ILPP1/443-119/14-2/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W drodze spadku po ojcu (zapis w testamencie), w roku 1999 Wnioskodawca został współwłaścicielem w 1/3 części działki nr 10 AM-1 położonej w (...) przy ul. (...), o łącznej powierzchni 2,5750 ha. Pozostałymi współwłaścicielami są dwaj bracia Zainteresowanego, ich udział wynosi także po 1/3 części działki każdy.

Działka ta oznaczona jest w rejestrze gruntów Katastru (...) jako grunty orne RIIIb i RIVa, grunty rolne zabudowane B-RIIIb, Łąki trwałe ŁIII i pastwiska trwałe PsIV.

Rada Miejska (...) uchwałą nr (...) z dnia 23 marca 2000 r. zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (...) w (...). oraz drugi plan zagospodarowania przestrzennego dla węzła (...) oraz terenów przyległych w (...) - uchwała Rady Miejskiej (...) nr (...) z dnia 9 lipca 2009 r.

Nigdy Wnioskodawca ani Jego bracia nie wnioskowali o uwzględnienie podziału działki nr 10 AM-1 w miejscowym planie zagospodarowania. Na dzień dzisiejszy z działki nr 10 AM-1 zostały wydzielone 4 działki przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z planem przestrzennym zagospodarowania z dnia 23 marca 2000 r. Ponadto z działki nr 10 AM-1 Zainteresowany i Jego bracia będą wywłaszczeni z powierzchni 0,6578 ha - z przeznaczeniem na drogę publiczną, zgodnie z planem przestrzennym zagospodarowania Rady Miejskiej (...) nr (...) z dnia 9 lipca 2009 r.

Wnioskodawca zamierza obecnie dokonać sprzedaży (wraz z Jego braćmi, każdy w udziale 1/3) jednej działki, wydzielonej z działki nr 10 AM-1. W przyszłości Zainteresowany będzie chciał sprzedać kolejne - pozostałe działki (wraz z braćmi, każdy w udziale 1/3), wydzielone z działki nr 10 AM-1.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że:

* nie prowadzi gospodarstwa rolnego, tj. przedmiotowe grunty nigdy nie były i nie są przez Zainteresowanego ani Jego braci użytkowane rolniczo. Wnioskodawca całe życie pracuje w przedsiębiorstwach, nigdy nie prowadził działalności gospodarczej,

* wskazane grunty nigdy nie były dzierżawione, jak i też nie były przedmiotem najmu,

* w skład działki wchodzi dom mieszkalny zniszczony w 70%, nigdy nie był remontowany, przebudowywany, obecnie w stanie ruiny,

* obecna transakcja sprzedaży, która ma się odbyć, będzie pierwszą sprzedażą Zainteresowanego,

* nie dokonywał nigdy sprzedaży działek,

* sprzedaż wskazanej działki nie jest ogłoszona w żadnych środkach masowego przekazu,

* Zainteresowany oraz Jego bracia nigdy nie wnioskowali o uwzględnienie podziału działki nr 10 AM-1 w miejscowym planie zagospodarowania,

* Wnioskodawca oraz Jego bracia nie podejmowali żadnych działań zmierzających do uzbrojenia działki nr 10 AM-1 w media, tak więc wydzielone działki nie są uzbrojone w media.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana powyżej sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w działce, wynoszącego 1/3 (biorąc pod uwagę fakt, że bracia również wraz z Zainteresowanym dokonują sprzedaży swoich udziałów - zatem następuje sprzedaż jednej działki wydzielonej z działki nr 10 AM-1) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. czy od tej sprzedaży Zainteresowany będzie zobowiązany zapłacić podatek VAT.

2. Czy sprzedaż kolejnych działek (wydzielonych z działki nr 10 AM-1) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. czy od tych kolejnych sprzedaży Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie sprawy, sprzedaż udziału w wysokości 1/3 działki wydzielonej z działki nr 10 AM-1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i od tej sprzedaży Zainteresowany nie będzie zobowiązany zapłacić podatku VAT.

