ILPP1/443-11/11-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 31 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek z dnia 18 listopada 2010 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek z dnia 18 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od roku 1982 Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne. Jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie prowadził i nie prowadzi żadnej pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. w roku 1992 na przetargu organizowanym przez Agencję Zainteresowany nabył grunty, działka oznaczona nr 99/2. Zgodnie z przeznaczeniem określonym w akcie notarialnym oraz planem zagospodarowania przestrzennego gminy, były to grunty przeznaczone na potrzeby działalności rolniczej, zatem tak też je Wnioskodawca do tej pory użytkował. z uwagi na niską klasę gruntów, tj. klasa v i VI plony były niskie, a tym samym niska dochodowość, Zainteresowany podjął w roku 2008 czynności zmierzające do sprzedaży ww. gruntu celem sfinansowania zakupu lepszej jakościowo ziemi rolnej. Ponieważ cena jaką uzyskałby ze sprzedaży ww. gruntu nie wystarczyłaby na pokrycie zakupu nowych gruntów rolnych, Wnioskodawca postanowił, że podejmie próbę przekwalifikowania ww. działki na grunty z przeznaczeniem na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, by uzyskać lepszą cenę sprzedaży. w styczniu 2008 r. Zainteresowany wystąpił z wnioskiem do Burmistrza Gminy o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla gminy dla ww. działki zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, pod warunkiem pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów związanych z opracowaniem planów zagospodarowania dla ww. działki. w czerwcu 2008 r. Zainteresowany zawarł umowę z wyspecjalizowaną firmą, która miała przeprowadzić wszelkie niezbędne działania zmierzające do przekwalifikowania ww. gruntu wg wszelkich procedur zgodnych z ustawą o gospodarce nieruchomościami. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 29 lipca 2009 r. plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 99/2 o łącznej powierzchni 7,5370 ha został zmieniony i z przeznaczenia pól uprawnych - działka została przekształcona na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej. w dalszej kolejności Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o podział geodezyjny działki 99/2 na 30 mniejszych działek, o pow. około 0,1 ha (działki od nr. 99/18 do nr. 99/47) wg projektu podziału, który wg decyzji Burmistrza Gminy z dnia 1 lipca 2010 r. został zatwierdzony.

W dniu 17 września 2010 r. aktem notarialnym Zainteresowany dokonał transakcji sprzedaży działki nr 99/27 i nr 99/28 wraz z udziałami wynoszącymi 1867/13599 w działce nr 99/21 - stanowiącej wewnętrzną drogę dojazdową oraz udziałem wynoszącym 2/6 w działce nr 99/22 -stanowiącej rów.

W dniu 1 października 2010 r. Wnioskodawca sprzedał aktem notarialnym działki nr 99/40 i nr 99/41 wraz z udziałem wynoszącym 1840/13599 w działce 99/21 - stanowiącej wewnętrzną drogę dojazdową kolejnemu nabywcy.

W dniu 18 listopada 2010 r. Zainteresowany dokonał kolejnej transakcji sprzedaży działek nowemu nabywcy. Przedmiotem sprzedaży były działki nr 99/29, nr 99/30 i nr 99/31 wraz z udziałem wynoszącym 2855/13599 w działce 99/21 - stanowiącej wewnętrzną drogę dojazdową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, mając na uwadze art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja sprzedaży działek z dnia 18 listopada 2010 r. czyniłaby Wnioskodawcę podatnikiem podatku od towarów i usług, a tym samym zobowiązywałaby go do odprowadzenia należnego podatku od ww. dostawy gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie spełnia on przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ transakcje sprzedaży trzem nabywcom działek, wynikające z przeklasyfikowania i podziału działki rolnej nr 99/2 na mniejsze miało charakter incydentalny i nie można tym czynnościom przypisać znamion działalności gospodarczej, prowadzonej z zamiarem jej wykonywania w sposób częstotliwy, tym samym czyniąc Zainteresowanego podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zobowiązując go do zapłaty podatku należnego od ww. transakcji. Wszystkie czynności były dokonane po to, by umożliwić sprzedaż niskiej klasy gruntu rolnego, z której uzyskane kwoty Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup gruntu o wyższej klasie, z przeznaczeniem na działalność rolniczą. Według Zainteresowanego postąpił on słusznie nie płacąc podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. w przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 k.c.).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. z kolei, w celu ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonania określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Ponadto, należy wskazać, iż zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., przez działalność rolniczą - rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej uznać należy, iż rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunty nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Przez gospodarstwo rolne - w myśl art. 2 pkt 16 ustawy - rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i od roku 1982 prowadzi gospodarstwo rolne. w roku 1992 na przetargu organizowanym przez Agencję Zainteresowany nabył grunty, działka oznaczona nr 99/2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy, były to grunty przeznaczone na potrzeby działalności rolniczej i tak je Wnioskodawca do tej pory użytkował. z uwagi na niską klasę gruntów, tj. klasa v i VI plony były niskie, a tym samym niska dochodowość, Zainteresowany podjął w roku 2008 czynności zmierzające do sprzedaży ww. gruntu, celem sfinansowania zakupu lepszej jakościowo ziemi rolnej. Ponieważ cena jaką uzyskałby ze sprzedaży ww. gruntu nie wystarczyłaby na pokrycie zakupu nowych gruntów rolnych, Wnioskodawca postanowił, że podejmie próbę przekwalifikowania ww. działki na grunty z przeznaczeniem na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, by uzyskać lepszą cenę sprzedaży. w styczniu 2008 r. Zainteresowany wystąpił z wnioskiem do Burmistrza Gminy o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla gminy dla ww. działki. w czerwcu 2008 r. Zainteresowany zawarł umowę z wyspecjalizowaną firmą, która miała przeprowadzić wszelkie niezbędne działania zmierzające do przekwalifikowania ww. gruntu wg wszelkich procedur, zgodnych z ustawą o gospodarce nieruchomościami. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 29 lipca 2009 r. plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 99/2 o łącznej powierzchni 7,5370 ha został zmieniony i z przeznaczenia pól uprawnych - działka została przekształcona na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej. w dalszej kolejności Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o podział geodezyjny działki 99/2 na 30 mniejszych działek, o pow. około 0,1 ha (działki od nr. 99/18 do nr. 99/47) wg projektu podziału, który wg decyzji Burmistrza Gminy z dnia 1 lipca 2010 r. został zatwierdzony.

