ILPP1/443-1187/10-2/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem. Posiada gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 300 ha - zajmuje się produkcją roślinną. w maju 2009 r. Wnioskodawca zakupił grunty rolne o łącznej powierzchni 91,6527 ha. Grunty były rolniczymi i Zainteresowany zakupił je na cele rolnicze - prowadzi tam działalność rolniczą.

W roku 2009 Rada Miasta dokonała zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w związku z czym część gruntów należących do Wnioskodawcy została ujęta w planach, jako grunt pod zabudowę jednorodzinną i zabudowę pod usługi turystyczne.

Zainteresowany postanowił wydzielić część gruntu z działalności rolniczej i przekształcić je w działki budowlane i część wydzielonych działek sprzedać. Za zarobione środki Wnioskodawca zamierza wykupić grunty rolne, które teraz dzierżawi.

Łącznie do sprzedaży Zainteresowany ma 70 działek i nie wie ile będzie transakcji. Wnioskodawca zapłacił tylko za wydanie decyzji, nie dokonywał ogłoszeń i nie ponosi kosztów związanych ze sprzedażą. Najchętniej Wnioskodawca sprzedałby wszystkie grunty jednemu nabywcy. Ponieważ jest to jednak mało prawdopodobne, zdecydował się na podział gruntu na działki. Zainteresowany nie ma zamiaru prowadzić żadnej działalności gospodarczej w tym zakresie, ani nie miał takiego zamiaru, gdy kupował te grunty.

Działki będące przedmiotem sprzedaży były wykorzystywane do działalności rolniczej i wyprodukowane na nich zboża były sprzedawane. Opisany grunt nie był wydzierżawiany ani użyczany, był wykorzystywany wyłącznie przez Zainteresowanego.

Wnioskodawca nie planuje uzbrajać działek - nie będzie dokonywał żadnych przyłączy. Grunty według planów mają posłużyć w części pod zabudowę jednorodzinną, a w drugiej części pod usługi turystyczne.

Zainteresowany wcześniej nie dokonywał dostaw innych działek, poza opisanymi w niniejszym wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien transakcji zbycia działek opodatkowywać podatkiem od towarów i usług, ponieważ grunty nabył na potrzeby własnego gospodarstwa rolnego. z zakupionych 91 ha do podziału i sprzedaży przeznaczył tylko 15 ha.

Pomimo, iż transakcji sprzedaży może być nawet 70, to Zainteesowany nie uznaje ich jako działalności handlowej, gdyż nie kupił tej ziemi w celach handlowych, tylko rolniczych. Ponieważ wydzielił działki z gruntów rolnych, ich sprzedaży dokona jako osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Kupując działki Wnioskodawca nie miał i nadal nie ma zamiaru wykonywać działalności gospodarczej zawiązanej z działkami, więc nie powinien opodatkowywać transakcji sprzedaży tych działek podatkiem VA T.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. wprowadzonym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

Artykuł 2 pkt 19 ustawy stanowi, iż przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez działalność rolniczą rozumie się - na mocy art. 2 pkt 15 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. - produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez gospodarstwo rolne - stosownie do art. 2 pkt 16 ustawy - rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem, który zajmuje się produkcją roślinną. Posiada gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 300 ha. w maju 2009 r. zakupił grunty rolne o pow. 91,6527 ha na cele rolnicze. w roku 2009 Rada Miasta dokonała zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. w związku z czym część gruntów Wnioskodawcy zostało ujęte jako grunty pod zabudowę jednorodzinną i zabudowę pod usługi turystyki. Zainteresowany wydzielił część gruntu z działalności rolniczej, przekształcił je w działki budowlane i 70 działek zamierza sprzedać. Wnioskodawca zapłacił za wydanie decyzji, nie dokonywał ogłoszeń i nie ponosi kosztów związanych ze sprzedażą. Działki będące przedmiotem sprzedaży były wykorzystywane do działalności rolniczej i wyprodukowane na nich zboża były sprzedawane. Opisany grunt nie był wydzierżawiany ani użyczany, był wykorzystywany wyłącznie przez Zainteresowanego. Wnioskodawca nie planuje uzbrajać działek - nie będzie dokonywał żadnych przyłączy. Grunty według planów mają posłużyć w części pod zabudowę jednorodzinną, a w drugiej części pod usługi turystyczne. Zainteresowany wcześniej nie dokonywał dostaw innych działek poza opisanymi w niniejszym wniosku.

Mając na uwadze powołaną wyżej definicję działalności gospodarczej, należy uznać, iż planowane przez Zainteresowanego transakcje mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zatem, rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wykorzystywał będący przedmiotem wniosku grunt (stanowiący część gospodarstwa rolnego) w celu prowadzenia działalności rolniczej, nie można uznać, że grunt ten jest majątkiem osobistym, który - jak sama nazwa wskazuje - służy do zaspokajania tylko i wyłącznie potrzeb osobistych (prywatnych).

Ponadto w przedmiotowej sprawie sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały w wyniku przekształcenia gruntów rolnych można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden raz). Zamiar dokonania sprzedaży działek ma niewątpliwie charakter powtarzalny, a warunek zamiaru dokonania tych czynności w sposób częstotliwy zostaje tu wypełniony. Zatem, dostawa przedmiotowych nieruchomości dokonywana jest w warunkach wskazujących na nadanie tym czynnościom zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonym ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowane podatkiem od towarów i usług są te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa działek będących przedmiotem wniosku, nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego zostały one ujęte jako grunty pod zabudowę jednorodzinną i zabudowę pod usługi turystyki.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych działek wykorzystywanych wcześniej w działalności rolniczej przez Wnioskodawcę, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.