ILPP1/443-1096/12-5/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania na rzecz udziałowca majątku likwidacyjnego, w tym nieruchomości w związku z likwidacją Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania na rzecz udziałowca majątku likwidacyjnego, w tym nieruchomości w związku z likwidacją Spółki. Wniosek uzupełniono w dniu 22 lutego 2013 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

A... (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") należy do grupy kapitałowej B. Jedynym udziałowcem Spółki jest C (dalej: "Bank"). Planowanym celem działalności Spółki jest profesjonalne zarządzanie nieruchomościami grupy, w szczególności nabywanie nieruchomości oraz ich oddawanie do odpłatnego korzystania, m.in. na rzecz Banku lub innych podmiotów z grupy kapitałowej na podstawie umów najmu lub innych umów o podobnym charakterze.

W najbliższym czasie Spółka planuje nabycie nieruchomości, którą następnie zamierza oddać do odpłatnego używania, m.in. na rzecz Banku. Nabyta nieruchomość będzie zatem wykorzystywana przez Spółkę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z nabyciem nieruchomości Spółka otrzyma fakturę VAT, a podatek z niej wynikający będzie stanowił podatek naliczony do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W zależności od sytuacji makroekonomicznej, jak też możliwych zmian w zakresie strategii funkcjonowania grupy kapitałowej, Bank może w przyszłości podjąć decyzję o likwidacji Spółki na podstawie uchwały wspólników stosownie do art. 274 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: "k.s.h."). Wraz z likwidacją Spółki, po spłacie wierzycieli lub zabezpieczeniu ich roszczeń nastąpi transfer pozostałego majątku (w tym analizowanej nieruchomości) na rzecz jedynego udziałowca (tu: Banku) w formie majątku likwidacyjnego, zgodnie z art. 286 § 2 k.s.h. W takim przypadku, majątek likwidacyjny przekazany na rzecz Banku (w szczególności nabyta nieruchomość) zostanie przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej przez Bank.

W piśmie z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.), będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku, Zainteresowany poinformował, że:

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem nieruchomości przez Zainteresowanego a jej przekazaniem prawdopodobnie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Wnioskodawca będzie ponosić wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, w stosunku do których będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednak wysokość poniesionych wydatków nie powinna przekroczyć 30% wartości początkowej nieruchomości.

Budynki posadowione na nieruchomości, będącej przedmiotem dostawy, będą sklasyfikowane według PKOB w sekcji 1, dziale 12 - Budynki niemieszkalne, grupa 122, klasa 1220 jako Budynki biurowe lub w sekcji 1, dziale 12 - Budynki niemieszkalne, grupa 123, klasa 1230 jako Budynki handlowo-usługowe,

4. przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest opodatkowanie przekazania majątku likwidacyjnego, na który w szczególności składać się może między innymi przedmiotowa nieruchomość.

Zainteresowanemu powinno przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu wszystkich składników majątku likwidacyjnego.

Przekazany majątek likwidacyjny nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) ani "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku z dnia 19 lutego 2013 r.).

Czy przekazanie przez Spółkę w związku z Jej likwidacją na rzecz udziałowca majątku likwidacyjnego, na który w szczególności składać się może przedmiotowa nieruchomość będzie stanowić odpłatną dostawę towarów i czy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez Spółkę w związku z Jej likwidacją majątku likwidacyjnego, na który w szczególności składać może się przedmiotowa nieruchomość, na rzecz Jej udziałowca nie będzie stanowić odpłatnej dostawy towarów i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Poniżej Spółka prezentuje uzasadnienie dla powyższego stanowiska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej: "ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy w tym miejscu zauważyć, że przekazanie majątku Spółki w ramach Jej likwidacji na rzecz Jej jedynego udziałowca nie będzie wiązało się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony Banku, a więc z odpłatnością w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym, w analizowanej sytuacji nie dojdzie do odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w powyższym przepisie.

W tym kontekście należy także podkreślić, że rozporządzenie przez Spółkę Jej majątkiem pozostałym po likwidacji poprzez wydanie jego składników w naturze na rzecz udziałowca poddane jest szczególnemu reżimowi prawnemu wynikającemu z k.s.h., tj. następuje z mocy prawa.

