ILPP1/443-1233/09-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 7 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 23 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenie podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza dokonać wniesienia aportem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, całego przedsiębiorstwa ani zakładu, do spółki osobowej (komandytowej) - Wnioskodawcy, w zamian za objęcie udziałów w tej spółce.

W związku z powyższym, Spółka przystąpi jako komandytariusz do Spółki Komandytowej. Spółka wniesie jako swój wkład do Spółki Komandytowej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, uzyskując tym samym prawo do udziału w zyskach Spółki Komandytowej. Majątek trwały wniesiony do Spółki Komandytowej został przez Spółkę zakupiony w zakresie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Część środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych była używana przez sp. z o.o. przez co najmniej pół roku, a spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tych środków, pozostała część była używana przez sp. z o.o. przez co najmniej pół roku, a spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tych środków. Wartość środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona na podstawie wyceny rynkowej. Spółka będzie partycypować w zyskach Spółki Komandytowej zgodnie z jej umową. Przedmiot wkładu nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

W piśmie z dnia 21 grudnia 2009 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał, że środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wniesione aportem będą wykorzystywane przez Spółkę Komandytową do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wniesieniem aportem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do spółki komandytowej, opodatkowanych podatkiem VAT w spółce wnoszącej aport, spółce osobowej, do której aport został wniesiony, tj. Spółka komandytowa, będzie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego zawartego w otrzymanej fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, aport składników majątkowych będzie stanowić w rozumieniu ustawy o VAT odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług i będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Aport środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie co do zasady podlegał 22% podatkowi od towarów i usług. Aport może być jednak zwolniony od podatku VAT, w przypadku gdy wnoszone aportem środki trwałe i wartości niematerialne i prawne (z wyłączeniem nieruchomości) były używane przez sp. z o.o. przez co najmniej pół roku, a spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tych środków. Podstawę opodatkowania w ocenie Spółki, będzie stanowiła wartość rynkowa wnoszonych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Spółki, wniesienie aportem składników majątkowych objęte będzie zatem definicją odpłatnej dostawy towarów (w przypadku środków trwałych), o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub odpłatnego świadczenia usług (w przypadku wartości niematerialnych i prawnych), o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegających opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Za odpłatnym charakterem powyższych czynności przemawia ekwiwalentność świadczeń w ramach wniesienia aportu, zwłaszcza z uwagi na istnienie bezpośredniego związku pomiędzy aportem składników majątkowych a wydaniem udziałów. Ponadto, istnieje możliwość określenia wartości świadczonych usług lub dostarczanych towarów w pieniądzu, co na podstawie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości pozwala na uznanie danej "transakcji" za mającą charakter odpłatny. Pogląd ten został sformułowany na gruncie orzeczeń C-230/87 (Naturally Yours Cosmetics Ltd) oraz C-33/93 (Empire Stores Ltd).

Dodatkowym argumentem przemawiającym za uznaniem wniesienia aportu za czynność opodatkowaną jest zlikwidowanie dotychczasowego zwolnienia dla aportów w związku z wydaniem przez Ministra Finansów rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w którym wśród zwolnień nie występuje już wniesienie aportu. Równocześnie, przepisy rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r., na gruncie których do dnia 30 listopada 2009 r. aport składników majątkowych był zwolniony od podatku, utraciły moc wiążącą. Oznacza to zatem, że od dnia 1 grudnia 2008 r. opodatkowany jest każdy towar (usługa) wnoszony aportem, przy założeniu, że przedmiotem aportu nie jest całe przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż aport składników majątkowych będzie stanowić w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług i w związku z tym będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji należy uznać, iż czynność wniesienia aportu implikuje konieczność udokumentowania jej fakturą VAT przez wnoszącego aport. Zasady wystawiania faktur będą analogiczne jak przy zwykłej dostawie, tj. fakturę wystawia się w ciągu 7 dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. a zatem decydujące znaczenie dla ustalenia momentu jej wystawienia będzie miało fizyczne przekazanie środka trwałego i/lub wartości niematerialnych i prawnych. Jeżeli chodzi o obowiązek podatkowy z tytułu aportu udokumentowanego fakturą VAT, to powstanie on na ogólnych zasadach, tj. z chwilą wystawienia tej faktury, nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Tak wystawiona faktura będzie uprawniała otrzymującego aport do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. w przypadku dokonania czynności wniesienia towarów lub usług do spółki kapitałowej jako wkładu niepieniężnego (aportu), nie występuje kwota należna (cena) w zamian za wniesione towary/usługi, lecz formę należności stanowią udziały w spółce objęte w zamian za wniesione towary/usługi. w takiej sytuacji należy odwołać się do treści art. 29 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku. Unormowanie art. 29 ust. 3 uzupełnia norma art. 29 ust. 9 ustawy o VAT, zgodnie z którą w przypadku wykonania czynności odpłatnych (wzajemnych) podlegających opodatkowaniu VAT, dla których nie została określona cena, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa towarów lub usług, pomniejszona o kwotę podatku. Wartość rynkowa została zdefiniowana przez ustawodawcę w art. 2 pkt 27b ustawy o VAT jako całkowita kwota, jaką w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju.

W przypadku natomiast, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Z powyższego wynika, że wartość rynkowa jest kwotą brutto i jako taka powinna być ustalona w drodze szacowania wartości aportu. Takie podejście znajduje również uzasadnienie w księgowym ujęciu transakcji. w świetle przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694), u wnoszącego aport księgowanie tej transakcji polega na wyksięgowaniu wartości netto środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem aportu oraz zaksięgowaniu VAT należnego z tytułu tej transakcji. Po stronie aktywów zostaną zaksięgowane udziały w wartości brutto przedmiotu aportu (art. 28 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 ustawy o rachunkowości). u otrzymującego aport nastąpi zwiększenie wkładu wspólników w wysokości wartości brutto otrzymanego aportu, natomiast po stronie aktywów nastąpi zwiększenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w wartości netto oraz zaksięgowanie VAT naliczonego z tytułu tej transakcji (art. 28 ust. 8 pkt 1 ustawy o rachunkowości). Spółka stoi na stanowisku, że podstawę opodatkowania czynności wniesienia aportu należy określić na podstawie art. 29 ust. 9 ustawy o VAT.

W konsekwencji, podstawą opodatkowania będzie wartość rynkowa przedmiotu aportu, tj. wartość rynkowa wnoszonych środków trwałych pomniejszona o kwotę podatku.

Jednocześnie Spółka wskazała, że powyższe stanowisko zostało niejednokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe m.in. w następujących pismach:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych wyżej przepisach art. 7 i art. 8 ustawy o VAT, została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii l Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych). Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Na gruncie ustawy z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037) Kodeks spółek handlowych, przyjęcie, że objęcie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za aport stanowi odpłatność, nie byłoby możliwe. Jednak tak jak ustawa odrywa się od konstrukcji prawa cywilnego, tak wydaje się w pełni zasadne rozpatrywanie odpłatności jedynie na gruncie tej ustawy. z jej przepisów, a także z orzecznictwa ETS wynika, że odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów lub za odpłatne świadczenie usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 cyt. ustawy).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak też rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostały zawarte w dziale IX ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również wskazać, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m.in. w przypadku gdy:

* transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (pkt 2 cyt. art.),

* wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności (pkt 4 lit. a) cyt. art.).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonać wniesienia aportem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, całego przedsiębiorstwa ani zakładu, do spółki osobowej (komandytowej) - Wnioskodawcy, w zamian za objęcie udziałów w tej spółce.

W związku z powyższym, Spółka przystąpi jako komandytariusz do Spółki Komandytowej. Spółka wniesie jako swój wkład do Spółki Komandytowej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, uzyskując tym samym prawo do udziału w zyskach Spółki Komandytowej. Majątek trwały wniesiony do Spółki Komandytowej został przez Spółkę zakupiony w zakresie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Spółka będzie partycypować w zyskach Spółki Komandytowej zgodnie z jej umową.

Odnosząc powyższe do normy wynikającej z cyt. wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż towary (środki trwałe) i wartości niematerialne i prawne wniesione do Spółki Komandytowej (Wnioskodawcy) w formie wkładu niepieniężnego służyć będą wykonywaniu przez tę Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia na zasadach ogólnych podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez wnoszącego aport i dokumentującej ww. transakcję, pod warunkiem jednak niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga to, iż odpowiedzi udzielono przy założeniu, że czynność wniesienia do Spółki Komandytowej aportem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jak stwierdził Wnioskodawca - jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, tzn. że nie korzysta ze zwolnienia od podatku.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacjo podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności: terminu wystawienia faktur, momentu powstania obowiązku podatkowego i podstawy opodatkowania czynności wniesienia aportu oraz zasad księgowania tej czynności u podmiotu wnoszącego aport.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania lub zwolnienia od podatku VAT czynności aportu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa we wniosku, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania ani nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. w kwestii dotyczącej momentu powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego, w dniu 30 grudnia 2009 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna znak ILPP1/443-1233/09-5/KG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.