ILPP1/443-1119/11-5/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy dla usług przekwalifikowania zawodowego,

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. szkoleń.

W dniu 19 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy dla usług przekwalifikowania zawodowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. szkoleń. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 listopada 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. złożyła w Wojewódzkim Urzędzie Pracy wniosek o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VIII Regionalne Kadry Gospodarki, Działanie 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie, Poddziałanie 8.1.1 Rozwój kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw. Przedmiotem projektu jest przeprowadzenie kursów zawodowych:

* kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą "M" (135), wg wytycznych Instytutu (...),

* kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą "T' (141), wg wytycznych Instytutu (...),

* kurs kierowcy wózka jezdniowego oraz bezpiecznej obsługi wymiany butli gazowej w wózkach jezdniowych,

* kurs przygotowujący do uzyskania uprawnień elektroenergetycznych gr. 1,

* kurs przygotowujący do uzyskania uprawnień energetycznych - cieplnych gr. 2,

* kurs przygotowujący do egzaminów kwalifikacyjnych w zakresie uprawnień gazowych gr. 3,

* kurs obsługi podestu ruchomego z egzaminem "U",

* kurs operatora suwnic, wciągników i wciągarek z egzaminem "U",

* kurs operatora żurawia przenośnego z egzaminem "U",

* kurs operatora koparko-ładowarki kl. 3 wszystkie typy,

* kurs operatora koparek jednonaczyniowych kl. 3 (do 2,5 m ³).

Kursy zaplanowane w projekcie objęte są pomocą publiczną. Przedsiębiorcy delegując pracowników na szkolenia zobligowani będą do wniesienia wkładu własnego w wynagrodzeniach w wysokości:

* 20% w przypadku mikro i małych przedsiębiorstw,

* 30% w przypadku średnich przedsiębiorstw oraz

* 40% w przypadku dużych firm.

W sytuacji niewystarczającego wkładu własnego w wynagrodzeniach konieczne będzie wniesienie przez przedsiębiorcę wkładu własnego w gotówce.

Na realizację zadania, w ramach ww. projektu, Spółka z o.o. otrzymywać będzie środki finansowe z Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Mają one pokrywać bezpośrednie koszty przeprowadzanych kursów, jak też koszty pośrednie, związane z funkcjonowaniem Spółki.

W uzupełnieniu z dnia 7 listopada 2011 r. Zainteresowany wskazał, iż:

Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie będzie świadczył bezpośrednio usług szkoleniowych tylko podmiot wybrany w postępowaniu przetargowym.

Usługi szkoleniowe będą finansowane w całości ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spółka uważa, że realizacja zadań w ramach projektu może korzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Ad. 2.

Spółka uważa, że od zakupów związanych wyłącznie z realizacją projektu nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku w trybie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż zakupy nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Spółka uważa, że od zakupów związanych z ogólnym funkcjonowaniem firmy, a dotyczących w pewnej części również realizacji projektu przysługuje jej odliczenie na zasadach określonych w art. 90 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy dla usług przekwalifikowania zawodowego,

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. szkoleń.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Jednocześnie, stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, złożył w Wojewódzkim Urzędzie Pracy wniosek o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest podmiotem objętym systemem oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty i nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Przedmiotem projektu jest przeprowadzenie kursów zawodowych, tj.:

* kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą "M" (135), wg wytycznych Instytutu (...),

* kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą "T" (141), wg wytycznych Instytutu (...),

* kurs kierowcy wózka jezdniowego oraz bezpiecznej obsługi wymiany butli gazowej w wózkach jezdniowych,

* kurs przygotowujący do uzyskania uprawnień elektroenergetycznych gr. 1,

* kurs przygotowujący do uzyskania uprawnień energetycznych - cieplnych gr. 2,

* kurs przygotowujący do egzaminów kwalifikacyjnych w zakresie uprawnień gazowych gr. 3,

* kurs obsługi podestu ruchomego z egzaminem "U",

* kurs operatora suwnic, wciągników i wciągarek z egzaminem "U",

* kurs operatora żurawia przenośnego z egzaminem "U",

* kurs operatora koparko-ładowarki kl. 3 wszystkie typy,

* kurs operatora koparek jednonaczyniowych kl. 3 (do 2,5 m ³).

Efektem prowadzonych ww. szkoleń jest przekwalifikowanie zawodowe, a przedmiotowe usługi obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z zawodem i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Usługi będące przedmiotem projektu będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, m.in.: ustawa o dozorze technicznym - dotyczy obsługi urządzeń transportu bliskiego (suwnice, podesty ruchome, wózki jezdniowe), szkolenie z egzaminem na uprawnienia - energetyczne, cieplne, gazowe - rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej oraz spawaczy, lutowaczy płomieniowych, przecinaczy tlenowych-rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych.

Ponadto, Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie będzie świadczył bezpośrednio usług szkoleniowych, tylko podmiot wybrany w postępowaniu przetargowym.

Kursy zaplanowane w projekcie objęte są pomocą publiczną. Przedsiębiorcy delegując pracowników na szkolenia zobligowani będą do wniesienia wkładu własnego w wynagrodzeniach w wysokości:

* 20% w przypadku mikro i małych przedsiębiorstw,

* 30% w przypadku średnich przedsiębiorstw oraz

* 40% w przypadku dużych firm.

W sytuacji niewystarczającego wkładu własnego w wynagrodzeniach konieczne będzie wniesienie przez przedsiębiorcę wkładu własnego w gotówce.

Na realizację zadania, w ramach ww. projektu, Zainteresowany otrzymywać będzie środki finansowe z Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Mają one pokrywać bezpośrednie koszty przeprowadzanych kursów, jak też koszty pośrednie, związane z funkcjonowaniem Spółki.

Wnioskodawca wskazał również, iż wykonuje działalność gospodarczą tylko opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a zakupione towary i usługi będą służyły wyłącznie realizacji projektu.

Dla oceny tego, czy szkolenia dla pracowników firm prywatnych wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany świadcząc przedmiotowe usługi w postaci ww. szkoleń, nie jest podmiotem objętym systemem oświaty. Ponadto, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia w ramach przedmiotowego projektu dla pracowników firm prywatnych, nie będą spełniały przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W związku z czym należy przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a)-c) powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi przeprowadzania ww. szkoleń będą spełniały definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Szkolenia te będą miały na celu - jak wskazał Wnioskodawca - przekwalifikowanie zawodowe, zatem przedmiotowe usługi będą obejmowały nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z zawodem i będą miały na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca poinformował, iż realizowane szkolenia będą prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, określonych m.in. w:

* ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z późn. zm.),

* rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.),

* rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470).

Wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, iż oferuje kursy w zakresie obsługi urządzeń transportu bliskiego (suwnice, podesty ruchome, wózki jezdniowe). Świadczone usługi kształcenia - ww. kursy - prowadzone są w formach i oparte na zasadach przewidzianych w ww. ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym.

Zgodnie z art. 237³ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860), które określa:

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

W myśl § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Wskazać należy, iż na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o dozorze technicznym, osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. W myśl art. 22 ust. 3 ww. ustawy o dozorze technicznym, przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) określa tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki, sprawdzanie kwalifikacji przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej lub na wniosek pracodawcy zatrudniającego tę osobę.

Urządzenia techniczne, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych to:

Z ustawy o dozorze technicznym wynika, iż osoby obsługujące i konserwujące urządzenia techniczne obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. Z kolei osoby prowadzące szkolenia osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne muszą uzgadniać programy szkolenia z Urzędem Dozoru Technicznego. Tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych. Egzamin sprawdzający kwalifikacje składa się z dwóch części:

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż szkolenia w zakresie obsługi urządzeń transportu bliskiego (suwnice, podesty ruchome, wózki jezdniowe) mogą korzystać ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, bowiem dotyczą usług przekwalifikowania zawodowego oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Kolejnymi świadczonymi usługami w formie pozaszkolnej są szkolenia z egzaminem na uprawnienia - energetyczne, cieplne, gazowe - które zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Jak stanowi art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

Stosownie do treści ust. 6 powołanego przepisu, minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1.

A jak wynika z ust. 7 cytowanego przepisu, minister właściwy do spraw gospodarki, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określi w szczególności:

I tak, § 1 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci stanowi, iż przedmiotowe rozporządzenie określa:

Ponadto, § 6 cyt. rozporządzenia zawiera szczegółowy zakres wiedzy, jaką powinny posiadać osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji.

Posiadaną wiedzę i kwalifikacje do pracy przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci elektrycznej, energetycznej oraz gazowej, potwierdzają wydawane świadectwa kwalifikacyjne, które uprawniają do samodzielnego wykonywania pracy na określonym stanowisku i na określone urządzenie w danej grupie urządzeń (wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia).

Zasady organizowania i przeprowadzania egzaminu, powoływania komisji do ich przeprowadzania oraz wysokość opłat za egzaminy zostały ściśle określone w przepisach - Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, co oznacza, że została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku usług w zakresie szkoleń dotyczących uprawnień uregulowanych w ww. przepisach.

W konsekwencji należy wskazać, iż przedmiotowe szkolenia z egzaminem na uprawnienia - energetyczne, cieplne, gazowe - będą spełniały definicję usług przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi te spełniają również drugą przesłankę warunkującą zwolnienie od podatku, a mianowicie będą prowadzone w formie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika ponadto, iż Wnioskodawca oferuje także kursy spawaczy, lutowaczy płomieniowych oraz przecinaczy tlenowych. Zatem w tym przypadku należy wskazać, iż obowiązek przeszkolenia pracowników w ww. zakresie reguluje rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych.

Stosownie do § 27 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych, prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające "Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia" albo "Świadectwo egzaminu spawacza" lub "Książkę spawacza", wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach, z uwzględnieniem przepisu § 28.

Według § 28 powyższego rozporządzenia, osoby wykonujące:

Z kolei przepis § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), określa klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy, stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W myśl § 2 pkt 2, klasyfikacja ta jest stosowana m.in. w zakresie szkolenia zawodowego. Zawód spawacza i pokrewne zostały uwzględnione w załączniku, o którym mowa powyżej, pod poz. 7212.

Z powołanych przepisów wynika, że przeprowadzane w tym kierunku szkolenia są usługami przekwalifikowania zawodowego, mającymi na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, w tym wiedzy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, niezbędnych do wykonywania zawodu.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż szkolenia dla spawaczy, lutowaczy płomieniowych oraz przecinaczy tlenowych będą spełniały definicję usług przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Ponadto, zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w powołanych powyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że zostanie spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia prowadzone będą w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z treści wniosku wynika także, iż Zainteresowany przeprowadza kursy na operatora koparko-ładowarki oraz na operatora koparek jednonaczyniowych.

Zgodnie z § 23 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263), maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie.

W załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, zawierającym wykaz maszyn i urządzeń technicznych stosowanych przy robotach ziemnych, budowlanych i drogowych, do obsługi których wymagane jest odbycie szkolenia i uzyskanie pozytywnego wyniku ze sprawdzianu, w grupie I - maszyny do robót ziemnych, wymienia się:

* w poz. 2 - koparkoładowarki wszystkie typy klasa III,

* w poz. 10 - ładowarki jednonaczyniowe pojemność naczynia do 2,5 m ³ klasa III.

Według § 24 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

Część teoretyczna, w myśl § 24 ust. 2 cyt. rozporządzenia, obejmuje zagadnienia z zakresu:

Natomiast w świetle § 24 ust. 3 powołanego rozporządzenia, część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych.

Na mocy § 26 ust. 1 tego rozporządzenia, osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w § 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora.

Wzór książki operatora zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 26 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Wobec powyższego, do wykonywania wskazanych przez Wnioskodawcę zawodów, tj. zawodu operatora maszyn do robót ziemnych niezbędne jest posiadanie specjalistycznej wiedzy i umiejętności.

Wobec powyższego w przedstawionych okolicznościach sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe, tj. kursy na operatora koparko-ładowarki oraz na operatora koparek jednonaczyniowych będą spełniały definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych i są prowadzone na zasadach i w formach przewidzianych w odrębnych przepisach wskazanych przez Zainteresowanego. Tym samym ww. szkolenia będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zaznacza się również, iż zwolnienie od podatku dla usług szkoleniowych przewidziane zostało ponadto w lit. b) i lit. c) art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

W treści wniosku Zainteresowany poinformował, iż prowadzone przez niego szkolenia nie będą posiadały akredytacji. W związku z tym należy stwierdzić, iż ww. usługi również nie będą korzystały z przedmiotowego zwolnienia, określonego w 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy.

W niniejszej sprawie przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest kwestia prawa do zastosowania zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, iż przedmiotowe szkolenia w projekcie są objęte pomocą publiczną i Zainteresowany otrzymywać będzie środki finansowe z Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Ponadto, przedsiębiorcy delegując pracowników na szkolenia zobligowani będą do wniesienia wkładu własnego w wynagrodzeniach w wysokości:

* 20% w przypadku mikro i małych przedsiębiorstw,

* 30% w przypadku średnich przedsiębiorstw oraz

* 40% w przypadku dużych firm.

W sytuacji niewystarczającego wkładu własnego w wynagrodzeniach konieczne będzie wniesienie przez przedsiębiorcę wkładu własnego w gotowce.

Na realizację zadania, w ramach ww. projektu, Zainteresowany otrzymywać będzie środki finansowe z Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Mają one pokrywać bezpośrednie koszty przeprowadzanych kursów, jak też koszty pośrednie, związane z funkcjonowaniem Spółki.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są zatem tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca otrzyma dofinansowanie na realizację projektu finansowanego w części ze środków publicznych. Otrzymane dofinansowanie - jak wskazał Wnioskodawca - będzie pokrywać bezpośrednie koszty przeprowadzanych szkoleń oraz koszty pośrednie, związane z funkcjonowaniem Spółki.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż jeżeli pozyskane środki finansowe przeznaczone będą na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego programu i nie będą stanowiły dopłaty do ceny świadczonych usług, to w opisanej sytuacji wystąpi dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Wobec tego przyznana na taki cel dotacja nie będzie spełniała przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie stanowiła obrotu opodatkowanego podatkiem VAT. W konsekwencji, w związku z realizacją projektu w części dofinansowania, Wnioskodawca nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów.

Tym samym - w takim przypadku - środki finansowe otrzymane z Wojewódzkiego Urzędu Pracy, czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów, nie będą stanowiły czynności opodatkowanej VAT. Czynność ta nie została bowiem wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji w takim przypadku nie można stwierdzić, aby warunek finansowania w co najmniej 70% ze środków publicznych został spełniony. Jak wskazano powyżej otrzymane przez Wnioskodawcę finansowanie ze środków publicznych nie będzie stanowiło obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu. Zatem przyznane środki nie będą stanowiły dopłaty do ceny świadczonych usług. Obrotem będzie jedynie wkład własny przedsiębiorcy - w zakresie w jakim podlega on opodatkowaniu - stanowiący dla Niego 100% ceny. Tak więc nie można uznać, iż kryterium finansowania ze środków publicznych przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia zostanie spełnione.

Jeżeli jednak otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe będą stanowiły dopłatę do ceny, jaką będą mieli uiścić uczestnicy za udział w projekcie, to w tej sytuacji należy stwierdzić, iż ww. dofinansowanie będzie stanowiło wynagrodzenie za świadczenie tych usług. Tym samym zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, otrzymany wkład pieniężny będzie stanowił obrót podlegający opodatkowaniu według właściwej stawki VAT.

Zatem w tym przypadku znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ale w zakresie tych szkoleń, które będą finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dodatkowo będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże jedynie w odniesieniu do tych szkoleń, które będą dofinansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%.

Reasumując, wskazać należy, iż przedmiotowe szkolenia świadczone na rzecz firm prywatnych nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Jednakże - jak wskazano powyżej, będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Ad. 2.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi ponadto prawo do odliczenia podatku naliczonego odnośnie zakupów związanych ze wskazanym projektem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:

* odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług,

* towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona w ww. przepisie zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, np. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Zatem w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wyżej wykazano świadczenie usług szkoleniowych w ramach projektu nie będzie powodowało żadnych konsekwencji w podatku należnym. Zatem zakupy towarów i usług dokonane na potrzeby projektu pozostaną bez związku z czynnościami generującymi u Wnioskodawcy podatek należny.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, jakim jest związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, bowiem świadczone usługi będą korzystały ze zwolnienia.

Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług i materiałów, w zakresie w jakim są one związane z realizacją usług w ramach projektu.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy dla usług przekwalifikowania zawodowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. szkoleń. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla usług szkoleniowych świadczonych przez podwykonawcę w ramach umowy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. umowy została załatwiona postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 28 listopada 2011 r. nr ILPP1/443-1119/11-4/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.