ILPP1/443-1135/14-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie uznania przekazania w formie darowizny na rzecz spółki prawa do zarejestrowanego znaku towarowego za czynność podlegającą podatkowi VAT,

* prawidłowe - w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania darowizny prawa do znaku towarowego.

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazania w formie darowizny na rzecz spółki prawa do zarejestrowanego znaku towarowego za czynność podlegającą podatkowi VAT oraz w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania darowizny prawa do znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Podatnikowi, jako właścicielowi marek, przysługują prawa ochronne na znaki towarowe udzielone na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej.

Z uwagi na rozwój przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni planuje przeprowadzenie restrukturyzacji prowadzonej działalności poprzez zmianę formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej i stopniowe przeniesienie całej swojej działalności do spółki komandytowej, w której Wnioskodawczyni będzie komandytariuszem, zaś komplementariuszem będzie spółka z o.o., w której Zainteresowana będzie wspólnikiem.

Po utworzeniu spółki komandytowej, do której Wnioskodawczyni wniesie wkład pieniężny, planowane jest przekazanie przez Wnioskodawczynię do spółki komandytowej w formie darowizny praw do znaków towarowych, a następnie wniesienie w formie wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa Zainteresowanej.

W konsekwencji Wnioskodawczyni zaprzestanie prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, a dotychczasowa działalność gospodarcza zostanie "przejęta" i będzie prowadzona przez spółkę komandytową.

Prawa ochronne na znak towarowy nie zostały do chwili obecnej ujęte jako wartość materialna i prawna dla celów podatkowych, bowiem zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy PIT, takiemu ujęciu podlegają jedynie wartości niematerialne i prawne nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie. Znak towarowy będzie używany w spółce komandytowej na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez wspólników w ramach tej spółki.

Wnioskodawczyni rozważa skutki podatkowe w podatku od towarów i usług przekazania w formie darowizny praw do znaków towarowych na rzecz spółki komandytowej, w której będzie komandytariuszem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie sprawy darowizna (nieodpłatne przekazanie) praw do zarejestrowanego znaku towarowego do spółki komandytowej z udziałem Wnioskodawczyni jako komandytariusza będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

2. W przypadku uznania w zakresie pytania pierwszego stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe - jaka będzie podstawa opodatkowania darowizny praw do zarejestrowanego znaku towarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Darowizna znaku towarowego w przedstawionym stanie sprawy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE przyjętego stanowiska ad. 1.

Znak towarowy, w świetle postanowień ustawy VAT, nie może być uznany za towar, a jedynie za prawo majątkowe, co wynika z art. 2 pkt 6 ustawy VAT. Stąd umowa mająca za przedmiot znak towarowy może być rozpatrywana na gruncie przepisów ustawy VAT jako świadczenie usług.

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają jedynie czynności odpłatne, czynności nieodpłatne (a taką planuje przeprowadzić Wnioskodawca) podlegają opodatkowaniu jedynie w przypadku zakreślonym przez ustawę. Mając na uwadze treść art. 8 ust. 2 ustawy VAT, który określa, co stanowi przedmiot podatku w przypadku czynności nieodpłatnych (nieodpłatnych usług), należy uznać, że do stanu opisanego w pytaniu nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, bowiem dotyczy on użycia towarów w określony sposób, a zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy VAT, zarejestrowany znak towarowy nie jest towarem.

Konsekwencje podatkowe planowanej czynności mogą więc zostać określone na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT. Zgodnie z przytoczonym przepisem, opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepis określa dwa rodzaje czynności nieodpłatnych, które ustawodawca zaliczył do przedmiotu podatku.

Do pierwszych należy nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste określonych osób. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie "cele osobiste" oznacza, że przepis ten dotyczy świadczeń nieodpłatnych na rzecz osób fizycznych, bowiem tylko w przypadku osób fizycznych można zakładać "cel osobisty" takiej osoby. Jak zasadnie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 744/10 "Realizacja celu osobistego polega na zaspokajaniu własnej (prywatnej) potrzeby osoby, która ten cel realizuje, a potrzeby osobiste pracownika, to takie potrzeby, do których zaspokojenia pracodawca nie jest zobowiązany przepisami prawa, więc przekraczające zakres obowiązków pracodawcy. Przy czym realizacja celu osobistego zrywa związek z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa. Świadczenia zaspokajające osobiste potrzeby pracownika nie mają zatem związku z potrzebami prowadzonej działalności i służą realizacji innych celów niż związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa".

Mając na uwadze, że darowizna znaku towarowego ma odbyć się na rzecz jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej (spółki komandytowej) oraz jej cel (o czym dalej), do planowej czynności nie znajdzie zastosowania pierwszy człon analizowanego przepisu.

Zgodnie z końcową częścią przepisu - opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Oznacza to, że jedyną przesłanką dla opodatkowania świadczeń nieodpłatnych jest ich przeznaczenie. W przypadku świadczeń nieodpłatnych związanych z działalnością gospodarczą podatnika - nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, są neutralne. W przypadku, gdy czynność nie jest wykonywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej - świadczenie takie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Z punktu widzenia odpowiedzi na postawione przez Zainteresowanego pytania, należy zdefiniować pojęcie "usług wykonanych do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika". Jak wskazuje A. Bartosiewicz, R. Kubacki "VAT komentarz" str. 152 "W tym przypadku podatnik występuje bowiem w roli konsumenta tej usługi, przeznaczając ją na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać te wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z drugiej jednak strony usługa ta musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze, a więc prowadzącego działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy)".

Także w interpretacjach organów podatkowych wskazuje się, jakiego typu działania uważa się za usługi niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2012 r., nr IPTPP1/443-470/12-2/MW "Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 r., nr IPPP1-443-773/11-5/AS "Aby natomiast nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2, musi ono służyć celom innym niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Za usługi niezwiązane z działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów usług".

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2011 r., nr ITPP1/443-259/11/MS "Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem, tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych.

Mając na uwadze powyższe stanowiska organów, w każdym przypadku należy określić cel świadczonej czynności nieodpłatnej i jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli celem wykonania nieodpłatnego świadczenia, nie jest przysporzenie niezwiązane z działalnością gospodarczą, lecz z procesem restrukturyzacyjnym prowadzonej przez podatnika działalności, w ramach której są wykonywane czynności opodatkowane, mające wpływ na obroty czy zyski przedsiębiorstwa, dbanie o wizerunek przedsiębiorstwa, czy zapewnienie efektywności przedsiębiorstwa - wszystkie podane cele oraz zbieżne z nimi, będą świadczeniami na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze, że dotychczas prowadzona działalność gospodarcza przez Wnioskodawcę wymagała zmiany formy prawnej, decyzja o restrukturyzacji, elementem której jest planowana darowizna znaków towarowych na rzecz spółki osobowej - jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Świadczenie tego typu nie jest dokonane na cele osobiste, tym bardziej, że po przeniesieniu znaku nadal będzie on wykorzystywany do działalności gospodarczej.

Oceniając stan sprawy, uznać więc należy, że darowizna znaku towarowego będzie czynnością związaną z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą, stąd nie będzie on podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca dokona darowizny znaku towarowego na rzecz spółki komandytowej, jednakże nie na cele osobiste, ale na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższa darowizna będzie więc związana z prowadzonym przedsiębiorstwem i będzie służyła celom ww. spółki, a więc również Wnioskodawcy, będącemu wspólnikiem ww. spółki.

W podobnym stanie sprawy analogiczne stanowisko jak przedstawione przez Wnioskodawcę zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2012 r., nr IPPP2/443-56/12-2/IG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 4 listopada 2013 r., nr ILPP1/443-701/13-2/AWa oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 maja 2014 r., nr ILPP1/443-180/14-2/NS.

Reasumując uznać należy, że darowizna znaków towarowych będzie czynnością związaną z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą, stąd nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

W przypadku uznania stanowiska wyrażonego w ad. 1 za nieprawidłowe - w ocenie Wnioskodawczyni - podstawa opodatkowania darowizny praw do znaku towarowego będzie ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy VAT, w konsekwencji czego podstawa opodatkowania będzie stanowić koszt związany z wytworzeniem znaku towarowego (koszty projektów znaku, koszty związane z rejestracją znaku towarowego).

W przypadku uznania, że w opisanym zdarzeniu przyszłym dochodzi jednak do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanego na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT, podstawą prawną do ustalenia podstawy opodatkowania winien być art. 29a ust. 5 ustawy VAT - będzie nim koszt wytworzenia znaku. Zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy VAT "W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika".

Zgodnie z zacytowanym powyżej przepisem, podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług - na mocy przepisu szczególnego traktowanego jak odpłatne świadczenie usług - jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawa VAT nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem kosztu świadczenia usługi poniesionej przez podatnika.

Skoro ustawodawca podatkowy odwołuje się do kosztu wykonania usługi - w podstawie opodatkowania należy ująć wydatki związane z utworzeniem (opracowanie graficzne znaku) i zarejestrowaniem znaku towarowego, a więc te wydatki, które bezpośrednio zostały wydatkowane na utworzenie znaku, przy nabyciu których podatnik miał prawo do odliczenia.

Jak wskazują J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda "VAT 2010" Warszawa 2010 r., str. 431 "W podstawie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług nie należy natomiast uwzględniać tych kosztów związanych ze świadczeniem. w przypadku których podatnik w ogóle nie był uprawniony do odliczenia podatku naliczonego. W sprawie C-193/91 Gerhard Mohsche TSUE potwierdził prawidłowość wyłączenia z podstawy opodatkowania z tytułu wykorzystania dla celów prywatnych dóbr należących do przedsiębiorstwa (przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia) wartość usług związanych z konserwacją tych dóbr, nabytych bez prawa do odliczenia podatku".

