ILPP1/443-1161/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na produkcję książek i czasopism - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na produkcję książek i czasopism.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się produkcją poligraficzną polegającą m.in. na wytwarzaniu metodami poligraficznymi książek i czasopism, oznaczonych odpowiednio symbolami PKWiU ex 22.11 i 22.13. Na zlecenie wydawców drukarnia dokonuje procesu produkcyjnego składającego się z wielu różnorodnych czynności, w wyniku których powstaje gotowy wyrób: książka lub czasopismo posiadające symbol ISBN lub ISSN. Do jego wytworzenia spółka zużywa materiały (papier, karton, farby, kleje itp.) stanowiące jej własność. Zamawiającymi książki lub czasopisma są podmioty posiadające prawo do rozpowszechniania dzieła na różnych polach eksploatacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). w wyniku procesu produkcyjnego Spółki powstaje nowe dobro materialne przeznaczone już bez dalszych procesów technologicznych wprost do ostatecznego odbiorcy. Spółka dysponując wykonanym nakładem książek lub czasopism stawia wykonany produkt do dyspozycji zamawiającego (wydawcy), przekazując jednocześnie prawo do dysponowania nim. Przedmiotem dostawy jest przeniesienie na wydawcę (zamawiającego) prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanej książki lub czasopisma. Drukarni nie przysługują prawa autorskie do wykonanego dzieła, przysługują one zamawiającemu lub samemu autorowi. Spółka nie dysponując prawem autorskim nie dokonuje ich sprzedaży na żadnym z pól eksploatacji, lecz realizuje jedynie dostawę towarów w postaci materialnej, przenosząc w tym zakresie odpłatnie prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Spółka wystawia przy tym fakturę VAT określając w niej przedmiot sprzedaży jako książka PKWiU 22.11 lub czasopismo PKWiU 22.13. Nabywca kupując wydrukowaną przez Spółkę książkę lub czasopismo staje się jej właścicielem bez względu na to, jaki posiada zakres uprawnień w sferze autorskich praw majątkowych.

Mimo, iż w ocenie Spółki, wykonywane czynności druku przy użyciu własnych materiałów winno być kwalifikowane jako dostawa towarów opatrzonymi odpowiednimi symbolami ISBN i ISSN, to biorąc pod uwagę bardzo różniące się w tym zakresie interpretacje poszczególnych Izb Skarbowych, Spółka stosowała dotąd 22% stawkę VAT. Sytuacja taka sprawia, że drukarnia staje się niekonkurencyjna, gdyż wydawcy zdecydowanie wybierają drukarnie stosujące zerową stawkę VAT. Utrzymanie tego stanu rzeczy spowoduje trudności w utrzymaniu Spółki na rynku druku książek i czasopism.

Spółka realizuje również wyżej opisaną produkcję książek i czasopism wykorzystując materiały powierzone przez zleceniodawcę. w takich przypadkach, gdy materiały powierzone przez zleceniodawcę stanowią przeważającą część materiałów użytych do wytworzenia książki lub czasopisma, całość procesu produkcji uznaje za świadczenie usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja książek i czasopism w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy) o funkcji całkiem odmiennej od tej związanej z wykorzystanymi materiałami, które stają się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę (zlecającego) do rozporządzania nim jak właściciel. Bez znaczenia jest przy tym kwestia własności praw autorskich, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tego utworu, jakim jest książka lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki lub czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel Spółka musi przenieść na niego prawo ich posiadania. Wnioskodawca wyzbywa się własności materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek i czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę (zlecającego) wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzaniu tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z własnych materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z tym, że produkowane przez Spółkę, w oparciu o własne materiały, książki i czasopisma mieszczą się w grupowaniu PKWiU 22.11 i 22.13 oraz oznaczone są symbolami ISBN i ISSN zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. do dostaw ww. książek i czasopism należy stosować 0% stawkę podatku VAT.

Przytoczona wyżej argumentacja nie ma - w opinii Wnioskodawcy - zastosowania w przypadku produkcji książek i czasopism z materiałów których przeważająca część stanowi własność zleceniodawców. w tym przypadku całość procesu produkcji książek i czasopism należy uznać za świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i zastosować 22% stawkę podatku VAT. Wnioskodawca wskazuje, iż przedstawione stanowisko jest analogiczne ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektorów Izb Skarbowych w Warszawie i Poznaniu w interpretacjach indywidualnych znak:, IPPP2/443-578/09-2/AZ, IPPP2/443-535/09-2/BM, IPPP2/443-500/09-4/AZ, IPPP1/443-344/09-2/JB, IPPP2/443-371/09-2/AZ, IPPP2/443-349/09-2/AZ, IPPP2/443-189/09-2/AZ, ILPP2/443-229/09-2/TW, ILPP1/443-583/09-3/AK, ILPP1/443-187/07-3/IN, ILPP1/443-123/07-4/HW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść cytowanego przepisu ma swój odpowiednik w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. w konsekwencji powyższych zapisów, dokonując analizy określonej czynności ustalić należy, czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Analiza powołanych przepisów - w szczególności treści art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy - wskazuje, iż towary i usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystki, o których mowa w art. 119.

Ponadto zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), do dnia 31 grudnia 2009 r., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Zatem - odnosząc definicję usługi zawartą w ww. rozporządzeniu do definicji usługi zawartej w art. 8 - wyjaśnić należy, iż pojęcie usług wynikające z powołanego rozporządzenia nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy o VAT, a pojęcie dostawy towaru w powołanym rozporządzeniu nie występuje.

W konsekwencji dokonując oceny określonej czynności należy badać czy jest ona usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie ustalić czy usługa ta została wymieniona w klasyfikacji usług.

Natomiast, dla oceny czy w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa towaru uregulowana w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, kluczowe jest ustalenie czy następuje - w ramach tej czynności - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki, broszury lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, broszura lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, broszury, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów (papier, farby, karton, kleje itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy w wyniku wykonanych czynności zostaje wytworzony z własnego materiału, nowy produkt - książka, a następnie przeniesione zostaje prawo do rozporządzania tym produktem na zleceniodawcę to taką czynność należy uznać za dostawę towarów. Natomiast w przypadku, gdy drukowanie książki odbywa się z materiałów powierzonych przez odbiorcę, wykonywanie przez drukarnię czynności są świadczeniem usług na rzecz zleceniodawcy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zajmuje się produkcją poligraficzną polegającą m.in. na wytwarzaniu metodami poligraficznymi książek i czasopism oznaczonych odpowiednio symbolami PKWiU ex 22.11 i 22.13. Na zlecenie wydawców drukarnia dokonuje procesu produkcyjnego składającego się z wielu czynności, w wyniku których powstaje gotowy wyrób: książka lub czasopismo posiadające symbol ISBN lub ISSN. Do jego wytworzenia Spółka zużywa materiały stanowiące jej własność. Zamawiającymi książki lub czasopisma są podmioty posiadające prawo do rozpowszechniania działa na różnych polach eksploatacji w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Spółka dysponując wykonanym nakładem książek lub czasopism stawia wykonany produkt do dyspozycji zamawiającego (wydawcy), przekazując jednocześnie prawo do dysponowania nim. Przedmiotem dostawy jest przeniesienie na wydawcę (zamawiającego) prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanej książki lub czasopisma. Drukarni nie przysługują prawa autorskie do wykonanego dzieła, przysługują one zamawiającemu lub samemu autorowi. Spółka realizuje również produkcję książek i czasopism wykorzystując materiały powierzone przez zleceniodawcę. w takim przypadku materiały stanowią przeważającą część materiałów użytych do wytworzenia książki lub czasopisma, skutkiem czego proces produkcji Spółka uznaje za świadczenie usługi.

Jak wynika zatem z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wytwarza - angażując do tego określone własne materiały - produkt mający postać książki lub czasopisma i przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel. Taki charakter czynności przesądza na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, o dostawie towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast w sytuacji, gdy w procesie powstawania książek wykorzystywane są materiały powierzone przez zleceniodawcę, wówczas należy uznać całość procesu za świadczenie usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże zarówno w samej ustawie o podatku od towarów i usług, jak też i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki o symbolu PKWiU ex 22.11 (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

Natomiast, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku, stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Jednocześnie definicja czasopisma specjalistycznego, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b) rozporządzenia zawarta została w ust. 3 tego przepisu. Wynika z niej, iż przez czasopismo specjalistyczne należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wytwarzając książki i czasopisma z własnych materiałów, a następnie przenosząc prawo do rozporządzania takimi towarami jak właściciel na wydawcę (zamawiającego), dokonuje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Skutkiem wykonania takiej czynności Zainteresowany może do dostawy książek sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 22.11 oznaczonych symbolem ISBN, zastosować na podstawie § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, preferencyjną, tj. 0% stawkę podatku VAT.

W przypadku, gdy drukowane przez Zainteresowanego czasopisma sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 22.13 są czasopismami specjalistycznymi, spełniającymi warunki o których mowa w § 9 ust. 3 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to czynność ta również podlega opodatkowaniu według 0% stawki podatku VAT, bowiem dostawa czasopism - przy zachowaniu warunków opisanych wyżej - także stanowi dostawę towarów, do której zastosowanie ma - na podstawie powołanego wyżej przepisu - zerowa stawka VAT.

Natomiast wykonanie czynności druku książek i czasopism z materiałów należących do zlecającego stanowi usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy - nie korzystającą z preferencyjnej stawki VAT - opodatkowaną 22% stawką podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji statystycznej drukowanych książek i czasopism, będących przedmiotem dostawy, do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.