ILPP1/443-1157/14-4/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 9 lutego 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca, Zainteresowany) jest właścicielem nieruchomości położonej (...), oznaczonej geodezyjnie numerami działek: 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60, o łącznej powierzchni 525 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Działka nr 316/60 powstała z podziału działki nr 316/41 - decyzją Prezydenta Miasta z dnia 26 września 2011 r.

Działki nr 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/41 i 316/46 powstały z podziału działek nr 316/12 i 317/1 decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 14 lipca 1994 r.

Działka nr 316/12 powstała z podziału działki nr 316/5 decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 3 kwietnia 1992 r.

Działka nr 317/1 powstała z podziału działki nr 317 decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 14 lipca 1994 r.

Działka nr 316/5 stała się własnością Gminy na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 3 września 1991 r.

Działka nr 317 stała się własnością Gminy na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 2 czerwca 1992 r.

Gmina nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość oznaczona geodezyjnie numerami działek: 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60, przygotowana zostanie do sprzedaży.

Zgodnie z obowiązującym dla ww. terenu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie oznaczonym symbolem M/U2 - są to tereny zabudowy mieszkaniowo - usługowej.

Nieruchomość stanowi grunt pełniący obecnie funkcję parkingu samochodowego, nawierzchnia terenu jest utwardzona, częściowo nawierzchnią bitumiczną, częściowo betonowymi płytkami chodnikowymi, ograniczonymi krawężnikami. Ponadto przez nieruchomość przebiegają przyłącza podziemnej infrastruktury technicznej (kanalizacyjne i elektroenergetyczne).

Znajdująca się na ww. działkach nawierzchnia bitumiczna i sieci infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409).

Miasto wybudowało istniejące zagospodarowanie, lecz nie ma informacji, kiedy to nastąpiło.

Nieruchomość nie jest i nie była przedmiotem dzierżawy (nieruchomość została nieodpłatnie przekazana w administrowanie ZGKiM).

Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. obiektów budowlanych.

Elementy położone na ww. działkach nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług (Gmina nie wykorzystywała działek na cele prowadzonej działalności gospodarczej).

W piśmie z dnia 5 lutego 2015 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany wskazał, że nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wybudowanych przez Zainteresowanego na działkach nr: 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60 obiektów budowlanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca przy sprzedaży nieruchomości opisanej w punkcie 68 powinien naliczyć podatek od towarów i usług czy też dostawa ww. towaru powinna być zwolniona od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości wskazanej we wniosku, stanowiącej własność Gminy powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty, budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.) - zgodnie z którym - krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, w odniesieniu do dostawy opisanej we wniosku nieruchomości Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a powyższa czynność w świetle ustawy stanowi odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest właścicielem nieruchomości oznaczonej geodezyjnie numerami działek: 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60, o łącznej powierzchni 525 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Działka nr 316/60 powstała z podziału działki nr 316/41 - decyzją Prezydenta Miasta z dnia 26 września 2011 r. Działki nr 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/41 i 316/46 powstały z podziału działek nr 316/12 i 317/1 decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 14 lipca 1994 r. Działka nr 316/12 powstała z podziału działki nr 316/5 decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 3 kwietnia 1992 r. Działka nr 317/1 powstała z podziału działki nr 317 decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 14 lipca 1994 r. Działka nr 316/5 stała się własnością Gminy na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 3 września 1991 r. Działka nr 317 stała się własnością Gminy na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 2 czerwca 1992 r. Gmina nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość oznaczona geodezyjnie numerami działek: 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60, przygotowana zostanie do sprzedaży. Zgodnie z obowiązującym dla ww. terenu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie oznaczonym symbolem M/U2 - są to tereny zabudowy mieszkaniowo - usługowej.

Nieruchomość stanowi grunt pełniący obecnie funkcję parkingu samochodowego, nawierzchnia terenu jest utwardzona, częściowo nawierzchnią bitumiczną, częściowo betonowymi płytkami chodnikowymi, ograniczonymi krawężnikami. Ponadto przez nieruchomość przebiegają przyłącza podziemnej infrastruktury technicznej (kanalizacyjne i elektroenergetyczne).

Znajdująca się na ww. działkach nawierzchnia bitumiczna i sieci infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409). Miasto wybudowało istniejące zagospodarowanie, lecz nie ma informacji, kiedy to nastąpiło. Nieruchomość nie jest i nie była przedmiotem dzierżawy (nieruchomość została nieodpłatnie przekazana w administrowanie ZGKiM). Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. obiektów budowlanych. Elementy położone na ww. działkach nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług (Gmina nie wykorzystywała działek na cele prowadzonej działalności gospodarczej). Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wybudowanych przez Zainteresowanego na działkach nr: 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60 obiektów budowlanych.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wskazania, czy przy sprzedaży nieruchomości opisanej powyżej należy naliczyć podatek od towarów i usług, czy też dostawa ww. towaru powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie np. moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanych zwolnień od podatku VAT, to w przypadku towarów może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W tym miejscu należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409). Zgodnie z art. 3 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o:

W rozpatrywanej sprawie kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do obiektów budowlanych, które znajdują się na działkach o nr 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60, nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość, będąca przedmiotem planowanej dostawy, jest zabudowana obiektami budowlanymi - nawierzchnią bitumiczną i sieciami infrastruktury technicznej, które to obiekty zostały wybudowane przez Wnioskodawcę. Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem dzierżawy, i nie ponoszono wydatków na ulepszenie względem obiektów budowlanych na niej usytuowanych. Zatem w niniejszej sprawie nie doszło do pierwszego zasiedlenia tych obiektów budowlanych. Nigdy bowiem nieruchomość ta nie została oddana do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, w świetle powyższego, planowana dostawa ww. nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem będzie ona dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zatem należy przeanalizować, czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawcy w stosunku do ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektów budowlanych znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

W konsekwencji zostały spełnione warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, bowiem w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że dostawa obiektów budowlanych usytuowanych na działkach o nr 316/36, 316/37, 316/38, 316/39, 316/40, 316/46, 316/60 będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W konsekwencji dostawa gruntów, na których znajdują się ww. obiekty, będzie również zwolniona od podatku, na mocy art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż opisanej nieruchomości, na której znajdują się obiekty budowlane w postaci nawierzchni bitumicznej oraz sieci infrastruktury technicznej będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwolnienie, z uwagi na regulację art. 29a ust. 8 ustawy, będzie miało również zastosowanie do dostawy gruntu, na którym ww. obiekty budowlane są posadowione.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.