ILPP1/443-1246/10-9/BD - Opodatkowanie VAT aportu kanalizacji deszczowej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu: 26 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 5 stycznia 2011 r. (data wpływu: 10 stycznia 2011 r.), 25 stycznia 2011 r. (data wpływu: 28 stycznia 2011 r.) oraz 2 lutego 2011 r. (data wpływu: 4 i 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu kanalizacji deszczowej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu kanalizacji deszczowej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 5 stycznia 2011 r. (data wpływu: 10 stycznia 2011 r.), 25 stycznia 2011 r. (data wpływu: 28 stycznia 2011 r.) oraz 2 lutego 2011 r. (data wpływu: 4 i 7 lutego 2011 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego i dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto posiada status samorządowej osoby prawnej oraz podatnika podatku od towarów i usług. Na przestrzeni ostatnich lat, Wnioskodawca poniósł wydatki celem realizacji inwestycji kanalizacji deszczowej, mającej służyć odprowadzaniu wód opadowych i roztopowych (dalej: "Kanalizacja" lub "Inwestycja").

Kanalizacja składa się z elementów tworzących całą sieć kanalizacyjną obejmujących między innymi: kanały deszczowe do odprowadzania ścieków opadowych i roztopowych (w tym kanały zamknięte - nieprzełazowe oraz przełazowe), przykanaliki, studzienki rewizyjne z włazem, komory kanalizacyjne, studzienki ściekowe, zawory sieci, studzienki kanalizacyjne, wpusty, wyloty.

Realizacja Inwestycji nastąpiła w ramach wykonywania przez Wnioskodawcę gminnych zadań publicznych. Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), do zadań własnych gminy należą sprawy związane z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, w tym m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

W związku z realizacją Kanalizacji, Wnioskodawca czynił zakupy towarów i usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług, przy czym nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego związanego z ich nabyciem. Nie wykorzystywał bowiem Kanalizacji do czynności opodatkowanych VAT.

Zainteresowany rozważa możliwość wniesienia Kanalizacji aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka"), w związku z czym powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych przedmiotowej czynności na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Z pisma uzupełniającego z dnia 5 stycznia 2011 r. wynikają następujące informacje:

W piśmie z dnia 25 stycznia 2011 r. Zainteresowany wskazał, iż kanalizacja deszczowa mająca być przedmiotem aportu:

Ponadto, pismem z dnia 2 lutego 2011 r. doprecyzowującym opis sprawy Wnioskodawca poinformował, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność wniesienia aportem Kanalizacji do Spółki, będzie podlegała opodatkowaniu VAT i według jakich zasad.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność wniesienia aportem Kanalizacji do Spółki, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z ustawą o VAT, aport podlega opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy wnoszącym jest podatnik VAT, tj. podmiot wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu VAT. (Wniesienie aportu przez podmiot posiadający co prawda status podatnika VAT czynnego, jednakże w przedmiocie majątku niezwiązanego dotychczas z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT nie powinno skutkować opodatkowaniem VAT tej czynności).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są m.in. osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o powyższe przepisy uznać należy, że warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nieodłączną cechą tak prowadzonej działalności gospodarczej jest efekt zarobkowy, a więc dążenie do otrzymania wynagrodzenia (wynika to z gospodarczego charakteru takiej działalności). Podmiot, który nie świadczy usług za wynagrodzeniem nie może więc zostać uznany za wykonujący działalność gospodarczą.

Status podatnika VAT jest zatem przypisany takim działaniom podmiotu, które wypełniają swoim zakresem definicję działalności gospodarczej. Możliwe jest w związku z tym, że podmiot, który generalnie funkcjonuje jako podatnik VAT występuje w konkretnej transakcji jako "niepodatnik" (nie działa w charakterze podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej).

Mając na uwadze fakt, iż konieczność realizacji Inwestycji wynikała z nałożonego na Wnioskodawcę ustawowego obowiązku zapewnienia infrastruktury związanej z odprowadzaniem ścieków (realizacja Inwestycji miała na celu wykonanie zadań własnych gminy) oraz Wnioskodawca nie nabywał towarów i usług związanych z Kanalizacją dla potrzeb wykonania czynności odpłatnych stanowiących działalność gospodarczą i podlegających opodatkowaniu VAT, wszelkie czynności mające za przedmiot Kanalizację nie były i nie będą powiązane z posiadanym przez Wnioskodawcę statusem podatnika VAT. W związku z tym, wszelkie czynności Wnioskodawcy dotyczące Kanalizacji, jako obejmujące majątek nie związany z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu VAT, nie będą podlegały opodatkowaniu VAT. (W ich przypadku bowiem Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT). W konsekwencji wniesienie przez Wnioskodawcę Kanalizacji aportem do Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy).

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), lecz są objęte zwolnieniem, wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Powołany wyżej przepis jednoznacznie wskazuje, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Miasto na przestrzeni ostatnich lat, poniosło wydatki celem realizacji inwestycji kanalizacji deszczowej, mającej służyć odprowadzaniu wód opadowych i roztopowych. Realizacja Inwestycji nastąpiła w ramach wykonywania przez Wnioskodawcę gminnych zadań publicznych.

W związku z realizacją Kanalizacji, Wnioskodawca czynił zakupy towarów i usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług, przy czym nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego związanego z ich nabyciem, nie wykorzystywał bowiem Kanalizacji do czynności opodatkowanych VAT. Wnioskodawca rozważa możliwość wniesienia Kanalizacji aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Czynność aportu będzie oddaniem do użytkowania Kanalizacji pierwszemu nabywcy, w związku z tym, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a aportem nie upłynie okres dwóch lat, albowiem czynność aportu oraz czynność w związku z którą nastąpi pierwsze zasiedlenie, będą stanowić tą samą czynność.

Kanalizacja deszczowa mająca być przedmiotem aportu nie była udostępniana osobom trzecim, nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, udostępniana była dla członków wspólnoty nieodpłatnie.

Przedmiotem przekazania będzie kanalizacja deszczowa przejęta w roku 1945 oraz rozbudowywana od dnia objęcia do roku 2006. Ostatnie wydatki inwestycyjne miały miejsce w latach 2005 do 2006 w ramach realizacji inwestycji w dzielnicy (...), która stanowi niewielki procent planowanej do przekazania kanalizacji. Rozbudowa kanalizacji miała i mieć będzie charakter cykliczny, a jej zakres jest uzależniony od posiadanych środków finansowych zarówno własnych, jak i pomocowych. Kanalizacja od roku 1945 do dnia dzisiejszego była wykorzystywana do zaspokajania potrzeb członków wspólnoty samorządowej nieodpłatnie.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe, zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że wniesienie aportem kanalizacji deszczowej jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności jej zbycia Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

W treści wniosku wskazano, iż kanalizacja deszczowa od roku 1945 do dnia dzisiejszego była wykorzystywana nieodpłatnie do zaspokajania potrzeb członków wspólnoty samorządowej.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się także wszelkie nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Nie ma zatem podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, tj. w tym przypadku budowa sieci wodociągowej oraz jej wykorzystanie w celu wykonywania tych zadań, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że przekazanie Kanalizacji do użytkowania członkom wspólnoty, jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem przedmiotowa kanalizacja deszczowa przed wniesieniem aportem wykorzystywana była do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tak więc dopiero w momencie dokonania aportu, nastąpi oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy budowli po jej wybudowaniu.

Mając na uwadze definicje pierwszego zasiedlenia, będziemy mieli w przedmiotowej sytuacji do czynienia z pierwszym zasiedleniem nieruchomości po jej wybudowaniu, co oznacza, iż nie będzie możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże, należy mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budowli dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w ww. przepisie ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - bez znaczenia natomiast pozostaje fakt, czy Wnioskodawca z tego prawa skorzystał.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z treści wniosku wynika, że inwestycja ujęta w opisie zdarzenia przyszłego była oddana do użytkowania nieodpłatnie (czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT), zatem zakupy z założenia nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi i prawo do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawcy nie przysługiwało.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że czynność wniesienia przez Miasto aportem Kanalizacji do Spółki dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia i tym samym nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z jej nabyciem oraz od nakładów na jej ulepszenie, planowany aport, będzie korzystał ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej opodatkowania aportu kanalizacji deszczowej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Rozstrzygnięcie dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT w związku z dokonaniem ww. aportu, zawarte zostało w odrębnej interpretacji nr ILPP1/443-1246/10-10/BD z dnia 16 lutego 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.