W dniu 18 listopada 2010 r. Zainteresowany dokonał kolejnej transakcji sprzedaży działek nowemu nabywcy. Przedmiotem sprzedaży były działki nr 99/29, nr 99/30 i nr 99/31 wraz z udziałem wynoszącym 2855/13599 w działce 99/21 - stanowiącej wewnętrzna drogę dojazdową.

Mając powyższe na uwadze, w przedstawionej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nr 99/2 nie przyświecał cel związany z wykorzystaniem działki na potrzeby osobiste (własne), lecz zakupu dokonał z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej - gospodarstwa rolnego.

W efekcie sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr 99/29, nr 99/30 i nr 99/31 wraz z udziałem wynoszącym 2855/13599 w działce 99/21, wykorzystywanych w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy i należy ją traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, istotnym elementem przesądzającym o uznaniu dokonanych przez Zainteresowanego działań, (tj. dostawy działek budowlanych) za prowadzenie działalności gospodarczej oprócz ustalonego celu nabycia nieruchomości są czynności przygotowawcze, jakich dokonał Wnioskodawca w związku planowaną transakcją sprzedaży. Zainteresowany bowiem wystąpił w styczniu 2008 r. z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, celem przekwalifikowania przedmiotowego gruntu z charakteru rolniczego na budowlany. Kolejnym krokiem podjętym przez Wnioskodawcę był podział przedmiotowego gruntu na 30 działek, co wskazuje na podjęcie przez niego świadomych działań zmierzających do sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. o kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Nie bez znaczenia w analizowanej sprawie jest również fakt, że Wnioskodawca dokonał z miesięcznymi odstępami czasowymi sprzedaży kolejnych działek budowlanych i w dalszym ciągu ma zamiar dokonać kolejnych sprzedaży działek.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż czynności wykonywane przez Zainteresowanego wypełniają definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Wnioskodawca występuje - w związku z dokonaniem w dniu 18 listopada 2010 r. dostawy przedmiotowych działek oraz udziałów w działce - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Uwzględniając opis stanu faktycznego wskazujący, iż grunt oraz udziały w gruncie będące przedmiotem sprzedaży - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, stwierdzić należy, iż opisana we wniosku transakcja sprzedaży nieruchomości gruntowych - działki nr 99/29, nr 99/30 i nr 99/31 wraz z udziałem wynoszącym 2855/13599 w działce 99/21 - dotyczy działek przeznaczonych pod zabudowę. Tym samym dokonana przez Zainteresowanego dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, dokonana w dniu 18 listopada 2010 r. przez Wnioskodawcę dostawa gruntów oraz udziałów w gruncie przeznaczonych pod zabudowę, służących uprzednio działalności rolniczej (prowadzonemu gospodarstwu rolnemu), jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według podstawowej, 22% stawki. Zatem Zainteresowany ma obowiązek odprowadzenia podatku należnego od ww. dostawy gruntu.

Należy zaznaczyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. na mocy art. 1 pkt 1 lit. a, lit. c ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) powołane wyżej art. 2 pkt 15 oraz art. 2 pkt 6 zostały zmienione, a mianowicie:

* przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;

* przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek z dnia 18 listopada 2010 r.

Natomiast, kwestie dotyczące stanów faktycznych w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek z dnia 17 września 2010 r. oraz w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek z dnia 1 października 2010 r. zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 29 marca 2011 r., nr ILPP1/443-11/11-2/AW i nr ILPP1/443-11/11-3/AW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.