ILPP1/443-1177/10-4/KŁ - Zwolnienie podmiotowe od podatku VAT usług rachunkowo-księgowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu do: Urzędu Skarbowego w Lesznie 2 listopada 2010 r., Biura KIP w Lesznie 3 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych. W dniu 20 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni uzupełniła opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (sformułowane poprzez wskazanie przez Wnioskodawczynię roku 2011 i 2012 jako momentu planowanego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego).

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 tej ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są uprawnieni również do wykonywania działalności obejmującej:

* prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie;

* sporządzanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów zeznań i deklaracji podatkowych.

O wyłączeniu ze zwolnienia podmiotowego od VAT decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności, zatem wykonywanie usług księgowych polegających na sporządzaniu deklaracji nie należy zaliczać do usług doradztwa, mają one bowiem charakter techniczny, a nie prawny, ponieważ sporządzane są na podstawie dostarczonych dokumentów. Zatem, w sytuacji świadczenia usług rachunkowo-księgowych podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

W dniu 20 stycznia 2011 r. uzupełniono opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy biuro rachunkowe może korzystać ze zwolnienia od VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji świadczenia usług rachunkowo-księgowych podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Samych usług księgowych nie można utożsamiać ze świadczeniem usług doradztwa. Świadczenie usług księgowych niewątpliwie wiąże się z posiadaniem określonej wiedzy pozwalającej na ich wykonywanie. Niemniej jednak nie jest to równoznaczne z uznaniem, iż osoba świadcząca tego rodzaju usługi jest doradcą, czyli osobą, która udziela porady, wskazuje sposób postępowania w jakiejś sprawie.

W uzupełnieniu z dnia 14 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, że będzie mogła w roku 2012 skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Zainteresowana zamierzała skorzystać ze zwolnienia w roku 2011, ale termin złożenia pisma o rezygnacji z VAT w Urzędzie Skarbowym minął 15 stycznia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Jak stanowi art. 2 ust. 4 powołanej ustawy, w 2011 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ponadto na mocy art. 113 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i ust. 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż obecnie co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Na podstawie § 26 ww. rozporządzenia Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. Pod poz. 37 załącznika do cyt. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, "doradzać" znaczy udzielać porady, podać, wskazać sposób postępowania w takiej sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Tut. Organ wskazuje, iż jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w poz. 13 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Biorąc po uwagę przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia jedynie usług księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy następnie zostali zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni - art. 96 ust. 10 ustawy.

Artykuł 96 ust. 12 ustawy stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Powyższe oznacza, że podatnicy podatku od towarów i usług, po spełnieniu określonych przepisami warunków zwolnienia podmiotowego oraz powiadomieniu właściwego naczelnika urzędu skarbowego, mogą dokonać wyboru zwolnienia z początkiem roku podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonego biura rachunkowego wykonuje następujące czynności:

* prowadzenie rejestru podatku od towarów i usług,

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,

* prowadzenie ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego,

* rozliczanie oraz sporządzanie deklaracji podatkowych VAT,

* rozliczanie zaliczek i sporządzanie deklaracji na należny podatek dochodowy,

* prowadzenie karty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez Zleceniodawcę,

* rozliczanie zaliczek i sporządzanie deklaracji ZUS oraz obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od zatrudnionych pracowników przez Zleceniodawcę,

* prowadzenie rejestrów VAT,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych,

* rozrachunki z ZUS.

Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W roku 2010 Zainteresowana osiągnęła przychód w wysokości 89.466,84 zł netto. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od 1 stycznia 2007 r.

Należy zauważyć, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który utracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia - ponowny jego wybór, po spełnieniu określonych warunków. Przepis ten, nie określa w jakim terminie podatnik jest zobowiązany o zamiarze wyboru zwolnienia poinformować urząd. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikająca z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.

Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy, nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Natomiast obowiązek wskazany w art. 2 ust. 4 cyt. wyżej ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni nie dotyczy.

Z opisu zdarzenia przyszłego w przedmiotowej sprawie wynika, iż Wnioskodawczyni nie wykonuje usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, zatem również usług o charakterze doradczym. Wnioskodawczyni może więc korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obecnie obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni nie wykonuje usług o charakterze doradczym, ani nie udziela porad prawnych, miała prawo do zwolnienia podmiotowego z tytułu prowadzonej działalności biura rachunkowego od dnia 1 stycznia 2011 r., gdyż wartość sprzedaży opodatkowanej uzyskana przez Zainteresowaną nie przekroczyła w roku 2010 kwoty 100.000 zł, a usługi wykonywane przez Wnioskodawczynię nie podlegają wyłączeniu ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto, w sytuacji gdy od dnia 1 stycznia 2011 r. Zainteresowana z prawa tego nie skorzystała, może wybrać zwolnienie od dnia 1 stycznia 2012 r., pod warunkiem jednak, iż spełni wszystkie warunki uprawniające do skorzystania z takiego zwolnienia wynikające z obowiązujących przepisów.

Ponadto, należy zauważyć, iż interpretacja dotycząca zdarzenia przyszłego przedstawia stan prawny obowiązujący w dniu wydania interpretacji. Zatem traci ona aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.