ILPP1/443-1104/11-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.) o określenie, czy wniosek dotyczy stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego oraz wskazanie liczby stanów faktycznych bądź zdarzeń przyszłych, doprecyzowanie opisu zdarzenia oraz dokonanie wpłaty stosownej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami gruntów rolnych niezabudowanych wykorzystywanych rolniczo na przestrzeni lat od 1998 do 1999 r. i nadal, nabytych od osoby fizycznej oraz "A".

W obecnym stanie prawnym działki o numerze: 781/10, 449/30 i działka 449/45 jest zabudowana w części budynkami gospodarczymi a w pozostałej części użytkowana rolniczo i stanowią zgodnie z wypisem z rejestru gruntów użytki rolne. Działki te, zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania Gminy, stanowią grunty rolne.

Wnioskodawczyni planuje z ww. gruntów częściowo wydzielić działki i dokonać ich sprzedaży.

Zainteresowana stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jak również biorąc pod uwagę fakt, że sprzedaż dotyczyć będzie gruntów rolnych z przeznaczeniem do dalszego wykorzystania rolniczego nie może być mowy o powstaniu obowiązku podatkowego w zakresie uiszczenia podatku od towarów i usług od tych transakcji.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 października 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż jest rolnikiem zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT od dnia 1 kwietnia 2005 r. Prowadzone gospodarstwo rolne w O. należy do Zainteresowanej i do jej współmałżonka na zasadzie wspólności majątkowej (umowa rozszerzająca wspólność ustawową z dnia 7 września 2006 r.). Gospodarstwo rolne posiada numer identyfikacyjny, a Wnioskodawczyni jest objęta ubezpieczeniem KRUS.

W obecnym stanie prawnym działki o numerze: 781/10, 449/30 są użytkowane rolniczo. Działka nr 449/45 jest zabudowana w części budynkami gospodarczymi, a w pozostałej części użytkowana rolniczo. Działki ww. stanowią zgodnie z wypisem z rejestru gruntów użytki rolne.

Wnioskodawczyni i jej mąż dokonywali sprzedaży produkcji rolnej z przedmiotowych nieruchomości. Zbyli w latach 2005-2006 pięć działek. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy osobom trzecim.

Zainteresowana i jej mąż planują działki o nr 781/10 i 449/30 sprzedać w całości, a z działki 449/45 wydzielić działkę niezabudowaną około 3 ha i dokonać jej sprzedaży. W przypadku braku zainteresowania na rynku działkami rolnymi o takiej powierzchni Wnioskodawczyni i jej mąż dokonają ich podziału na działki mniejsze w ilości około 30 sztuk i dokonają ich sprzedaży.

Grunty nabyto od "B": działka nr 449/30 i 449/45 w dniu 14 czerwca 1999 r. Działkę nr 449/30 zakupiono jako nieruchomość rolną niezabudowaną w planie przestrzennego zagospodarowania z przeznaczeniem pod tereny rolnicze bez prawa zabudowy. Działka aktualnie nr 449/45 o powierzchni 22,5733 została wydzielona z wcześniej zakupionej działki nr 449/35 o powierzchni 31,2873 ha jako nieruchomość rolna w części zabudowana. W obowiązującym planie przestrzennego zagospodarowania w dniu zakupu ww. nieruchomość była z przeznaczeniem pod tereny produkcyjno - usługowe, tereny zieleni parkowej oraz pod tereny rolnicze z wykluczeniem zabudowy.

W październiku 2002 r. zmieniono plan przestrzennego zagospodarowania Gminy w tym terenu obejmującego ww. działki, i tak: działka nr 449/30 obejmuje zapis z miejscowego planu przestrzennego zagospodarowania gminy - lokalizacja zabudowy sportowo-rekreacyjnej. Działka nr 449/45 obejmuje zapis z miejscowego planu przestrzennego zagospodarowania gminy - lokalizację proj. zespołu zabudowy mieszkaniowej, wymagane opracowanie koncepcji zagospodarowania terenu ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowej obsługi komunikacyjnej.

Działka nr 781/10 zakupiona od osoby fizycznej w dniu 13 października 1998 r., jako nieruchomość niezabudowana - grunty orne. W chwili obecnej Urząd Miasta jest w trakcie opracowywania planu przestrzennego zagospodarowania obejmującego m.in. działkę 781/10. Zatwierdzone jest w roku 2010 studium zagospodarowania ww. terenu na cele budownictwa mieszkalnego. W dniu 11 marca 2011 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Miasta o utrzymanie zapisu w opracowywanym planie przestrzennego zagospodarowania z zatwierdzonego studium zagospodarowania przestrzennego.

Przedmiotowe nieruchomości nadal są użytkowane rolniczo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawczyni zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego zdarzenia w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jak również biorąc pod uwagę fakt, że sprzedaż dotyczyć będzie gruntów rolnych wykorzystywanych rolniczo od dnia zakupu do chwili obecnej i dlatego też Zainteresowana uważa, że nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie uiszczenia podatku od towarów i usług od tych transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

Na mocy art. 2 pkt 15 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez gospodarstwo rolne rozumie się gospodarstwo rolne w myśl przepisów o podatku rolnym (art. 2 pkt 16 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (...). Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami gruntów rolnych niezabudowanych wykorzystywanych rolniczo na przestrzeni od 1998 do 1999 r. i nadal, nabytych od osoby fizycznej oraz "A". W obecnym stanie prawnym działki o numerze: 781/10, 449/30 i działka 449/45 zabudowana w części budynkami gospodarczymi a w pozostałej części użytkowana rolniczo i stanowią zgodnie z wypisem z rejestru gruntów użytki rolne. Działki te zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania Gminy stanowią grunty rolne. Wnioskodawczyni planuje z ww. gruntów częściowo wydzielić działki i dokonać ich sprzedaży.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT od dnia 1 kwietnia 2005 r. Prowadzone gospodarstwo rolne należy do Zainteresowanej i do jej współmałżonka na zasadzie wspólności majątkowej.

Wnioskodawczyni i jej mąż dokonywali sprzedaży produkcji rolnej z przedmiotowych nieruchomości. Zbyli w latach 2005 -2006 pięć działek. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy osobom trzecim.

Zainteresowana i jej mąż planują działki o nr 781/10 i 449/30 sprzedać w całości, a z działki 449/45 wydzielić działkę niezabudowaną około 3 ha i dokonać jej sprzedaży. W przypadku braku zainteresowania na rynku działkami rolnymi o takiej powierzchni Wnioskodawczyni i jej mąż dokonają ich podziału na działki mniejsze w ilości około 30 sztuk i dokonają ich sprzedaży.

Grunty nabyto od "B": działka nr 449/30 i 449/45 w dniu 14 czerwca 1999 r. Działkę nr 449/30 zakupiono jako nieruchomość rolną niezabudowaną w planie przestrzennego zagospodarowania z przeznaczeniem pod tereny rolnicze bez prawa zabudowy. Działka aktualnie nr 449/45 o powierzchni 22,5733 została wydzielona z wcześniej zakupionej działki nr 449/35 o powierzchni 31,2873 ha jako nieruchomość rolna w części zabudowana. W obowiązującym planie przestrzennego zagospodarowania w dniu zakupu ww. nieruchomość była z przeznaczeniem pod tereny produkcyjno - usługowe, tereny zieleni parkowej oraz pod tereny rolnicze z wykluczeniem zabudowy.

W październiku 2002 r. zmieniono plan przestrzennego zagospodarowania gminy w tym terenu obejmującego ww. działki, i tak: działka nr 449/30 obejmuje zapis z miejscowego planu przestrzennego zagospodarowania gminy - lokalizacja zabudowy sportowo-rekreacyjnej. Działka nr 449/45 obejmuje zapis z miejscowego planu przestrzennego zagospodarowania gminy Lubin - lokalizację proj. zespołu zabudowy mieszkaniowej, wymagane opracowanie koncepcji zagospodarowania terenu ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowej obsługi komunikacyjnej.

Działka nr 781/10 zakupiona od osoby fizycznej w dniu 13 października 1998 r., jako nieruchomość niezabudowana - grunty orne. W chwili obecnej Urząd Miasta jest w trakcie opracowywania planu przestrzennego zagospodarowania obejmującego m.in. działkę 781/10. Zatwierdzone w roku 2010 studium zagospodarowania ww. terenu na cele budownictwa mieszkalnego. W dniu 11 marca 2011 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Miasta o utrzymanie zapisu w opracowywanym planie przestrzennego zagospodarowania z zatwierdzonego studium zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowe nieruchomości nadal są użytkowane rolniczo.

Mając na uwadze powołaną definicję działalności gospodarczej, należy uznać, iż planowana przez Zainteresowaną transakcja ma związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Zatem rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem wykorzystywała będący przedmiotem wniosku grunt w celu prowadzenia działalności rolniczej (Wnioskodawczyni wskazała, iż wykorzystuje przedmiotowe działki w prowadzonym gospodarstwie rolnym, a płody rolne uzyskane z przedmiotowych działek są sprzedawane), jako podatnik podatku VAT, nie można uznać, że grunt ten jest majątkiem osobistym, który - jak sama nazwa wskazuje - służy do zaspokajania tylko i wyłącznie potrzeb osobistych (prywatnych).

