ILPP1/443-1256/11-3/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

"A" S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie oddawania towarów (w szczególności pojazdów) w odpłatne użytkowanie na podstawie umów leasingu.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka współpracuje z podmiotami świadczącymi usługi ubezpieczenia (dalej: Zakłady Ubezpieczeń) oraz pośredniczącymi w świadczeniu takich usług (pośrednicy ubezpieczeniowi).

Spółka nabywa usługi ubezpieczenia od Zakładów Ubezpieczeń. Usługi te dotyczą:

Jak wynika z postanowień umów leasingu, przez okres trwania umowy leasingu, leasingobiorca (korzystający) jest bezwzględnie zobowiązany do ubezpieczenia przedmiotu leasingu ponosząc przy tym w pełni ciężar tego ubezpieczenia (ubezpieczenia komunikacyjne obejmujące ubezpieczenie OC oraz AC). Leasingobiorca może przy tym zawrzeć umowę ubezpieczenia w sposób niezależny (we własnym zakresie negocjując warunki ubezpieczenia) lub też może skorzystać z pakietu ubezpieczenia oferowanego przez Spółkę.

W tym drugim przypadku, Spółka ma zawsze status ubezpieczonego (jest właścicielem przedmiotu leasingu i dlatego zależy jej na tym, aby - w przypadku ewentualnej szkody/powstania zdarzenia objętego ubezpieczeniem - otrzymać środki, które taką szkodę pokryją lub zostaną przeznaczone na naprawę przedmiotu). W zależności od okoliczności konkretnej sytuacji, status ubezpieczającego ma albo Spółka albo leasingobiorca.

W tym przypadku, objęcie ochroną klientów Spółki następuje fakultatywnie na zasadach właściwych dla umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, tj. poprzez złożenie przez klienta deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia grupowego i wskazanie klienta przez Spółkę jako ubezpieczonego.

Spółka obciąża kosztami ubezpieczenia (ponoszonymi na rzecz Zakładów Ubezpieczeń) swoich klientów (leasingobiorców).

W ramach świadczenia usług ubezpieczenia na rzecz Spółki, Zakłady Ubezpieczeń są reprezentowane przez podmiot mający status agenta ubezpieczeniowego (dalej: Agent Ubezpieczeniowy) w rozumieniu przepisów ustawy z 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.; dalej: ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym). Agent Ubezpieczeniowy działa na podstawie umowy agencyjnej z Zakładami Ubezpieczeń i wykonuje w ich imieniu lub na ich rzecz czynności agencyjne.

W przeszłości Spółka zawarła z Agentem Ubezpieczeniowym umowę (dalej: Umowa o współpracę), na podstawie której Spółka przejęła od Agenta Ubezpieczeniowego część czynności wykonywanych przez niego w ramach usług świadczonych na rzecz Zakładów Ubezpieczeń (a dotyczących zawierania oraz wykonywania umów ubezpieczenia). Usługi wykonywane przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego w ramach Umowy o współpracę obejmują m.in.: pozyskiwanie klientów Zakładów Ubezpieczeń poprzez informowanie ich o dostępnych pakietach ubezpieczenia, wykonywanie czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia poprzez przedstawianie klientom szczegółowych warunków oferty ubezpieczenia, zbieranie informacji o przedmiocie ubezpieczenia, pomoc w wypełnianiu formularzy ubezpieczenia i przekazywanie ich Agentowi Ubezpieczeniowemu, wykonywanie czynności związanych z zawieraniem umów ubezpieczenia poprzez kompletowanie gotowych dokumentów ubezpieczenia oraz wydawanie ich klientom, jak również uczestniczenie w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia. Wskazane czynności są fizycznie wykonywane przez pracowników Spółki lub współpracujących z Wnioskodawcą doradców leasingowych (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą świadczące usługi na rzecz Spółki; zwane dalej: doradcami leasingowymi). W zamian za wykonywanie powyższych usług, Spółka otrzymuje od Agenta Ubezpieczeniowego comiesięczne wynagrodzenie.

Rozważany model współpracy.

Z uwagi na względy biznesowe, obecnie rozważana jest zmiana modelu współpracy pomiędzy Spółką a Agentem Ubezpieczeniowym oraz Zakładami Ubezpieczeń.

Zgodnie z rozważanym scenariuszem współpracy:

* Spółka nabywałaby w dalszym ciągu usługi ubezpieczeniowe bezpośrednio od Zakładów Ubezpieczeń. W ramach umów ubezpieczenia - obejmującego zarówno umowy ubezpieczenia indywidualnego, jak i grupowego - Spółka występowałaby zawsze jako ubezpieczający (Spółka mogłaby także, w części przypadków, występować równocześnie jako ubezpieczony). Ciężar składki byłby przy tym każdorazowo ponoszony przez korzystającego.

* W związku z przystępowaniem Spółki do umów ubezpieczenia (o charakterze indywidualnym lub grupowym), Zakłady Ubezpieczeń wypłacałyby Spółce premię pieniężną, której wysokość byłaby kalkulowana jako określony procent od wartości usług ubezpieczeniowych nabytych od Zakładów Ubezpieczeń. Premia pieniężna byłaby wypłacana Spółce bezpośrednio przez Zakład Ubezpieczeń z jego własnych środków. Premia byłaby udokumentowana odpowiednią notą księgową.

* Jedynym warunkiem uprawniającym Spółkę do otrzymania premii pieniężnej byłoby nabycie przez Spółkę usług ubezpieczeniowych od określonego Zakładu Ubezpieczeń. Z wypłatą premii pieniężnej przez Zakład Ubezpieczeń na rzecz Spółki nie wiązałyby się żadne inne warunki, w szczególności Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do spełnienia jakichkolwiek świadczeń na rzecz Zakładu Ubezpieczeń.

* Niezależnie, w ramach rozważanego modelu współpracy występowałby również Agent Ubezpieczeniowy (reprezentujący dany Zakład Ubezpieczeń). Agent Ubezpieczeniowy działałby w imieniu lub na rzecz Zakładów Ubezpieczeń (na podstawie umowy z danym Zakładem Ubezpieczeń oraz pełnomocnictwa udzielonego przez ten Zakład Ubezpieczeń). Agent Ubezpieczeniowy nie byłby podmiotem powiązanym ze Spółką.

* Z uwagi na dotychczasowe doświadczenie Spółki w zakresie świadczenia usług na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego (w ramach Umowy o współpracę), Agent Ubezpieczeniowy rozważa powierzenie Spółce świadczenia określonych usług na jego rzecz także w ramach nowego modelu współpracy. Usługi te byłyby świadczone bezpośrednio i wyłącznie na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego. Zakres tych usług obejmowałby w szczególności wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym (np. kompletowanie dokumentów, prowadzenie baz danych, zbieranie i przekazywanie Agentowi Ubezpieczeniowemu odpowiednich informacji itp.). Wykonywane przez Spółkę czynności nie wchodziłyby w zakres pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

* Poszczególne czynności wchodzące w skład usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego byłyby wykonywane przez pracowników Spółki lub współpracujących ze Spółką doradców leasingowych.

* W zamian za świadczenie powyższych usług, Spółka otrzymywałaby wynagrodzenie od Agenta Ubezpieczeniowego. Kwota wynagrodzenia byłaby kalkulowana na podstawie kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku ze świadczeniem wskazanych usług oraz odpowiedniej marży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozważanym modelu współpracy, przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego będą podlegać opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozważanym modelu współpracy, przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego będą podlegać opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, stawka podatku VAT wynosi 23%, z zastrzeżeniem innych przepisów VAT.

W opinii Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego nie będą się mieściły w katalogu czynności:

* opodatkowanych według stawek VAT innych (niższych) niż 23%, ani

* zwolnionych od VAT.

W konsekwencji, w rozważanym modelu współpracy - przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego - usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego będą podlegać opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Z przepisu art. 43 ust. 13 ustawy wynika, iż zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem, w pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Należy odnotować na samym początku, że terminy używane do określenia zwolnień od podatku przewidziane w artykule 13 Dyrektywy muszą być wiernie interpretowane, jako że stanowią wyjątki od ogólnej zasady, która mówi, że podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika (patrz w szczególności sprawa 348/87 Stichting Uitvoering Financiele Acties (1989) ECR 1737, paragraf 13 i sprawa C-287/00 Commission v Germany (2002) ECR I-5811, paragraf 43).

Jest ustalonym prawem precedensowym, że zwolnienia te stanowią niezależne pojęcia prawa wspólnotowego, którego celem jest uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych Państwach Członkowskich.

W związku z powyższym, tut. Organ wydając interpretację w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2011 r. określa ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych.

Natomiast "czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-8/01 orzekł jednak, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia TSUE podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B (a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie oddawania towarów (w szczególności pojazdów) w odpłatne użytkowanie na podstawie umów leasingu. W ramach prowadzonej działalności, Spółka współpracuje z podmiotami świadczącymi usługi ubezpieczenia - Zakładami Ubezpieczeń oraz pośredniczącymi w świadczeniu takich usług. Spółka nabywa usługi ubezpieczenia od Zakładów Ubezpieczeń. Usługi te dotyczą:

Spółka obciąża kosztami ubezpieczenia (ponoszonymi na rzecz Zakładów Ubezpieczeń) swoich klientów (leasingobiorców).

Z uwagi na względy biznesowe, obecnie rozważana jest zmiana modelu współpracy pomiędzy Spółką a Zakładami Ubezpieczeń. Zgodnie z rozważanym scenariuszem współpracy:

* Spółka nabywałaby w dalszym ciągu usługi ubezpieczeniowe bezpośrednio od Zakładów Ubezpieczeń. W ramach umów ubezpieczenia - obejmującego zarówno umowy ubezpieczenia indywidualnego, jak i grupowego - Spółka występowałaby zawsze jako ubezpieczający (Spółka mogłaby także, w części przypadków, występować równocześnie jako ubezpieczony). Ciężar składki byłby przy tym każdorazowo ponoszony przez korzystającego.

* W związku z przystępowaniem Spółki do umów ubezpieczenia (o charakterze indywidualnym lub grupowym), Zakłady Ubezpieczeń wypłacałyby Spółce premię pieniężną, której wysokość byłaby kalkulowana jako określony procent od wartości usług ubezpieczeniowych nabytych od Zakładów Ubezpieczeń. Premia pieniężna byłaby wypłacana Spółce bezpośrednio przez Zakład Ubezpieczeń z jego własnych środków. Premia byłaby udokumentowana odpowiednią notą księgową.

* Jedynym warunkiem uprawniającym Spółkę do otrzymania premii pieniężnej byłoby nabycie przez Spółkę usług ubezpieczeniowych od określonego Zakładu Ubezpieczeń. Z wypłatą premii pieniężnej przez Zakład Ubezpieczeń na rzecz Spółki nie wiązałyby się żadne inne warunki, w szczególności Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do spełnienia jakichkolwiek świadczeń na rzecz Zakładu Ubezpieczeń.

* Niezależnie, w ramach rozważanego modelu współpracy występowałby również Agent Ubezpieczeniowy (reprezentujący dany Zakład Ubezpieczeń). Agent Ubezpieczeniowy działałby w imieniu lub na rzecz Zakładów Ubezpieczeń (na podstawie umowy z danym Zakładem Ubezpieczeń oraz pełnomocnictwa udzielonego przez ten Zakład Ubezpieczeń). Agent Ubezpieczeniowy nie byłby podmiotem powiązanym ze Spółką.

* Z uwagi na dotychczasowe doświadczenie Spółki w zakresie świadczenia usług na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego (w ramach Umowy o współpracę), Agent Ubezpieczeniowy rozważa powierzenie Spółce świadczenia określonych usług na jego rzecz także w ramach nowego modelu współpracy. Usługi te byłyby świadczone bezpośrednio i wyłącznie na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego. Zakres tych usług obejmowałby w szczególności wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym (np. kompletowanie dokumentów, prowadzenie baz danych, zbieranie i przekazywanie Agentowi Ubezpieczeniowemu odpowiednich informacji itp.). Wykonywane przez Spółkę czynności nie wchodziłyby w zakres pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

* Poszczególne czynności wchodzące w skład usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego byłyby wykonywane przez pracowników Spółki lub współpracujących ze Spółką doradców leasingowych.