Tym samym, za podstawę opodatkowania można przyjąć wartość ustaloną w oparciu o poniesione wydatki na wytworzenie znaku, z wyłączeniem wydatków, przy których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia, zgodnie z przytoczonym orzeczeniem TSUE.

Przy tak określanej podstawie opodatkowania nie jest istotna cena rynkowa danej usługi z dnia dokonania darowizny, lecz koszt wytworzenia znaku towarowego z dnia jego rejestracji. Ustalając podstawę opodatkowania usługi polegającej na przekazaniu w formie darowizny znaku towarowego należy uwzględnić jedynie koszty faktycznie poniesione przez podatnika w celu wytworzenia i rejestracji tego znaku, które dawały prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podstawą opodatkowania będzie kwota stanowiąca sumę kosztów poniesionych w przeszłości, a związanych z wytworzeniem znaku towarowego, w tym z ustanowieniem prawa ochronnego. Do tak ustalonej podstawy opodatkowania nie wlicza się kosztów związanych z całokształtem działalności gospodarczej podatnika, zwłaszcza kosztów, które miały miejsce już po rejestracji znaku towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie uznania przekazania w formie darowizny na rzecz spółki prawa do zarejestrowanego znaku towarowego za czynność podlegającą podatkowi VAT,

* prawidłowe - w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania darowizny prawa do znaku towarowego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

Z ww. powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i w ramach tej działalności dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Podatnikowi, jako właścicielowi marek przysługują prawa ochronne na znaki towarowe. Z uwagi na rozwój przedsiębiorstwa Zainteresowana planuje przeprowadzenie restrukturyzacji prowadzonej działalności poprzez zmianę formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej i stopniowe przeniesienie całej swojej działalności do spółki komandytowej, w której Wnioskodawczyni będzie komandytariuszem, zaś komplementariuszem będzie spółka z o.o., w której Zainteresowana będzie wspólnikiem. Po utworzeniu spółki komandytowej, do której Wnioskodawczyni wniesie wkład pieniężny, planowane jest przekazanie przez Wnioskodawczynię do spółki komandytowej w formie darowizny praw do znaków towarowych, a następnie wniesienie w formie wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa Zainteresowanej. W konsekwencji Wnioskodawczyni zaprzestanie prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, a dotychczasowa działalność gospodarcza zostanie "przejęta" i będzie prowadzona przez spółkę komandytową. Prawa ochronne na znak towarowy nie zostały do chwili obecnej ujęte jako wartość materialna i prawna dla celów podatkowych. Znak towarowy będzie używany w spółce komandytowej na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez wspólników tej spółki.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą, w pierwszej kolejności, skutków podatkowych przekazania w formie darowizny prawa do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz spółki komandytowej, w której będzie komandytariuszem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza przekazać nieodpłatnie (w drodze darowizny) znaki towarowe spółce komandytowej. Należy zatem zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie tych wartości ww. znaków zalicza się do świadczenia usług.

Jak stanowi cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika - należy traktować jako odpłatne świadczenie usług.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawczyni dokona darowizny znaków towarowych na rzecz spółki komandytowej. Czynność ta dla Zainteresowanej jest nieodpłatna, bowiem z wniosku nie wynika aby otrzymała Ona od spółki jakikolwiek ekwiwalent.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów.

Zatem, przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z kolei przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. W związku z tym, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ze złożonego wniosku wynika, że w analizowanej sprawie Spółka osobowa otrzyma prawa do znaków towarowych, które to prawa przysługiwały dotychczas Wnioskodawczyni. W zamian Zainteresowana nie otrzyma od Spółki osobowej jakiegokolwiek świadczenia. Przeniesienie praw i obowiązków następuje więc bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że darowizna przez Zainteresowaną znaków towarowych spółce komandytowej będzie miała wpływ na przyszłą sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, Jej wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów.

Ponadto, to Spółka komandytowa (jako odrębny podatnik), w której Wnioskodawczyni będzie komandytariuszem, będzie pobierała, na podstawie zawartych umów, opłaty z tytułu udostępniania znaków towarowych dalszym podmiotom.

Trudno w takim przypadku uznać, że czynność ta jest dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni.

Reasumując, czynność nieodpłatnego przekazania (darowizna) praw do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz Spółki komandytowej nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Zainteresowanej dotyczą również kwestii ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro znaki towarowe zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz Spółki komandytowej, a więc na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię - osobę fizyczną, działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Natomiast podstawą opodatkowania tej czynności, w myśl art. 29a ust. 5 ustawy, będzie poniesiony przez Zainteresowaną koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem znaków towarowych (np.: koszty projektów znaków towarowych, koszty związane z rejestracją znaków towarowych, itp.).

Podsumowując, podstawę opodatkowania darowizny praw do zarejestrowanego znaku towarowego należy ustalić na podstawie art. 29a ust. 5 ustawy i stanowić będzie ona całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem znaków towarowych.

W tej części stanowisko Zainteresowanej uznane zostało za prawidłowe.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych podkreślić należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.