Jednocześnie wskazać należy, iż aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać czynność, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, w sposób jednorazowy, jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy. Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania tych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku, należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Rozstrzygające o kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów są okoliczności, w jakich sprzedaż zostaje dokonana. Aby z powyższego tytułu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług należy między innymi we własnym imieniu i na własny rachunek wykonywać czynności sprzedaży w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. O częstotliwym zaś zamiarze wykonywania czynności świadczyć mogą takie okoliczności jak chociażby wszystkie działania (cel i środki) ukierunkowane na zbycie danej nieruchomości gruntowej.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

Tym samym dla uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z dostawą przedmiotowych działek, istotne znaczenie ma również fakt, iż Zainteresowana już dokonała sprzedaży pięciu działek w latach 2005-2006, a ponadto sytuacji braku zainteresowania na rynku działkami rolnymi o takiej powierzchni, tj. niepodzielonymi działkami nr 449/30, 449/45 oraz 781/10, Wnioskodawczyni i jej mąż dokonają ich podziału na działki mniejsze w ilości około 30 sztuk i dokonają ich sprzedaży. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż czynności dostawy ww. działek przez Zainteresowaną można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy, w związku z czym Wnioskodawczyni będzie działać jako podatnik podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowa dostawa gruntów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a działaniom Wnioskodawczyni dokonującej tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w ww. przepisie posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W świetle art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

Podkreślić także należy, że o przeznaczeniu danego terenu pod zabudowę decyduje jego planowane wykorzystanie dla każdego rodzaju zabudowy, a nie tylko pod budownictwo mieszkaniowe.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. Przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane podatkiem od towarów i usług są tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni zamierza sprzedać w całości niezabudowane działki nr 781/10 oraz 449/30. Z kolei z częściowo zabudowanej działki nr 449/45 Zainteresowana zamierza wydzielić działkę niezabudowaną i dokonać sprzedaży tej niezabudowanej części. W konsekwencji przedmiotem planowanej sprzedaży będą wyłącznie grunty niezabudowane, stąd spełniona zostaje pierwsza przesłanka warunkująca prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu podkreślić należy, iż dla zwolnienia dostawy gruntów z cyt. wyżej przepisu nie ma znaczenia - wbrew twierdzeniem Zainteresowanej - sposób wykorzystywania działek (w przedmiotowej sprawie użytkowane rolniczo), ale ich przeznaczenie, określone w ww. aktach prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku innych aktach ustanowionych przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

W przedmiotowej sprawie, zgodnie ze zmienionym w roku 2002 planem przestrzennego zagospodarowania Gminy, działka nr 449/30 obejmuje zapis - lokalizacja zabudowy sportowo-rekreacyjnej, natomiast działka nr 449/45 obejmuje zapis - lokalizacja proj. zespołu zabudowy mieszkaniowej, wymagane opracowanie koncepcji zagospodarowania terenu ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowej obsługi komunikacyjnej.

W chwili obecnej Urząd Miasta jest w trakcie opracowywania planu przestrzennego zagospodarowania, obejmującego m.in. działkę 781/10. Natomiast zgodnie z zatwierdzonym w roku 2010 studium zagospodarowania ww. teren przeznaczony jest na cele budownictwa mieszkalnego. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Miasta o utrzymanie zapisu ze studium zagospodarowania przestrzennego w obecnie opracowywanym planie zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wszystkie działki, które Wnioskodawczyni planuje sprzedać znajdują się na terenach przeznaczonych pod zabudowę, co w konsekwencji oznacza brak możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż transakcja sprzedaży przez Zainteresowaną niezabudowanej działki nr 781/10, przeznaczonej pod zabudowę zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań a także niezabudowanej działki nr 449/30 oraz niezabudowanej części działki nr 449/45, które zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości, nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji, dostawę przedmiotowych działek należy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług.

Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla jej małżonka.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w cyt. wyżej art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowaną do wniosku.

Tut. Organ informuje ponadto, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacjach podanych w uzupełnieniu do wniosku, dotyczących przeznaczenia przedmiotowych nieruchomości, wynikającego dla działek nr 449/30 oraz 449/45 z obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast dla działki nr 781/10 ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz informacji, iż Wnioskodawczyni planuje sprzedać niezabudowane działki nr 781/10 i 449/30 oraz niezabudowaną część działki nr 449/45. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych. Natomiast, wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.