Wnioskodawca uważa, że od sprzedaży kolejnych działek również nie będzie zobowiązany zapłacić podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ustawy, podatnikami są osoby fizyczne, wykonujące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. W świetle powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zdaniem Zainteresowanego, sprzedaż działek wydzielonych z działki nr 10 AM-1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż tym czynnościom nie można przypisać znamion prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż jest to jedynie zwykłe wykonywanie prawa własności - zbycie majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w spadku po ojcu - nie zaś wyzbywanie się majątku nabytego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.UE L Nr 347.1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. cytowanej wyżej ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 Kodeks cywilny, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 Kodeksu cywilnego uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek, Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że w drodze spadku po ojcu (zapis w testamencie), w roku 1999 Wnioskodawca został współwłaścicielem, w 1/3 części działki nr 10 AM-1, o łącznej powierzchni 2,5750 ha. Pozostałymi współwłaścicielami są dwaj bracia Zainteresowanego, ich udział wynosi także po 1/3 części działki każdy. Nigdy Wnioskodawca nie wnioskował o uwzględnienie podziału działki nr 10 AM-1 w miejscowym planie zagospodarowania. Na dzień dzisiejszy z działki nr 10 AM-1 zostały wydzielone 4 działki przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z planem przestrzennym zagospodarowania z dnia 23 marca 2000 r. Ponadto z działki nr 10 AM-1 Zainteresowany i Jego bracia będą wywłaszczeni z powierzchni 0,6578 ha - z przeznaczeniem na drogę publiczną, zgodnie z planem przestrzennym zagospodarowania z dnia 9 lipca 2009 r.

Wnioskodawca zamierza obecnie dokonać sprzedaży (wraz z Jego braćmi, każdy w udziale 1/3) jednej działki, wydzielonej z działki nr 10 AM-1, w przyszłości Zainteresowany będzie chciał sprzedać kolejne - pozostałe działki (wraz z braćmi, każdy w udziale 1/3), wydzielone z działki nr 10 AM-1. Wnioskodawca nie prowadzi gospodarstwa rolnego, tj. przedmiotowe grunty nigdy nie były i nie są przez Zainteresowanego użytkowane rolniczo. Wnioskodawca całe życie pracuje w przedsiębiorstwach, nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Wskazane grunty nigdy nie były dzierżawione, jak i też nie były przedmiotem najmu. W skład działki wchodzi dom mieszkalny zniszczony w 70%, nigdy nie był remontowany, przebudowywany, obecnie w stanie ruiny. Obecna transakcja sprzedaży, która ma się odbyć, będzie pierwszą sprzedażą Zainteresowanego. Wnioskodawca nie dokonywał nigdy sprzedaży działek. Sprzedaż wskazanej działki nie jest ogłoszona w żadnych środkach masowego przekazu.

Zainteresowany nigdy nie wnioskował o uwzględnienie podziału działki nr 10 AM-1 w miejscowym planie zagospodarowania. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do uzbrojenia działki nr 10 AM-1 w media, tak więc wydzielone działki nie są uzbrojone w media.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawcy, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowany nabył analizowaną nieruchomość w drodze spadku po ojcu. Grunty będące przedmiotem wniosku nigdy nie były i nie są przez Zainteresowanego użytkowane rolniczo. Grunty te nigdy nie były dzierżawione, jak też nie były przedmiotem najmu. Zainteresowany nie dokonywał nigdy sprzedaży działek. Sprzedaż wskazanej działki nie jest ogłoszona w żadnych środkach masowego przekazu. Zainteresowany nigdy nie wnioskował o uwzględnienie podziału działki w miejscowym planie zagospodarowania. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do uzbrojenia działki nr 10 AM-1 w media, tak więc wydzielone działki nie są uzbrojone w media.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nie będzie zatem działał jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży udziału w nieruchomości stanowić będzie jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Zainteresowanego prywatnego majątku. Wnioskodawca sprzedając udział w nieruchomości będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży udziału w opisanej nieruchomości, tj. gruncie, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. udziału w nieruchomości, a dostawę tego udziału cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Taka sama sytuacja będzie miała miejsce w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w pozostałych wydzielonych działkach gruntu.

Podsumowując:

Ad. 1

Opisana powyżej sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w działce, wynoszącego 1/3 (biorąc pod uwagę fakt, że bracia również wraz z Zainteresowanym dokonują sprzedaży swoich udziałów - zatem następuje sprzedaż jednej działki wydzielonej z działki nr 10 AM-1) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem od tej sprzedaży Zainteresowany nie będzie zobowiązany zapłacić podatku VAT.

Ad. 2

Sprzedaż kolejnych działek (wydzielonych z działki nr 10 AM-1) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem od tych kolejnych sprzedaży Wnioskodawca nie będzie zobowiązany zapłacić podatku VAT.

Należy wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie chroni natomiast Jego braci (współwłaścicieli nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.