ILPP1/443-1097/09-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu: 14 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu: 10 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania urządzeń stanowiących wyposażenie kotłowni gazowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania urządzeń stanowiących wyposażenie kotłowni gazowej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 10 listopada 2009 r. o dowód uiszczenia brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na budowie lokalnych kotłowni i dostawie ciepła dla odbiorców na podstawie wieloletnich umów o dostawę ciepła. w latach ubiegłych Spółka podpisała z Odbiorcą ciepła długoterminową umowę o dostawę ciepła na jego rzecz. Na podstawie zapisów umowy Wnioskodawca zobowiązał się do zamontowania na własny koszt w pomieszczeniach Odbiorcy ciepła urządzeń stanowiących wyposażenie lokalnej kotłowni gazowej i do dostarczania ciepła w okresie umowy o dostawę ciepła.

W trakcie prac inwestycyjnych Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za zamontowanie urządzenia i wykonane prace budowlane, ponieważ dostawa ciepła jest działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Koszty poniesione przez Zainteresowanego w procesie inwestycyjnym zostały skalkulowane w cenie ciepła uiszczanej przez Odbiorcę ciepła w okresie trwania umowy o dostawę ciepła.

Umowa zawarta przez Spółkę z Odbiorcą ciepła zawiera także postanowienie, iż po wygaśnięciu umowy Spółka przekaże Odbiorcy ciepła urządzenia stanowiące wyposażenie kotłowni bez dodatkowych opłat za przekazane urządzenia. Ustalenie takich warunków przekazania urządzeń spowodowane było faktem, iż Odbiorca ciepła w trakcie trwania umowy o dostawę ciepła zobowiązał się do uregulowania Spółce całości poniesionych nakładów inwestycyjnych w postaci opłat za ciepło, w których nakłady te są skalkulowane proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Na dzień przekazania przez Wnioskodawcę Odbiorcy ciepła przedmiotowe urządzenia będą w 100% zamortyzowane, ale niewątpliwie będą posiadały jakąś wartość rynkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc po uwagę fakt, ze Odbiorca ciepła ureguluje Spółce w okresie trwania umowy o dostawę ciepła całość poniesionych przez Zainteresowanego nakładów inwestycyjnych w postaci opłat stałych, stanowiących jeden ze składników ceny za dostarczane ciepło, nie można mówić o nieodpłatnym przekazaniu urządzeń na rzecz Odbiorcy. Jest to rozłożona w czasie sprzedaż Odbiorcy ciepła zamontowanych przez Spółkę urządzeń. z tytułu sprzedaży ciepła, stanowiącej sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT, Spółka co miesiąc wystawia Odbiorcy ciepła fakturę VAT, w której jednym ze skalników ceny za dostarczane ciepło jest opłata stała stanowiącą proporcjonalną do okresu trwania umowy o dostawę ciepła część poniesionych przez Spółkę nakładów inwestycyjnych.

Z uwagi na powyższe - w opinii Wnioskodawcy - w momencie wygaśnięcia umowy o dostawę ciepła przekazanie urządzeń Odbiorcy ciepła bez dodatkowych opłat nie spowoduje żadnych konsekwencji podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Generalnie bowiem, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana odpłatnie.

Odpłatność ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tej czynności. Wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, ze musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar może być inny towar), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa). Innymi słowy musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zatem w określonych wyżej okolicznościach, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega również nieodpłatne przekazanie towarów.

Ustawa od podatku od towarów i usług nie precyzuje, co należy rozumieć przez nieodpłatne przekazanie. Jednakże, dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenie należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest budowa lokalnych kotłowni i dostawa ciepła dla odbiorców na podstawie wieloletnich umów.

Spółka podpisała długoletnią umowę na dostawę ciepła z jednym z Odbiorców ciepła. Na podstawie ww. umowy Zainteresowany zobowiązał się do dostarczania ciepła Odbiorcy w okresie trwania umowy oraz do zamontowania na własny koszt w pomieszczeniach Odbiorcy urządzeń stanowiących wyposażenie lokalnej kotłowni gazowej. Koszty, jakie poniósł Wnioskodawca w procesie inwestycyjnym zostały skalkulowane w cenie ciepła uiszczanej przez Odbiorcę w okresie trwania umowy o dostawę ciepła. Przedmiotowa umowa zawiera również postanowienie, iż po jej wygaśnięciu Spółka przekaże Odbiorcy ciepła urządzenia stanowiące wyposażenie kotłowni bez dodatkowych opłat za przekazane urządzenia. w trakcie prac inwestycyjnych Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za zamontowanie urządzenia i wykonane prace budowlane.

Odbiorca ciepła w trakcie trwania umowy zobowiązał się do uregulowania Spółce całości poniesionych nakładów inwestycyjnych w postaci opłat za ciepło, w których nakłady te są skalkulowane proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Ponieważ z umowy zawartej między Spółką a Odbiorcą ciepła wynika, iż warunkiem przekazania urządzenia stanowiącego wyposażenie kotłowni bez dodatkowych opłat po wygaśnięciu umowy jest uregulowanie Spółce całości poniesionych nakładów inwestycyjnych w postaci opłat za ciepło, nie można mówić w tym przypadku o nieodpłatnym przekazaniu.

Reasumując, w związku z tym, iż koszty poniesione przez Wnioskodawcę w procesie inwestycyjnym zostały skalkulowane w cenie ciepła uiszczanej przez Odbiorcę ciepła w okresie trwania umowy o dostawę ciepła, a przeniesienie własności nastąpi po wygaśnięciu umowy - w rozpatrywanym przypadku nie można mówić o nieodpłatnym przekazaniu przedmiotu umowy. Na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powyższych uregulowań stwierdzić należy, iż przekazanie Odbiorcy ciepła bez dodatkowych opłat urządzeń stanowiących wyposażenie kotłowni po zakończeniu umowy nie będzie dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, lecz będzie wydaniem rzeczy uprzednio zapłaconej. w związku z tym, przekazanie przedmiotowych urządzeń Odbiorcy nie będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż przedmiotowe przekazanie urządzeń nie będzie rodziło konsekwencji w podatku od towarów i usług.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie nieodpłatnego przekazania urządzeń stanowiących wyposażenie kotłowni. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych nieodpłatnego przekazania urządzeń stanowiących wyposażenie kotłowni została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2009 r., znak ILPB3/423-769/09-4/ŁM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.