ILPP1/443-1241/10-4/MP - Stawka podatku VAT dla usługi polegającej na wymianie nawierzchni chodnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miejskiej, przedstawione we wniosku - bez daty (data wpływu 25 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonania nawierzchni chodnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonania nawierzchni chodnika. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lutego 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarządca budynku, działając na rzecz Gminy Miejskiej zleci wykonanie robót budowlanych polegających na budowie chodnika do budynku mieszkalnego.

Wykonany chodnik służyć będzie jako dojście do budynku mieszkalnego (poza terenem Wspólnoty Mieszkaniowej). Grunt stanowi własność Gminy Miejskiej (podwórko). Wykonany chodnik obsługiwać będzie budynek mieszkalny i nie jest zakwalifikowany do żadnej z kategorii dróg publicznych, zgodnie z ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 273, poz. 2703 z późn. zm.).

W wyniku uzupełnienia wniosku z dnia 10 lutego 2011 r. Zainteresowany poinformował, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zasadnym będzie zastosowanie 7 % stawki podatku od towarów i usług w związku z remontem nawierzchni stanowiącej dojście do budynku i będącej infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 146 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym stawkę podatku w wysokości 7 % stosuje się do robót budowlano - montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. został wprowadzony art. 5a ustawy, w myśl którego towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 5a ustawy został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

W podatku od towarów i usług mocą art. 41 ust. 1 ustawy, obowiązuje 22 % stawka podatku. Jednakże zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Obok stawki podstawowej ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne i zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, obniżoną stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto w myśl § 7 ust. 1, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8 % dla:

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i pkt 3, rozumie się roboty mające jako cel utrzymanie sprawności elementów budynku lub jego części inne niż remont.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, że 8 % stawka podatku od towarów i usług nie dotyczy stawek stosowanych do budowy, remontu i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, że roboty te podlegają od 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu 23 % stawką podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: robót budowlanych, remontu, czy robót konserwacyjnych, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z uregulowań zawartych w ww. ustawie - Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2).

Pojęcie infrastruktury towarzyszącej zdefiniowane zostało w art. 146 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sposób następujący:

"Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumie się:

Przepis art. 146 ust. 3 ustawy, mimo iż jest częścią ustawy z dnia 11 marca 2004 r., daje możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki podatku dla tego typu robót do dnia 31 grudnia 2007 r. Powyższe wynika z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy w myśl której, w okresie od przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do UE do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowało się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Należy zauważyć, że obniżoną stawkę podatku (do 31 grudnia 2010 r. - 7%, a od 1 stycznia 2011 r. - 8%) stosuje się wyłącznie w odniesieniu do robót w budynku. Natomiast roboty związane z nawierzchnią i odnoszące się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, w obecnie obowiązującym stanie prawnym, nie zostały objęte stawką 8%, ponieważ ani w art. 41 ust. 12 ustawy, ani w przepisach wykonawczych do ustawy ustawodawca nie posłużył się tym terminem.

Zatem ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał do jakich obiektów lub ich części ma zastosowanie obniżona stawka podatku, co oznacza, że począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne związane z infrastrukturą towarzyszącą podlegają opodatkowaniu według 22% stawki podatku, a od 1 stycznia 2011 r. według 23%.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zleci wykonanie robót budowlanych polegających na budowie chodnika do budynku mieszkalnego przy ul. Wykonany chodnik służyć będzie jako dojście do budynku mieszkalnego (poza terenem Wspólnoty Mieszkaniowej). Grunt stanowi własność Gminy Miejskiej (podwórko). Wykonany chodnik obsługiwać będzie budynek mieszkalny i nie jest zakwalifikowany do żadnej z kategorii dróg publicznych. Realizowane przez wykonawcę roboty budowlane związane z wykonaniem chodnika będą odbywały się poza obiektami budownictwa mieszkalnego. Prace te dotyczą infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkalnemu.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że usługi dotyczące wykonania nawierzchni chodnika są opodatkowane stawką w wysokości 23%, zgodnie z przepisem art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, opisane we wniosku roboty dotyczące wykonania nawierzchni chodnika do budynku mieszkalnego poza bryłą budynku, należy zaliczyć do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą obiektom budownictwa mieszkaniowego i opodatkować 23% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.