W tym zakresie należy wskazać, że ustawa o VAT uznaje za dostawę towarów wyłącznie jeden przypadek przeniesienia własności towaru z mocy prawa, tj. gdy dzieje się to za odszkodowaniem (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Należy tu ponownie podkreślić, że analizowany transfer majątku pozostałego po likwidacji nie będzie wiązał się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym na rzecz Spółki, w szczególności, Bank nie będzie zobowiązany do wypłaty na rzecz Spółki odszkodowania. Tym samym, analizowana czynność nie może zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu zauważyć, że stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Tym samym, ustawodawca, w celu zachowania zasady powszechności opodatkowania, zrównuje z odpłatną dostawą towarów także określone wyżej kategorie świadczeń dokonywanych nieodpłatnie.

Przekazanie majątku likwidowanej spółki kapitałowej innej osobie prawnej nie powinno stanowić przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy bowiem stwierdzić, że przeciwna interpretacja stałaby w oczywistej sprzeczności z zasadą neutralności VAT, na której opiera się system podatku od wartości dodanej. Natomiast przy interpretacji przepisów ustawy o VAT należy mieć na uwadze również cele oraz podstawowe zasady systemu podatku VAT. Warto przywołać w tym zakresie stanowisko wyrażone w wyroku NSA z dnia 21 kwietnia 2009 r. sygn. I FSK 59/08, zgodnie z którym wyłącznie gramatyczna wykładnia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w odniesieniu do czynności dystrybucji majątku likwidacyjnego "zupełnie pomija fakt, że taki wniosek narusza zasadę neutralności podatku VAT wyrażoną w przepisach art. 2 I Dyrektywy oraz w punkcie 5 preambuły do 112 Dyrektywy oraz zasadę powszechności. Zasada opodatkowania konsumpcji wymaga interpretowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT tak, aby zapewnić opodatkowanie wszystkich sytuacji, w których przekazanie towaru wiąże się z konsumpcją. Oznacza to, że przekazanie towarów, które nie posiadają wartości konsumpcyjnej dla odbiorcy; nie powinno być opodatkowane. Jednocześnie zachowana powinna przy tym być zasada neutralności - co oznacza, że VAT nie może obciążyć podatnika prowadzącego działalność, jeśli zaś do takiego obciążenia dochodzi, to powinna być zapewniona możliwość odliczenia podatku. (...) Wydanie majątku w ramach likwidacji spółki kapitałowej wspólnikowi mającemu osobowość prawną prawie zawsze będzie przekazaniem towarów pomiędzy dwoma podatnikami. Co więcej, skoro towary te stanowiły część majątku spółki wykorzystywaną przez nią w działalności gospodarczej należy założyć, że ich odbiorca również prowadzący taką działalność nie działa jako konsument, a przeciwnie, że przekazane mu towary wykorzysta w działalności gospodarczej. A zatem interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nakazująca zastosowanie go do sytuacji wydania majątku spółki wspólnikowi, który jest osobą prawną, w praktyce w większości przypadków będzie się łączyć z naruszeniem wymienionych zasad".

Przykładając powyższe rozważania do analizowanego stanu przyszłego należy zauważyć, że wydanie majątku w ramach likwidacji Spółki na rzecz Banku, który również posiada osobowość prawną będzie stanowiło przekazanie towarów pomiędzy dwoma podatnikami VAT. Skoro majątek Spółki (w tym nieruchomość) była wykorzystywana w toku działalności gospodarczej, należy wskazać, że Bank również prowadzący działalność gospodarczą w odniesieniu do majątku otrzymanego w ramach postępowania likwidacyjnego nie będzie działał jako ostateczny konsument tych dóbr, a przeciwnie, przekazane mu towary zostaną wykorzystane w toku jego działalności gospodarczej. W konsekwencji, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie powinien mieć zastosowania do analizowanego przekazania majątku likwidacyjnego.

Dodatkowo, należy również wskazać w powyższym zakresie na art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku:

Powyższe oznacza, że ustawodawca wprost określił skutki podatkowe likwidacji spółki cywilnej oraz spółek niemających osobowości prawnej. Przepis ten, mając na uwadze zasady powszechności, ale też neutralności opodatkowania VAT przewiduje szczególny rodzaj zrównania pozycji byłego podatnika, który nie wykorzystał nabytych towarów w opodatkowanej działalności gospodarczej, z pozycją ostatecznego konsumenta. W konsekwencji tego zrównania, podatnik zaprzestający prowadzenia działalności (jako w sposób szczególny uznany za konsumenta) jest zobowiązany ponieść ciężar podatku VAT.

Należy jednak zauważyć, że art. 14 ust. 1 ustawy o VAT reguluje wyłącznie opodatkowanie przekazania towarów w drodze likwidacji spółki cywilnej oraz spółek osobowych prawa handlowego. Mając na uwadze, że przepis ten pomija sytuację przekazania majątku likwidacyjnego związanego z zakończeniem działalności spółki kapitałowej należy uznać, że ustawodawca świadomie zrezygnował z opodatkowania analogicznego przesunięcia majątku likwidacyjnego w przypadku likwidacji spółek kapitałowych (w tym Spółki), które zasadniczo są podatnikami VAT, mając na uwadze właśnie omawianą wyżej zasadę neutralności podatku VAT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, przekazanie majątku po likwidacji Spółki nie stanowi odpłatnej dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko takie jest także konsekwentnie podtrzymywane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Na uwagę zasługuje wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2012 r. sygn. I FSK 300/11, który wprost odnosi się do cytowanego wyżej wyroku NSA (sygn. I FSK 59/08).

Analogiczne stanowisko jest również prezentowane w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Wnioskodawca pragnie w szczególności wskazać na następujące wyroki:

* WSA w Krakowie z dnia 21 października 2010 r., sygn. I SA/Kr 1379,

* WSA w Opolu z dnia 18 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Op 460/11 oraz

* WSA w Warszawie z dnia 7 września 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3124/11.

Mając na względzie powyższe uwagi oraz zaprezentowane orzecznictwo sądów administracyjnych, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy należy wskazać, iż co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów i świadczenie usług, gdy czynności te dokonywane są odpłatnie. Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z kolei w przypadku świadczenia usług ów wyjątek od zasady określony został w art. 8 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy podatek od towarów i usług od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

Jednocześnie wskazać należy, iż na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeśli więc podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru, to nieodpłatne przekazanie tego towaru podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczyć również należy, iż stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że zasady oraz tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej k.s.h.

Na mocy art. 272 k.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Z kolei w świetle art. 275 § 2 k.s.h., w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Artykuł 282 § 1 k.s.h. stanowi, iż likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Zgodnie natomiast z art. 286 § 1 k.s.h., podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Stosownie natomiast do treści art. 289 § 1 k.s.h., w przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po zakończeniu postępowania upadłościowego, z chwilą wykreślenia z rejestru. Wniosek o wykreślenie z rejestru składa syndyk.

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym, przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym udziałowcem Spółki jest Bank. Planowanym celem działalności Wnioskodawcy jest profesjonalne zarządzanie nieruchomościami grupy, w szczególności nabywanie nieruchomości oraz ich oddawanie do odpłatnego korzystania, m.in. na rzecz Banku lub innych podmiotów z grupy kapitałowej na podstawie umów najmu lub innych umów o podobnym charakterze. W najbliższym czasie Spółka planuje nabycie nieruchomości, którą następnie zamierza oddać do odpłatnego używania, m.in. na rzecz Banku. Nabyta nieruchomość będzie zatem wykorzystywana przez Spółkę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z nabyciem nieruchomości Spółka otrzyma fakturę VAT, a podatek z niej wynikający będzie stanowił podatek naliczony do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem dostawy jest nieruchomość, rozumiana jako wyodrębniony lokal (lokale) w budynku biurowym wraz z przyporządkowaną do niego współwłasnością w części wspólnej nieruchomości, a także udział we własności gruntu, na której przebiegają także ulice, drogi/parkingi, rurociągi sieci wodnych i kanalizacyjnych, linie energetyczne i telekomunikacyjne. Dostawa na rzecz Wnioskodawcy nieruchomości została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem nieruchomości przez Zainteresowanego a jej przekazaniem prawdopodobnie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, w stosunku do których będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednak wysokość poniesionych wydatków nie powinna przekroczyć 30% wartości początkowej nieruchomości.

