia zawodowego, nie posiada również akredytacji, o której mowa w art. 68b ustawy o systemie oświaty. W konsekwencji Wnioskodawca nie może być organizatorem kształcenia przyjmującym program nauczania, którego realizacja umożliwia prowadzenie seminarium, zgodnie z ww. rozporządzeniem. Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż przedmiotowe szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych we wskazanych przez Zainteresowanego przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - Spółka nie posiada akredytacji, o której mowa w ustawie o systemie oświaty, a przedmiotowe usługi nie są finansowane ze środków publicznych. Wobec powyższego Zainteresowany nie spełnia żadnej z wymaganych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a - c przesłanki, determinującej prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są wymienione ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, jako opodatkowane stawką obniżoną, tym samym podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku (aktualnie 23%).

Reasumując, świadczone w roku 2011 przez Wnioskodawcę usługi przeprowadzania szkoleń zawodowych z zakresu fizjoterapii adresowane do fizjoterapeutów oraz lekarzy nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przeprowadzania szkoleń zawodowych z zakresu fizjoterapii adresowanych do fizjoterapeutów oraz lekarzy. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w ww. zakresie została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 12 maja 2011 r. nr ILPP1/443-128/11-7/KŁ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl