ILPP1/443-1117/08-2/TK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1117/08-2/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 31 stycznia 2003 r. zakupiła działkę o powierzchni 1,4 ha jako nieruchomość rolną. Z otrzymanych wówczas informacji wynikało, że działka o takiej powierzchni może być traktowana jako siedliskowa i będzie można na niej w przyszłości wybudować dom.

Zainteresowana wskazuje, iż planowała rozpocząć na niej działalność gospodarczą w formie agroturystyki.

Na potwierdzenie powyższego zaznaczyła, że w roku 2004 złożony został w Zakładzie Energetycznym wniosek o wydanie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej. Warunki te zostały wydane i przesłane wraz z projektem umowy.

Zainteresowana twierdzi, że umowa nie została podpisana z uwagi na okres recesji na rynku i konieczności likwidacji, z powodu zadłużenia, zakładu stolarskiego, który prowadził jej mąż.

W związku z powyższym z uwagi na posiadane zadłużenie podjęta została decyzja o przekształceniu ww. działki na działkę budowlaną i jej sprzedaży.

W dniu 27 marca 2006 r. uchwałą Nr (...) Rady Gminy działka została przekształcona, na koszt Wnioskodawczyni, na teren budowlany.

Dnia 17 września 2008 r. teren ten został podzielony na 8 działek budowlanych i 1 działkę jako drogę dojazdową. Z kolei 4 października 2008 r. jedna z działek o pow. ok. 13 arów wraz z 1/8 części drogi dojazdowej została sprzedana.

Zainteresowana wskazuje, iż zarówno ona jak i małżonek są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przypadku należy zapłacić podatek VAT od sprzedaży działki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, od sprzedaży tej nieruchomości nie powinna odprowadzać podatku od towarów i usług, gdyż kupując tę nieruchomość planowała osiedlenie się na niej a nie sprzedaż w celu osiągnięcia dochodu z jej sprzedaży.

Zainteresowana twierdzi, iż do jej sprzedaży zmusiła ją zaistniała sytuacja życiowa.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje orzeczenia: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/2006, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4176/06 oraz wyrok siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.

eksport towarów,

3.

import towarów,

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok) ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Z analizy powyższych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że sprzedaż nieruchomości dokonana jednorazowo, lecz z zamiarem wykonywania jej wielokrotnie jest dostawą w rozumieniu tej ustawy, a osoba fizyczna dokonująca tej dostawy staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż zamierza dokonywać sprzedaży działek, wydzielonych z nieruchomości gruntowej nabytej w roku 2003. Zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż 8 wydzielonych w tym celu działek) przez Podatnika oraz podjęte przez sprzedawcę działania (podział gruntu na 8 działek budowlanych i 1 działki jako drogi), wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntu byłoby niecelowe i nieekonomiczne.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku. Jednak dostawa niezabudowanego gruntu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy również zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawczynię wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadły w indywidualnych sprawach i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Reasumując, sprzedaż działki w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl