ILPP1/443-1213/09-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu związanych z eksploatacją budynku - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu związanych z eksploatacją budynku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2009 r. o informacje dotyczące przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Powiat (jednostka samorządu terytorialnego) i Starostwo Powiatowe (jako urząd obsługujący organ władzy publicznej) zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) nie są uznawane za podatników podatku VAT za wyjątkiem czynności o charakterze cywilnoprawnym. Jedną z czynności opodatkowanych jest wynajem pomieszczeń. Do końca br. wynajmowane są wszystkie pomieszczenia w wolnostojącym budynku, w którym różne podmioty prowadzą działalność medyczną i paramedyczną. Faktury za media doprowadzone do budynku, sprzątanie i ochronę obiektu, konserwacje wind itp. traktowane są w całości jako koszt związany ze sprzedażą opodatkowaną, a podatek od towarów i usług z nich wynikający stanowi VAT naliczony, zgodnie z art. 86 ustawy.

Od stycznia 2010 r. pomieszczenia na IV piętrze budynku o powierzchni użytkowej 1125,42 m ^2, co stanowi 18,15% łącznej powierzchni użytkowej (6299 m ²) przeznaczone będę na działalność własną - zajmować je będą wydziały Starostwa Powiatowego. Wydziały te realizować będą wyłącznie zadania publiczne, zatem w tych pomieszczeniach nie będzie prowadzona żadna czynność o charakterze cywilnoprawnym.

W piśmie z dnia 18 listopada 2009 r. stanowiącym odpowiedź na wezwania z dnia 13 listopada 2009 r. Zainteresowany wskazał, że Wnioskodawcą jest Powiat. Ponadto doprecyzowano co następuje:

W związku z powyższym, po uwzględnieniu danych podanych w odpowiedzi na wezwanie, zadano następujące pytanie.

Czy jako VAT naliczony można traktować 81,85% podatku od towarów i usług wynikających z faktur zakupu związanych z eksploatacją budynku, w którym wynajmowane jest 81,85% powierzchni użytkowej, a 18,15% przeznaczane jest na działalność wydziałów Starostwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, rejestr zakupów należy prowadzić dla 81,85% wartości dokumentów zakupu i wynikający stąd podatek VAT naliczony stanowić będzie 81,85% podatku zawartego w tych dokumentach.

Zarówno Powiat jak i Starostwo są uznawani za podatników VAT wyłącznie w przypadku czynności cywilnoprawnych. Jako podatnikom przysługuje im prawo umniejszenia VAT należnego o VAT naliczony związany ze sprzedażą opodatkowaną. Od stycznia 2010 r. nie będzie możliwości zaliczenia jako naliczony całości podatku wynikającego z faktur zakupu mediów i usług związanych z eksploatacją budynku, w związku z przeznaczeniem jego części 18,15% na własną działalność (dla której Starostwo nie jest podatnikiem VAT). Zgodnie z art. 90 ust. 2 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Niestety w opisanej sytuacji nie ma zastosowania art. 90 ust. 3 cytowanej ustawy, określający wysokość proporcji jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności opodatkowanych w obiekcie całkowitym, gdyż działalność własna realizowana na 18,15% powierzchni użytkowej nie stanowi obrotu w myśl art. 29 ustawy. Jedynym rozwiązaniem zatem jest umożliwienie częściowego odliczenia VAT z faktur zakupu wyodrębnionych dla obiektu, w którym częściowo są wynajmowane pomieszczenia, w proporcji wynikającej z udziału procentowego powierzchni wynajmowanych pomieszczeń do całkowitej powierzchni użytkowej - czyli 81,85% podatku wynikającego z faktur zakupu tych towarów i usług. Zatem jako czynny podatnik VAT korzystając z praw jakie daje ustawa Wnioskodawca proponuje wykazanie VAT naliczonego według tego samego wskaźnika procentowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii l Nr 347 str.1 z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie ETS.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ponadto zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Obrotem natomiast - zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy - jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Sprzedażą natomiast - w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy - jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z powyższej analizy przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Ponadto w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ww. ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Powiat działa w charakterze podatnika VAT w odniesieniu do czynności polegających na wynajmie pomieszczeń. Do końca br. Wnioskodawca będzie wynajmował wszystkie pomieszczenia w wolnostojącym budynku, w którym różne podmioty prowadzą działalność medyczną i paramedyczną. Faktury za media doprowadzone do budynku, sprzątanie i ochronę obiektu, konserwacje wind itp. traktowane są w całości jako koszt związany ze sprzedażą opodatkowaną, a podatek od towarów i usług z nich wynikający stanowi podatek naliczony, zgodnie z art. 86 ustawy. Od stycznia 2010 r. pomieszczenia na IV piętrze budynku o powierzchni użytkowej 1125,42m2, co stanowi 18,15% łącznej powierzchni użytkowej (6299m2) przeznaczone będę na działalność własną - zajmować je będą wydziały Starostwa Powiatowego. Wydziały te realizować będą wyłącznie zadania publiczne, zatem wykorzystanie ww. pomieszczeń będzie związane wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o VAT należy stwierdzić, że w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca będzie zobowiązany przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur związanych z utrzymaniem budynku, poszczególnym kategoriom działalności: zadaniom publicznym (zdaniem Wnioskodawcy niepodlegającym opodatkowaniu) i działalności gospodarczej (podlegającej opodatkowaniu), która będzie się odbywała w ww. budynku, w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. w tym miejscu podkreślić należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Podatnik uwzględniając przyszłą specyfikę działalności.

W przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy zawarte w art. 90 ust. 2-10 ustawy dotyczące zasad obliczania współczynnika proporcji i dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy jego zastosowaniu, związanego z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, z uwagi na fakt, iż przepisy te mają zastosowanie do podatników wykonujących czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz czynności zwolnione od tego podatku. Wnioskodawca nie uzyskuje obrotów z tytułu czynności zwolnionych od podatku VAT, natomiast czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT nie są uwzględniane przy ustalaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Reasumując, w sprawie będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego wyłącznie z działalnością opodatkowaną, tj. najmem budynku, a wybór metody wyodrębniania kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, leży w obowiązku Zainteresowanego.

Nadmienia się, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności stwierdzenia, czy wydziały Powiatu (Starostwa) realizują zadania organu władzy publicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.