* W zamian za świadczenie powyższych usług, Spółka otrzymywałaby wynagrodzenie od Agenta Ubezpieczeniowego. Kwota wynagrodzenia byłaby kalkulowana na podstawie kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku ze świadczeniem wskazanych usług oraz odpowiedniej marży.

Biorąc pod uwagę powyższe, czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego będące przedmiotem zapytania, nie będą stanowiły usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Natomiast zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Jak wskazał Wnioskodawca, Agent Ubezpieczeniowy rozważa powierzenie Spółce świadczenia określonych usług na jego rzecz także w ramach nowego modelu współpracy. Usługi te byłyby świadczone bezpośrednio i wyłącznie na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego. Zakres tych usług obejmowałby w szczególności wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym (np. kompletowanie dokumentów, prowadzenie baz danych, zbieranie i przekazywanie Agentowi Ubezpieczeniowemu odpowiednich informacji itp.). Wykonywane przez Spółkę czynności nie wchodziłyby w zakres pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż świadczenia na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego będą stanowić po prostu wykonanie niektórych czynności tej firmy zleconych innej osobie. Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą w rezultacie rozumiane jako forma współpracy polegająca na wspieraniu agenta ubezpieczeniowego za wynagrodzeniem w wykonywaniu należącej do niej działalności, bez wchodzenia w stosunki umowne z ubezpieczonymi.

W związku z tym, przedmiotowe czynności wykonywane na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego nie będą stanowić również usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej z Agentem Ubezpieczeniowym nie będzie można także uznać za usługę stanowiącą element usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej bądź też usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, która sama stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tych usług. Bowiem, charakter tych czynności wskazuje, iż będą one co prawda związane z działalnością gospodarczą Agenta, jednakże nie będzie można ich uznać za usługę stanowiącą element usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, niezbędną do jej świadczenia. Zatem czynności te nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy.

W tym miejscu przytoczyć należy wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2000 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs Excise przeciw CSC Financial Services Ltd, w którym wskazano, iż sam fakt, iż jakiś element składowy jest niezbędny do dokonania transakcji zwolnionej z podatku, nie gwarantuje, iż usługa, która ten element składowy zawiera, jest sama w sobie zwolniona z opodatkowania.

Ponadto wskazać należy, iż problem tzw. usług "back office" był przedmiotem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie Staatssecretaris van Financiën przeciwko Arthur Andersen Co. Accountants c.s. (C-472/03). W wyroku tym TSUE stwierdził, iż artykuł 13 część B lit. a) Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że czynności "back office", polegające na wykonywaniu za wynagrodzeniem usług na rzecz zakładu ubezpieczeniowego, nie stanowią usług pokrewnych czynnościom ubezpieczeniowym dokonywanym przez brokera bądź pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu tego przepisu. Usługi świadczone przez ACMC na rzecz UL (zakładu ubezpieczeniowego przyp. Tut. Organu) muszą być w rezultacie rozumiane jako forma współpracy polegająca na wspieraniu UL za wynagrodzeniem w wykonywaniu należącej do niej działalności, bez wchodzenia w stosunki umowne z ubezpieczonymi.

W świetle powyższego, przedmiotowe czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z Agentem Ubezpieczeniowym, nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 i ust. 13 ustawy.

Reasumując, w rozważanym modelu współpracy, przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego będą podlegać opodatkowaniu VAT według obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. stawki 23%.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz Agenta Ubezpieczeniowego. Natomiast kwestia dotycząca opodatkowania premii pieniężnych otrzymywanych od Zakładu Ubezpieczeń została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2011 r. nr ILPP1/443-1256/11-3/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.