ILPP1/443-1257/09-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1257/09-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy - Miasta reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wraz z innymi podmiotami utworzy spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą X.

Gmina obejmie udziały, pokrywając je wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci prawa własności nieruchomości niezabudowanej, stanowiącej działkę gruntu. z operatu szacunkowego sporządzonego na potrzeby wniesienia aportu w postaci nieruchomości do spółki kapitałowej wynika między innymi, że Gminie przysługuje prawo własności przedmiotowej działki.

Stan prawny nieruchomości ustalono na podstawie ksiąg wieczystych, prowadzonych przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych.

Działka, która jest przedmiotem aportu według ewidencji gruntów posiada następujące użytki: drogi (0,2707 ha), łąki trwałe (1,4414 ha), pastwiska trwałe (1,0286 ha), grunty orne (10,4683 ha). Działka nie posiada żadnego uzbrojenia. Sposób korzystania: r - grunty orne.

Przedmiotowa działka objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 30 września 2004 r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 20 listopada 2004 r. Nr 225, pod poz. 3489. Zgodnie z tym planem działka jest na terenie obszaru oznaczonego w ww. planie symbolem x. Zgodnie z § 2 cytowanej Uchwały dla terenu o symbolu x ustala się następujące przeznaczenie "Teren użytkowany rolniczo". Ustala się przeznaczenie terenu pod zabudowę produkcyjno-usługową. Obowiązuje nieprzekraczalna linia zabudowy z rysunkiem planu w odległości 20,0 m od linii rozgraniczających ulic klasy zbiorczej i lokalnej. Pomiędzy liniami rozgraniczającymi ulice a nieprzekraczalnymi liniami zabudowy ustala się strefy zieleni wysokiej. w strefach tych możliwa jest lokalizacja miejsc postojowych oraz urządzeń infrastruktury technicznej. Przedstawiona zasada podziału terenu na działki budowlane ma charakter orientacyjny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina chcąc przekazać aportem działkę, która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej, gdzie ustalono przeznaczenie terenu pod zabudowę produkcyjno-usługową, powinna zastosować podstawową stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 grudnia 2008 r. wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według ogólnych zasad w zależności od przedmiotu aportu. w omawianym zdarzeniu przyszłym Gmina w chcąc wnieść aportem nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę gruntu do spółki z o.o. występującej pod firmą x zastosuje podstawową stawkę podatku VAT, tj. 22% - zgodnie z przeznaczeniem działki jako terenu pod zabudowę produkcyjno-usługową ustaloną w uchwalonym planie zagospodarowania przestrzennego przez Radę Miasta, pomimo, iż jest to teren użytkowany rolniczo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami utworzy sp. z o.o. występującą w obrocie gospodarczym pod nazwą X. Zainteresowany obejmie udziały, pokrywając je wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Przedmiotowa działka posiada księgę wieczystą o nr prowadzoną przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych. Działka, która jest przedmiotem aportu według ewidencji gruntów posiada następujące użytki: drogi (0,2707 ha), łąki trwałe (1,4414 ha), pastwiska trwałe (1,0286 ha), grunty orne (10,4683 ha). Działka nie posiada żadnego uzbrojenia. Przedmiotowa nieruchomość objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 30 września 2004 r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 20 listopada 2004 r. Wskazany plan zagospodarowania przestrzennego określił nieruchomość jako teren przeznaczony pod zabudowę produkcyjno-usługową.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań określa ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) - art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W myśl art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. w przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Według art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Natomiast dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo, gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, co jest warunkiem decydującym o zwolnieniu od podatku w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a jedynie obejmują dane, w przypadku gruntów, dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych - art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 240, poz. 2027 ze. zm.).

Z powyższego wynika, iż o przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

W omawianej sprawie, Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki z o.o. grunt (działki), objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, iż jest on przeznaczony pod zabudowę produkcyjno-usługową.

Tak więc, powyższa czynność wniesienia w formie aportu ww. gruntu ze względu na jego przeznaczenie nie będzie korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, czynność wniesienia aportem nieruchomości przeznaczonej - zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - pod zabudowę podlega na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 22%. Powyższe wynika z faktu, iż opisana we wniosku czynność wniesienia aportem gruntu jest czynnością podlegającą - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i ze względu na przeznaczenie nieruchomości pod zabudowę, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl