ILPP1/443-1154/08/11-S/MP - Skutki podatkowe nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 592/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu: 16 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z o.o., w ramach reklamy i reprezentacji dokonuje nieodpłatnych przekazywań kontrahentom towarów takich jak czapeczki, koszulki, kasetony, itp. Przedmioty te załączane są do zbywanych odpłatnie towarów. Nieodpłatne przekazania ww. gadżetów mają na celu zwiększenie zainteresowania klientów produktami Spółki, a tym samym efektywne wpłynięcie na wielkość obrotów Podatnika. Podejmowane działania mają ścisły związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie kontrahentom towarów na cele reklamy i reprezentacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Od dnia 1 czerwca 2005 r. nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy w każdym przypadku znajdzie się poza zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek ten Zainteresowany wyprowadził z brzmienia przepisów art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, jako odpłatną, a więc opodatkowaną, dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;

* wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Dla właściwego rozpoznania kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów ma również znaczenie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Stosownie do wskazanego przepisu, w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005 r. nie było opodatkowane przekazywanie prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast od dnia 1 czerwca 2005 r. wyżej przywołany przepis stanowi, iż art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Spółka podkreśla, iż w nowym brzmieniu przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ustawodawca wyłącza tę grupę towarów spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie wskazując dodatkowo warunku bezpośredniego związku ich przekazania (wręczenia) z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W ocenie Wnioskodawcy, z powołanych wyżej przepisów wynika, że przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy, jako czynność bezwzględnie związana z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu VAT podlega bowiem co do zasady jedynie odpłatna dostawa towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Nieodpłatna dostawa towarów podlega VAT wyłącznie w sytuacji, gdy towary przekazywane są na cele inne, niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (m.in. darowizny, towary przekazywane na cele osobiste pracowników), jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od przekazywanych towarów, w całości lub w części (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Zdaniem Spółki, w chwili obecnej brak jest jakiegokolwiek przepisu, który uzasadniałby możliwość opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzoną działalnością.

Bez znaczenia - w opinii Zainteresowanego - jest rodzaj przekazywanego towaru. Liczy się przede wszystkim fakt związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dla wyłączenia od opodatkowania wystarczającym jest, że towar został przekazany na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Ustawodawca nie wymaga natomiast, by sam towar był związany z prowadzonym przedsiębiorstwem. W konsekwencji podatkowi VAT nie będzie podlegało nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy. Przedmiotowa czynność jest bowiem w sposób oczywisty związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wręczenie kontrahentom różnego rodzaju przedmiotów ma bowiem na celu zachęcenie ich do dalszej, efektywnej współpracy, co w konsekwencji przyczyni się do zwiększenia obrotów Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przy tym znaczenia rodzaj przekazywanych przedmiotów. Wystarczającą przesłanką jest natomiast fakt, że przedmiotowe przekazanie towarów wpływa korzystnie na sytuację gospodarczą Spółki. w konsekwencji - w ocenie Zainteresowanego - nie ulega żadnym wątpliwościom, że czynność ta ma bezpośredni związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał się na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt I FSK 600/07.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 2 marca 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-1154/08-2/KG, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nieodpłatne przekazanie gadżetów typu czapeczki, koszulki, kasetony, itp. stanowiących reklamę Spółki, co do zasady, traktowane jest jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Wyjątek stanowią wydane nieodpłatnie gadżety, które spełniają definicję prezentów o małej wartości - w myśl art. 7 ust. 4 ustawy.

Pismem z dnia 16 marca 2009 r. Spółka z o.o. wezwała tut. Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 9 kwietnia 2009 r. nr ILPP1/443/W-36/09-2/HMW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, pełnomocnik Spółki z o.o. wniósł w dniu 18 maja 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 13 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 592/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 października 2009 r., sygn. akt I SA/Po 592/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Odzwierciedleniem tego stanu prawnego jest wydany w składzie siedmiu sędziów, wyrok NSA, który zapadł w dniu 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08, zgodnie z którym przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do tego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle powołanych wyżej art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Taka wykładnia wymienionych przepisów art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy, z jednej strony pozostaje w zgodzie z prawem wspólnotowym (art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy), czyli jest wykładnią prowspólnotową, a drugiej strony nie pozostaje w sprzeczności z gramatycznym brzmieniem omawianych przepisów, a więc nie prowadzi do rezultatów sprzecznych z efektami wykładni językowej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach reklamy i reprezentacji dokonuje nieodpłatnych przekazań kontrahentom towarów takich jak czapeczki, koszulki, kasetony, itp. Przedmioty te załączane są do zbywanych odpłatnie towarów. Nieodpłatne przekazania ww. gadżetów mają na celu zwiększenie zainteresowania klientów produktami Spółki, a tym samym efektywne wpłynięcie na wielkość obrotów Podatnika. Podejmowane działania mają ścisły związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom towarów takich jak czapeczki, koszulki, kasetony, itp. na cele reprezentacji i reklamy Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.