Budynki posadowione na nieruchomości, będącej przedmiotem dostawy, będą sklasyfikowane według PKOB w sekcji 1, dziale 12 - Budynki niemieszkalne, grupa 122, klasa 1220 jako Budynki biurowe lub w sekcji 1, dziale 12 - Budynki niemieszkalne, grupa 123, klasa 1230 jako Budynki handlowo-usługowe. Przy nabyciu nieruchomości Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W zależności od sytuacji makroekonomicznej, jak też możliwych zmian w zakresie strategii funkcjonowania grupy kapitałowej, Bank może w przyszłości podjąć decyzję o likwidacji Spółki na podstawie uchwały wspólników stosownie do art. 274 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Wraz z likwidacją Spółki, po spłacie wierzycieli lub zabezpieczeniu ich roszczeń nastąpi transfer pozostałego majątku (w tym analizowanej nieruchomości) na rzecz jedynego udziałowca (Banku) w formie majątku likwidacyjnego, zgodnie z art. 286 § 2 k.s.h. W takim przypadku, majątek likwidacyjny przekazany na rzecz Banku (w szczególności nabyta nieruchomość) zostanie przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej przez Bank.

Zainteresowanemu powinno przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu wszystkich składników majątku likwidacyjnego.

Przekazany majątek likwidacyjny nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny ani "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka przekaże udziałowcowi poszczególne składniki majątku, a nie majątek wyodrębniony pod względem organizacyjnym i finansowym, który mógłby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Jak wynika bowiem z cytowanych przepisów k.s.h., majątek spółki dzieli się między wspólników po zlikwidowaniu Spółki. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a jedynie z przekazaniem poszczególnych składników majątku. Z uwagi na powyższe, czynność przekazania jedynemu udziałowcowi majątku pozostałego po likwidacji Spółki nie będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. przepisu ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż konsekwencją przekazania poszczególnych składników majątku jedynemu udziałowcowi w związku z likwidacją spółki jest nabycie przez udziałowca prawa do rozporządzania ww. towarami jak właściciel. Brak odpłatności w przypadku powyższej dostawy towarów nie wyklucza jednak opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej regulacjami, dla uznania nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj.:

* podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji przekazania majątku pozostałego po likwidacji Spółki na rzecz Banku dochodzi do zmiany właściciela majątku. W stosunku do przekazanych składników majątku Spółka dokona na rzecz udziałowca dostawy towarów, bowiem spełnione zostaną obydwa warunki wymienione powyżej. Przekazanie to nastąpi nieodpłatnie, a przy nabyciu wszystkich składników likwidowanego majątku powinno Spółce przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, iż dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, iż nieodpłatne przekazanie majątku Spółki (w szczególności nieruchomości) nastąpi w wyniku likwidacji Wnioskodawcy. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług opisana czynność jest przekazaniem towaru bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Zatem, przyczyna, dla której Spółka dokonuje ww. czynności, nie ma wpływu na rozstrzygnięcie kwestii jej opodatkowania podatkiem VAT. Likwidacja Wnioskodawcy w żaden sposób nie przesądza o braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania składników majątku (w tym nieruchomości) na rzecz Banku. Do momentu zakończenia procesu likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru - jest ona podatnikiem podatku VAT i wykonuje działalność gospodarczą. Zatem proces likwidacji Spółki - do momentu jego zakończenia - nie eliminuje jej z grona podatników wykonujących działalność gospodarczą.

W tym miejscu należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii opodatkowania nieodpłatnego zbycia majątku spółek kapitałowych posiadających osobowość prawną w przypadku ich likwidacji. Art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy opodatkowania majątku pozostałego po likwidacji spółki cywilnej, spółki prawa handlowego niemającej osobowości prawnej bądź zaprzestania prowadzenia działalności przez osobę fizyczną. Opodatkowanie remanentu likwidacyjnego nie będzie więc znajdowało zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc spółką kapitałową posiadającą osobowość prawną.

Zatem uwzględniając powyższe należy wskazać, iż z faktu nieobjęcia spółek kapitałowych zakresem przepisu art. 14 ww. ustawy nie należy wywodzić konkluzji, iż przy likwidacji spółki kapitałowej nie występuje kwestia objęcia określonych czynności opodatkowaniem.

Czynność nieodpłatnego przekazania na rzecz Banku majątku likwidacyjnego, co do którego przy nabyciu powinno przysługiwać Spółce w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego mieści się w definicji odpłatnej sprzedaży towarów wynikającej z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wobec czego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przekazanie przez Spółkę na rzecz Banku majątku likwidacyjnego, na który w szczególności składać się może przedmiotowa nieruchomość, będzie w rozpatrywanej sprawie stanowiło dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądu nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.