ILPP1/443-124/09-3/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-124/09-3/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej (...), przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu: 2 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu: 24 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z tytułu organizacji imprez integracyjnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z tytułu organizacji imprez integracyjnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu: 24 marca 2009 r.) o doprecyzowanie stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka organizuje imprezy integracyjne, przeznaczone w zależności od konkretnego przypadku dla:

1.

pracowników Spółki,

2.

pracowników Spółki, przy czym zapraszani są na nie również prowadzący działalność gospodarczą przedstawiciele handlowi oraz agenci,

3.

pracowników Spółki, przy czym zapraszani są na nie również kontrahenci Spółki.

Celem powyższych imprez integracyjnych jest motywowanie oraz integrowanie uczestniczących w nich osób tak, aby z większym zaangażowaniem oraz efektywniej wykonywali swe obowiązki i tym samym przyczyniali się do zwiększania poziomu uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Spółka podkreśla, iż zarówno wskazani powyżej przedstawiciele handlowi jak i agenci - mimo, iż prowadzą własną działalność gospodarczą - odpowiedzialni są za sprzedaż produktów Spółki (przede wszystkim usługi leasingowe) oraz de facto wykonują czynności te same, co pracownicy działu handlowego Spółki (pozyskują klientów, doprowadzają do zawierania umów, zajmują się bieżącą obsługą klientów, itp.).

Przedstawiciele handlowi i agenci współpracują ze Spółką w oparciu o odpowiednie umowy, w których powyższe obowiązki zostały sprecyzowane.

W świetle powyższego, motywacyjno - integracyjny efekt towarzyszący imprezom jest przesłanką, którą Spółka kieruje się zapraszając nie tylko pracowników, ale również przedstawicieli handlowych oraz agentów.

Jak Spółka wskazała powyżej, zdarzają się także imprezy integracyjne, w których obok pracowników Spółki uczestniczą również jej kontrahenci, a więc np. dostawcy towarów i usług dla Spółki oraz jej klienci. Spółka zaprasza kontrahentów, celem nawiązania/utrwalenia z nimi współpracy.

Organizowanie imprez integracyjnych polega na tym, iż Spółka nabywa od wyspecjalizowanego w tym zakresie podmiotu kompleksową usługę, w skład której wchodzą wynajem i wystrój lokalu, żywność i napoje (w tym alkohol), usługi cateringowe, zapewnienie oprawy artystycznej, itp. W związku z nabyciem powyższej usługi, Spółka otrzymuje fakturę VAT, z wykazaną na niej kwotą podatku.

Wydatki na organizację przedmiotowych imprez integracyjnych ponoszone są ze środków obrotowych Spółki. Ponadto, w przypadku imprez, o których mowa w powyższych punktach 2 i 3 Spółka nie potrafi ustalić, jaka część wydatków przypada na pracowników, a jaka na pozostałe osoby. Spółka nie prowadzi bowiem ewidencji konsumpcji oraz intensywności korzystania z innych elementów imprezy integracyjnej przez uczestniczące w niej osoby.

Ponadto - jak wynika z pisma z dnia 20 marca 2009 r. - prowadzona działalność gospodarcza jest zasadniczo w całości opodatkowana podatkiem od towarów i usług, przy czym nieznaczną część świadczonych przez Spółkę usług stanowią usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z organizowaniem imprez integracyjnych, o których mowa w punktach 1-3.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego, związanego z organizacją imprez integracyjnych, o którym mowa w punktach 1-3.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka uważa, że przesłanka ta, mimo iż w sposób pośredni, jest spełniona w analizowanym przypadku, bowiem integracja i motywowanie osób uczestniczących w imprezach pozytywnie wpływa na sprzedaż produktów Spółki, którymi są w głównej mierze usługi leasingu.

Ponadto, w niniejszym stanie faktycznym nie ma zastosowania żadne z ograniczeń prawa do odliczenia VAT naliczonego, określonych w przepisach ustawy o VAT (przede wszystkim art. 88 ust. 1 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym wskazana zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych.

Ponadto zgodnie z art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 cyt. ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT) oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, w poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy o VAT).

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Przepis ten stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 powołanej ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

* przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2,

* nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie bowiem do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka organizuje imprezy o charakterze integracyjno - motywacyjnym przeznaczone dla:

1.

pracowników Spółki,

2.

pracowników Spółki, przy czym zapraszani są na nie również prowadzący działalność gospodarczą przedstawiciele handlowi oraz agenci,

3.

pracowników Spółki, przy czym zapraszani są na nie również kontrahenci Spółki.

Celem powyższych imprez jest motywowanie oraz integrowanie uczestniczących w nich osób tak, aby z większym zaangażowaniem oraz efektywniej wykonywali swe obowiązki i tym samym przyczyniali się do zwiększania poziomu uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Organizowanie imprez integracyjnych polega na tym, iż Spółka nabywa od wyspecjalizowanego w tym zakresie podmiotu kompleksową usługę, w skład której wchodzą wynajem i wystrój lokalu, żywność i napoje (w tym alkohol), usługi cateringowe, zapewnienie oprawy artystycznej itp. W związku z nabyciem powyższej usługi, Spółka otrzymuje fakturę VAT, z wykazaną na niej kwotą podatku. Wydatki na organizację przedmiotowych imprez integracyjnych ponoszone są ze środków obrotowych Spółki.

Ponadto - jak poinformowano w piśmie z dnia 20 marca 2009 r. - prowadzona działalność gospodarcza jest zasadniczo w całości opodatkowana podatkiem od towarów i usług, przy czym nieznaczną część świadczonych przez Spółkę usług stanowią usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że dokonywane przez Wnioskodawcę wydatki z tytułu organizowania imprez integracyjnych związane są ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Oznacza to, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup kompleksowej usługi organizacji imprezy, jednakże z uwzględnieniem unormowań zawartych w przytoczonych przepisach art. 90 ust. 2 i następnych ustawy o podatku od towarów i usług oraz pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu organizacji imprez integracyjnych w stanie faktycznym. Kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu organizacji imprez integracyjnych w zdarzeniu przyszłym została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 21 kwietnia 2009 r. nr ILPP1/443-124/09-4/BD.

Ponadto interpretacjami indywidualnymi nr ILPP1/443-124/09-5/BD i nr ILPP1/443-124/09-6/BD z dnia 21 kwietnia 2009 r. załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej opodatkowania wydatków na organizację imprez integracyjnych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym.

Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl